ตอนที่137 ชามาก่อเรื่อง

ต๭นที่137 ชามาก่อเรื่อง พูดได้เลยว่างานที่นลินทำมีอัตราที่สูงจริงๆ เอกสารของนักศึกษาจบใหม่หลายฉบับที่มาสมัครล้วนแต่ทำออกมาดีมาก ชยานีเห็นแล้วก็คิดว่าคุณภาพดีมาก และนลิดได้จัดลำดับก่อนหลังตามข้อกำหนดที่เธอคิด แบบนี้ช่วยลดปริมาณงานของเธอได้เป็นอย่างมาก สุดท้ายชยานีก็เลือกผู้สมัครสามคนจากทั้งหมดให้พวกเขามาสัมภาษณ์ เมื่อนลินได้รับทราบก็รีบไปจัดการทันที ชยานีเองก็เริ่มดำเนินงานประจำวัน ในด้านการออกแบบของชยานีที่จริงแล้วเธอมีพรสวรรค์เป็นอย่างมาก เธอเป็นคนที่มีความคิด ภาพร่างต้นฉบับที่ออกแบบมีความพัฒนากว่าแต่ก่อนเป็นอย่างมาก ยุ่งๆกับงานตลอดทั้งวัน ในตอนบ่ายนลินเข้ามาอย่างรีบร้อน จนกระทั่งลืมเคาะประตู “คุณปาลี แย่แล้วค่ะ” “ทำไม เกิดเรื่องอะไรขึ้นถึงได้ลนลานขนาดนี้” เมื่อเห็นท่าทางหอบแฮกๆของนลิน ชยานีในนลินพักสักครู่ แล้วพูดต่อ “ค่อยๆพูดมา” “คุณปาลี คุณรีบดูข่าวเร็วเข้า ฝ่ายW&Jนั้นออกมาชี้แจงว่าคุณปาลีเลียนแบบ ยังพูดอีกว่าสไตล์ของคุณเหมือนกับของนิกกี้ ดังนั้น…” นลินรีบพูดต่อว่า “ฉันรู้ว่าคุณปาลีการออกแบบของคุณคล้ายคลึงกับของนิกกี้ แต่จิตวิญญาณที่อยู่ภายในมันไม่เหมือนกัน” “จิตวิญญาณ” ชยานีก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ “นี่เธอดูออกด้วยเหรอ” ดวงตาของชยานีมืดลง จริงๆแล้ว ถ้ามองการออกแบบเพียงอย่างเดียว สไตล์การออกแบบในตอนนี้ของชยานีไม่ได้แตกต่างไปจากเดิม ดังนั้นจะถูกคนเข้าใจผิดว่าเลียนแบบคงไม่ใช่เรื่องผิดอะไร แต่ถ้าคนๆนั้นคือชามา แบบนั้นชยานีไม่อาจปล่อยไปได้ ในเมื่อชยานีเลือกที่จะเปิดสตูดิโอ เรื่องแบบนี้ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องถูกพบ เธอไม่ช้าก็เร็วต้องมีสักวันที่ต้องเผชิญหน้ากับชามา ชามาที่ออกมาพูดว่าเธอลอกเลียนแบบในตอนนี้ เกรงว่าคงเป็นเพราะตัวเองปฏิเสธหล่อนไป ชามาผู้หญิงคนนั้นชยานียังต้องทำความเข้าใจสักหน่อย แม้ว่าชยานีในสมัยก่อนจะเป็นเพื่อนที่ดีของชามา แต่ในเมื่อนิสัยของชามาเป็นแบบนั้น หรืออาจจะเป็นเพราะได้เกิดในตระกูลกองแก้วที่มีครอบครัวใหญ่แบบนั้น ได้รับการเอาใจใส่เป็นพิเศษตั้งแต่เล็ก และไม่เคยมีใครกล้าปฏิเสธเขา