ตอนที่ 171 โง่เง่าเต่าตุ่น 2

ต๭นที่ 171 โง่เง่าเต่าตุ่น 2 ไม่รู้ว่าเธอจะได้ยินบทสนทนาไปมากน้อยแค่ไหนบ้าง แต่ธัชชัยก็รู้ดี ผู้หญิงคนนี้เกลียดแค้นวัจสาอย่างสุดซึ้ง และอีกอย่างหากให้กนิษฐารู้ความจริงว่าคนที่วัจสาแต่งงานด้วยตั้งแต่แรกคือธัชชัยแล้วล่ะก็ ถ้าอย่างนั้นวัจสาก็อยู่ห่างจากความตายอยู่ไม่ไกลแล้ว ผู้หญิงที่โหดเหี้ยมอำมหิตอย่างกนิษฐา กล้าทำอะไรที่น่ากลัวออกมาได้อย่างแน่นอน! ทางด้านคุณป้าอ้อยและลุงภูษิตก็ยังพอช่วยปิดบังได้บ้าง แต่ทางฝั่งพี่ชายอย่างวรพลแล้ว รับประกันได้ยากว่าจะไม่ไปปริปากเปิดเผยอะไรออกไป ส่วนเรื่องที่อยากจะฆ่าวัจสานั้น ถือเป็นเรื่องที่ง่ายดายสุดๆ แต่หากเธอยังมีชีวิตอยู่ก็ยังพอจะมีค่ามากกว่า นอกจากเธอจะสามารถยั่วเย้าวรพลได้แล้ว และเธอก็ยังเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถหาข้อมูลของคนที่อยากได้ตัวพวกเขาทั้งสองพี่น้องได้ และมันก็เป็นเพียงทางเลือกเดียวเท่านั้น ธัชชัยถอนหายใจอย่างรู้สึกรำคาญใจ ก่อนจะเดินสาวเท้าเข้าบ้านไปอีกครั้ง เขาอยากจะไปพูดวอนขอให้วรพลยอมกลับไปรับการรักษาที่โรงพยาบาล หากว่าวรพลต้องการจะอยู่รักษาตัวที่บ้านจริงๆ นั่นก็แสดงว่าเขาจะสามารถมองเห็นกนิษฐาได้ทุกวัน ธัชชัยไม่กล้ารับประกันว่าผู้หญิงคนนี้จะกล้าทำอะไรบ้าง เพราะเขาเองไม่สามารถเฝ้าคอยสังเกตการณ์อยู่ในบ้านได้ตลอดทั้งวัน ยิ่งไปกว่านั้นก็ไม่มีใครที่จะเอานางมารร้ายคนนี้อยู่ ตอนนี้ปลาตัวเองก็ได้ปรากฏตัวออกมาแล้ว และยังพยายามจะย้ายออกจากตลาดหุ้นของบริษัทบีเค-เทโร เพื่อรักษาความมั่นคงของตลาด เขายังมีงานที่ต้องจัดการอีกมากมาย จริงๆแล้วบีเค-เทโรไม่ได้เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่อะไร จริงๆแล้วในสองปีที่ผ่านมานี้บริษัทตกอยู่ในความสูญเสีย ปลาใหญ่ตัวนั้นไม่เพียงแต่ต้องการจะฮุบเงินของบริษัท ต่อให้เขาฮุบบริษัทนี้ไปทั้งหมด ก็คงได้กำไรเพียงน้อย วัตถุประสงค์ของเขามันก็ชัดเจนอยู่แล้ว ก็คือต้องการใช้เงินเพื่อทำลายบริษัทบีเค-เทโร ยอมกำจัดศัตรูหลักหมื่น เพื่อให้ได้หลักแปดพันมาครอบครอง ดังนั้นหลายวันมานี้ ธัชชัยได้แต่ครุ่นคิด จะลงเงินจำนวนมหาศาลสู่ตลาดหุ้น เพื่อฟื้นวิกฤตให้กับบริษัทบีเค-เทโร หรือจะปล่อยให้มันเป็นไปตามเวรตามกรรม? หรือปล่อยให้มันต่อสู้กับปลาตัวใหญ่ตัวนี้ จากนั้นธัชชัยก็คอยนั่งเก็บผลกำไรอยู่เฉยๆดี? ดั่งคำที่กล่าวว่าไม่เจ้าเล่ห์ขี้โกงก็ไม่ใช่พ่อค้า ที่เขาสามารถนั่งดำรงตำแหน่งผู้นำของกลุ่มธุรกิจได้แบบนี้ จะต้องเป็นเพราะเขารู้จักเลือกรู้จักปฏิเสธนั่นเอง เขาไม่มีวันยอมกระโดดเข้าหลุมลึกนั้นไปเพียงเพราะแค่บริษัทบีเค-เทโรถือเป็นเลือดเนื้อของพี่ชายหรอก เพราะว่าสภาพร่างกายของวรพลในตอนนี้ไม่ค่อยสู้ดี ทรัพย์สินเงินทองจึงเป็นเพียงแค่ของนอกกายเท่านั้น เขาใช้จุดนี้เพื่อแสวงหาผลประโยชน์ไม่ลงหรอก ปลาใหญ่ตัวนั้นอาจจะนึกไม่ถึง นอกจากว่าธัชชัยจะไม่ยอมช่วยเหลือบริษัทของพี่ชายตัวเองแล้ว แถมยังจะใช้ส่วนนี้ในการแสวงหาผลประโยชน์อีกด้วย