บทที่ 146 ล่องลอย   1/    
已经是第一章了
บทที่ 146 ล่องลอย
บ๗ที่ 146 ล่องลอย แต่ถึงจะชอบเธอยังไง ก็ต้องปล่อยให้เธอไปจากตนให้ไกลเรื่อยๆ ทั้งหมดมันคงเป็นชะตาฟ้าลิขิต ที่ลิขิตให้พวกเราได้พบกันแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพ็ญนีติ์นั่งพิงอยู่ที่โซฟาเอ่ยขึ้นด้วยจิตใจที่สงบด้วยน้ำเสียที่ราบเรียบว่า “ปุริม เราเป็นเพื่อนกันเถอะ” เพราะนอกจากเป็นเพื่อนก็เป็นอย่
已经是最新一章了
加载中