และตัวเองก็เป็นคนแรกพอดี ชามาจะมาตอบโต้ตนเองก็เป็นเรื่องปกติ เธอไม่อาจเป็นคนใช้ของชามาได้ เห็นทีคงจะไปคุกคามตำแหน่งของชามา การที่ชามาลงมือชยานีไม่แปลกใจเลยสักนิด ถ้าหากชามาไม่ลงมือ ชยานีถึงจะแปลกใจ “คุณปาลี ทำไมคุณไม่รีบร้อนเลยสักนิด คุณไม่รู้หรือว่าสตูดิโอW&Jก่อตั้งมานานมากแล้ว ได้รับคำชื่นชมในวงการเป็นอย่างมาก ตอนนี้พวกเขากำลังรวมตัวกันโจมตีคุณ และยังมีสตูดิโออื่นๆก็ร่วมโจมตีคุณปาลี ก็รู้ว่าสตูดิโอของพวกเราเพิ่งจะตั้งขึ้น รับกับความเจ็บปวดพวกนี้ไม่ไหวแน่นอน อีกอย่างชื่อเสียงของสตูดิโอของพวกเราก็ที่เพิ่งจะออกไปก็มาเจอกับเรื่องแบบนี้ ต้องมีผลกระทบกับสตูดิโอตั้งแต่นี้ตอไปแน่นอน” “ก็ได้นลิน เธอไม่ต้องกังวล และไม่ต้องตื่นตระหนก” เมื่อต้องเผชิญหน้ากับนลินที่ร้อนรน เห็นได้ชัดว่าชยานีต้องสงบกว่า เธอยิ้มตื้นๆมองมาที่นลิน “ฉันเข้าใจที่เธอเป็นห่วง แต่ในนตอนนี้พูดได้เพียงว่าในสถานการณ์ที่ต่างกันย่อมใช้วิธีที่ต่างกัน คุณไม่ต้องรีบร้อนไป เรื่องที่จะเกิดขึ้นในวันนี้ ก็เป็นไปตามที่ฉันคาดไว้ ดังนั้นเรื่องๆนี้คุณไม่ต้องคิดว่าหนักหนาอะไร โอเค๊” ชยานีไม่อาจปลอบขวัญนลินได้ง่ายๆ แต่เมื่อเห็นท่าทีที่ยังกังวลของนลิน ชยานีก็อดถอนหายใจออกมาไม่ได้ คิดว่าผู้ช่วยคนนี้ใกล้ชิดกันเกินไปก็ไม่ค่อยจะเป็นเรื่องดี สายจากธนิดาก็เข้ามาในเวลานี้พอดี “ฮัลโหล ชยานี ไม่ใช่ๆ ปาลี นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ หน้าเว็บที่ฉันเพิ่งจะเข้า มีแต่เรื่องของเธอเต็มไปหมด” “ไม่มีอะไร ก่อนหน้านี้ชามาเห็นชุดที่ฉันออกแบบใช้ชญาภา ดังนั้นเลยจะมาหาถึงที่แต่ฉันปฏิเสธหล่อนไป” คำพูดของชยานีดูเหมือนเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย แต่ธนิดาฟังแล้วกลับโกรธขึ้นมา “ฉันรู้ ฉันก็รู้จักผู้หญิงคนนี้ ฉันหล่ะเกลียดจะตายไป ชามาผู้หญิงต่ำๆคนนั้น หล่อนกำลังจะทำร้ายเธอ...