และเมื่อพูดย้อนกลับมาอีกเรื่องนึงก็คือ เมื่อกี๊กนิษฐาไม่ได้ยินบทสนทนาระหว่างธัชชัยกับวัจสาไปมากเท่าไหร่นัก เพราะว่าเธอเห็นภาพที่ธัชชัยและวัจสาทั้งรัดทั้งกอดกัน ก็เกิดหัวฟัดหัวเหวี่ยง เรื่องว่าได้ยินอะไรไปบ้างคงไม่ต้องพูดถึง ในตอนนั้นเธอควบคุมตัวเองไม่ให้วิ่งออกไปกระชากให้พวกเขาแยกออกจากกันก็ถือว่าใจเย็นสุดๆแล้ว! จนเมื่อตอนที่วัจสาตะโกนคำๆนั้นออกมา ให้พี่ชายนายเป็นไอ้โง่ต่อไปก็แล้วกัน! เธอถึงได้เข้าใจว่ายัยกะหรี่วัจสามาที่นี่ก็เพื่อจะขอหย่ากับวรพล ฝันไปเถอะ! ถ้าเธอได้หย่ากับวรพลจริงๆ มันก็ง่ายต่อการที่เธอจะได้แต่งงานกับธัชชัยน่ะสิ? อย่าคิดนะว่าคนอย่างกนิษฐาจะดูไม่ออกว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่! โดยเฉพาะคำที่ว่าเป็นไอ้โง่ แสดงว่าเธอจะต้องมีอะไรบางอย่างกับธัชชัยถึงได้พูดอะไรแบบนั้นออกมา เพราะแบบนั้นถึงได้บอกว่าวรพลเป็นไอ้โง่! แต่ว่าวรพลนี่ก็โง่ซะจริงๆเลย ภรรยาของตัวเองมีอะไรบางอย่างกับน้องชายแต่กับไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร หรือจริงๆแล้วเขารู้ แต่ไม่สนใจ? โอ้โห ยัยกะหรี่นั่นร้ายกาจจริงๆเลยนะ แต่เพียงแค่มีเธออยู่ พฤติกรรมที่โหดเหี้ยมนี้จะไม่มีวันเกิดขึ้นอีกต่อไป! เธอไม่สามารถเยียวยาธัชชัยได้ แต่ไม่ได้แปลว่าเธอจะจัดการอีกะหรี่นั่นไม่ได้? เธอดึงม่านปิดอย่างแรง แล้วก็เริ่มคิดหาวิธีการมาสั่งสอนวัจสาให้ “สงบเสงี่ยมเจียมตัว”! กล้ามายุ่งกับผู้ชายของเธออย่างนั้นเหรอ? อยากจะมาอ่อยผู้ชายของเธอ เหมือนรนหาที่ตายแท้ๆ! ...... สองร้อยล้าน นี่คือสิ่งนึงที่วัจสาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่า ตัวเองจะมีมูลค่าสูงถึงขนาดนี้? วัจสาคิดไม่ถึงเลยว่าคุณลุงปยุตจะเก็บเงินสองร้อยล้านเข้ากระเป๋าไปอย่างเงียบๆแบบนี้ เงินเยอะแยะขนาดนี้ แต่กลับไม่เคยบอกกล่าวกับเธอเลยสักนิด หรือกลัวว่าเธอจะไปแย่งเงินของพวกเขา? ตอนแรกวัจสาไม่อยากนั่งรถไปกับภูผา เพราะรถเป็นของบ้านศรีทอง แต่เมื่อลองคิดๆดูแล้ว ตอนนี้เธอไม่ค่อยมีเงิน นี่เป็นช่วงที่เธอควรต้องประหยัด ควรใช้เงินทุกบาททุกสตางค์อย่างระมัดระวังที่สุด! ประหยัดอะไรได้ก็ต้องประหยัด! เพราะอย่างนั้นเธอจึงยอมขึ้นรถคันนั้นกลับมาในที่สุด อย่างน้อยๆตอนนี้เธอก็เป็นคุณนายน้อยบ้านศรีทองอยู่ ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ วันนี้วัจสาเดินทางมาทั้งวันแล้ว ต้องคอยเบียดเสียดกับผู้คนมากมายตลอดวัน ต้องเดินทางโดยรถไฟใต้ดินไปที่โรงพยาบาล จากนั้นก็ไปที่บ้านศรีทองอีก ถนนมันช่างขรุขระไม่ราบเรียบเลยซะจริงๆ ตอนนี้เธอจึงเหนื่อยซะจนแทบไม่อยากขยับเขยื้อนเลย ภูผาขับรถเบนซ์ได้อย่างนุ่มนวลและสบาย แต่ว่าบ้านศรีทองนอกจากรถเบนซ์คันนี้แล้ว ยังมีรถอีกหลายคัน โรลส์รอยซ์รุ่นลิมิเต็ด รถคู่ใจของธัชชัยอย่างเฟอรารี่คันดำ และยังมีรถลินคอล์น และมีแลมโบกินี่ รถเรนจ์โรเวอร์ของคุณพ่อบ้านภูษิต และรถกระบะที่ใช้ขับไปจ่ายตลาดของป้าอ้อย บ้านศรีทองมีรถทั้งหมดเจ็ดคันโดยประมาณ