ฉันหล่ะเกลียดจริงๆ ที่สุดแล้วชามาคิดจะทำอะไรกันแน่” “ถ้าไม่เป็นคนใช้ของเธอ แน่นอนก็ต้องถูกทำลาย นี่ไม่ใช่รูปแบบที่ชามาใช้มาตลอดไม่ใช่เหรอ” ชยานีกลับไม่ใส่ใจ “คุณไม่ต้องกังวลนะ เรื่องนี้ฉันจัดการไว้เรียบร้อยแล้ว” “จัดการอย่างไร ตอนนี้หล่อนขี่อยู่บนหัวของเธอนะ ใช่แล้ว หล่อนยังคงไม่รู้เรื่องของชยานีใช่ไหม” ธนิดาอดถามด้วยความห่วงใยไม่ได้ ชยานีย่นคิ้วเบาๆ “น่าจะไม่รู้นะ” เรื่องนี้นอกจากธนิดาและผู้รับผิดชอบการตรวจสอบที่รู้แล้ว ไม่มีใครรู้ จุดนี้ชยานีรับประกันได้ ยิ่งไปกว่านั้นจนถึงตอนนี้เธอยังไม่ได้เจอหน้าชามาเลย เเม้ว่าชามาจะมีนิสัยขี้ระแวง แต่ก็คงจะไม่ฉลาดพอที่จะเดาออกว่าเป็นเธอ ที่ครั้งนี้ชามาลงมือกับเธอ คงเป็นเพราะว่าตัวเองปฏิเสธข้อเสนอของชามา ชามาถึงได้ขุ่นเคือง “ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ในเมื่อชามาจะมาหาเธอถึงที่ ถ้าอย่างนั้นพวกเราคงนั่งรอความตายไม่ได้อีกแล้ว ชะ…ปาลี เห้อ ไม่สบอารมณ์เลยจริงๆ” ธนิดาก็อดพูดแขวะไม่ได้ “เมื่อไหร่กันที่ฉันจะเรียกเธอว่าชยานีได้อย่างบริสุทธิ์ใจสักที” ดวงตาของชยานีมีความเงียบอยู่แวบหนึ่ง ยกมุมปากขึ้นด้วยความกลัดกลุ้ม “ไม่รู้สิ” “ช่างเถอะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว ปาลี ถ้าเธอมีที่ไหนที่ต้องการบอกฉันได้นะ” ธนิดาจริงใจกับชยานีจริงๆ แต่ชยานีกลับไม่อยากรบกวนธนิดา อย่างไรก็ตามชยานีเองก็รู้สถานการณ์ของธนิดา “ได้ ฉันรู้แล้ว พวกเราเป็นเพื่อนรักกันไม่ใช่เหรอ ถ้าฉันมีปัญหาฉันจะไปหาเธอให้ช่วยคนแรกเลย” ชยานีวางสาย นิ้วบางๆกำลังกดที่หน้าจอ กำลังคิดว่าควรจะรับมือกับสถานการ์นี้อย่างไร ดูเหมือนว่าชามาจะทำให้มันเลวร้ายขึ้นเมื่อมองดูพื้นที่บนโลกออนไลน์ที่ได้รับผลกระทบ ชยานีก็รู้ว่าครั้งนี้ชามาทำเกินไปแล้ว แม้ว่าชามาที่กล้าทำเรื่องแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นเธอชยานีแน่นอนว่าไม่มีทางกลัวหล่อน สายของชญาภาก็โทรเข้ามาอย่างรวดเร็ว “ปาลี เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม” “ไม่เป็นไร แล้วฉันจะทำอะไรได้หล่ะ” ชยานีก็ยิ้มตื้นๆอย่างช่วยไม่ได้ “แต่ว่าเรื่องในครั้งนี้คงเหนื่อยคุณแล้วหล่ะ" เพราะชญาดาสวมชุดที่เธอออกแบบชุดนั้น อีกทั้งยังทำให้ชุดได้รับความนิยม ในเมื่อตอนนี้ถูกหาว่าลอกเลียน แน่นอนชญาดาต้องได้รับผลกระทบไปด้วย ชยานีกำลังกวาดตาดูเนื้อหาข่าว ก็เห็นว่าด้านล่างของหน้าเว็บมีชาวเน็ตบางคนพูดจากระทบกระเทียบชญาดา “จิ๊จิ๊ คุณก็รู้ว่าฉันเป็นผู้เคราะห์ร้าย ว่าแล้วก็ดี หลังจากเรื่องในครั้งนี้ แน่นอนว่าต้องออกแบบชุดสองสามชุดให้ฉันก่อน แบบไม่มีค่าใช้จ่าย” ชญาภาหัวเราะตอบเบาๆ “ฉันจะใช้ความแกร่งนี้ชิงความได้เปรียบ” “ด้วยความยินดีค่ะ” ชยานีก็หัวเราะ “ขอบคุณที่คุณเชื่อในฉัน” “ไม่ ปาลี ที่จริงแล้วฉันเชื่อในตัวฉันเอง” ชญาภาตอบ “ฉันเชื่อในสายตาตัวเอง ว่ามีแค่เธอปาลีที่จะออกแบบเสื้อผ้าที่ทำให้ผู้คนตะลึงแบบนี้ได้ แม้กระทั่งนิกกี้ หล่อนเคยเป็นลูกรักของฉัน แต่ปณิธานในตอนนั้นเปลี่ยนไปแล้ว มีแต่เปลือก ถ้าของแค่นี้ฉันยังแยกไม่ออก นั่นก็ไม่ใช่ตาของฉันแล้ว” ชญาภาเป็นคนตรงๆมาก แต่ก็เพราะความตรงแบบนี้ของชญาภา ทำให้ชยานีคิดว่าชญาภาคนนี้คู่ควรแก่การเป็นมิตรภาพ ผู้หญิงคนนี้จะต้องมีบทบาทแน่นอนในอนาคต แต่ว่าครั้งนี้… “ในด้านของคุณไม่มีปัญหาใช่ไหมคะ ฉันหมายถึงบริษัทของคุณ อีกอย่างงานของคุณจะไม่ได้รับผลกระทบเหรอคะ” “ผลกระทบหน่ะมีแน่ แต่ไม่มีอะไรเกินความคาดหมาย อีกอย่างฉันคาดการณ์เอาไว้แล้ว ว่าเรื่องภายหลังที่เกิดขึ้นนี้ คุณจะต้องดังแน่นอน ตัวฉันรู้สึกว่าได้กำไรอีกด้วย” ชญาภาพูดพลางหัวเราะ “ดังนั้นปาลี จงต่อสู้แล้วเป็นฝ่ายชนะให้ได้นะ” “ขอบคุณ” ชยานีวางสายโทรศัพท์อีกครั้ง ใช้นิ้วบางๆกำลังถูโทรศัพท์ กลับยิ้มในใจ หลังจากที่ตัวเธอเองเคยถูกชามาหักหลังก็ไม่เคยเชื่อใจใครเลย แต่ธนิดาและชญาภาทำให้เธอเชื่อว่าบนโลกนี้ไม่ได้มีแต่ผู้หญิง00อย่างชามา อีกทั้งผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่อย่างชญาภา ไหนจะยังมีธนิดาที่อยู่เป็นเพื่อนข้างกายของตัวเอง มีพวกเธอก็เพียงพอแล้ว “ก๊อกก๊อก” ประตูของห้องทำงานเปิดออก ผู้ชายถือกล่องข้าวไว้ในมือข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างจับลูกบิดประตู เขาหรี่ตาลง มองมาบนร่างของชยานี ชยานีมองมาที่นิธานอย่างประหลาดใจ “คุณมาได้อย่างไร” ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเลิกงาน ทำไมนิธานถึงมาอยู่ที่นี่ได้ “มาดูคุณ” นิธานตอบเบาๆ ทำให้คนฟังไม่รู้เรื่อง เขาเดินเข้ามาอย่างเชื่องช้า จัดแจงวางบนฌต๊ะน้ำชาอย่างเรียบร้อย แล้วมองมาทางชยานี กวักมือเรียก “ที่รัก มานี่สิ” ชยานีก็รู้สึกขนลุกขนพองขึ้นมา “นิธาน ถ้าเป็นไปได้อย่าเรียกฉันด้วยคำน่าสะอิดสะเอียนแบบนี้” “หืม” นิธานขมวดคิ้ว “คุณไม่ชอบให้ผมเรียกคุณว่าที่รักเหรอ” “ไร้สาระ ใครจะไปชอบ ถ้าฉันเรียกคุณว่าที่รัก คุณก็จะรู้สึกอึดอัดเหมือนกัน” ชยานีตอบอย่างอารมณ์ไม่ดี นิธานกลับหัวเราะ ในหน้านั้นดูมีความสุขมาก แล้วเอื้อมมือไปจับมือของชยานี ต่อมาก็เอาชยานีไปไว้ในอ้อมแขน “ผมได้แต่หวังว่าคุณจะเรียกผมว่าที่รัก มา ลองเรียกสักครั้ง” เสียงของนิธานเกินไปแล้วจริงๆ ทำให้หัวใจของชยานีสั่นไหว อีกนิดหนึ่งคงพูดออกไปแล้ว แต่ชยานีก็ตอบโต้กลับอย่างรวดเร็ว มองมาที่นิธานอย่างโกรธเกรี้ยว “ฝันไปเถอะ” นิธานที่กำลังกอดชยานีอยู่ ยกมือของชยานีขึ้นมา จูบลงบนหลังมือของชยานี “หิวรึยัง” “ฉัน…” ชยานีเตรียมจะพูดว่าหิว แต่เสียงท้องร้องกลับดังขึ้นมา ชยานีก็หน้าแดงอย่างอดไม่ได้ “ฉัน…ฉันก็แค่..” “คุณก็แค่ยุ่งมาก จนลืมกินข้าว” นิธานพูดต่อ “ที่รัก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จำไว้ว่าต้องกินข้าวให้ตรงเวลา มีเรื่องอะไรสำคัญกว่าร่างกายอย่างนั้นหรือ” นิธานดึงหูแล้วสั่ง แต่เสียงกลับนุ่มนวนมาก เมื่อได้ยินเช่นนั้นเบ้าตาของชยานีก็แดง เธอขยับเรียวปากขยุบขยิบ “ไม่มีเรื่องอะไรมากระทบกับร่างกายของฉันได้ ฉันยุ่งจริงๆ จนลืมเวลา” เธอกำลังยุ่งจริงๆ นิธานถอนหายใจ จิกแก้มของชยานี แล้วปล่อยให้ชยานีนั่งลง เปิดกล่องอาหาร “ชอบกินอาหารของสุขวิไม่ใช่เหรอ ห่อมาให้เป็นพิเศษเลยนะ รีบกินตอนร้อนๆเถอะ” รอบตาที่กำลังแดงของชยานี “นิธาน...” ทำไมถึงดีกับฉันขนาดนี้ “ขอบคุณค่ะ” “จะบ้าเหรอ ผมเป็นสามีของคุณ ห่อข้าวมาให้คุณก็เป็นเรื่องที่ควรทำอยู่แล้ว จะมาขอบคุณผมทำไม” นิธานพูดแล้วถูจมูกชยานีเบาๆอย่างเอ็นดู “ถ้าเจอเรื่องอะไรก็ควรจะบอกผม ผมคือสามีของคุณ เรื่องบางเรื่องก็ควรให้ผมออกหน้า เข้าใจไหม” ชยานีรับตะเกียบและชาม มองมาที่อาหารที่นิธานห่อมา โดยพื้นฐานแล้วล้วนเป็นของที่เธอชอบกิน ในใจของชยานีมีความรู้สึกบางอย่างที่พูดไม่ถูก “อืม ฉันเข้าใจแล้ว” “ดีหล่ะ รีบกินเถอะ กินเสร็จแล้วพวกเราค่อยพูดธุระกัน”