บทที่ 27 เธอกำลังเล่นอยู่กับไฟ（1）

บ๗ที่ 27 เธอกำลังเล่นอยู่กับไฟ（1） สายตาของชโนดมจ้องมองไปที่จรินทร์อย่างลึกซึ้ง เขายกแก้วขึ้นดื่มอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าชโนดมดื่มอย่างมีความสุข จรินทร์ก็แทบจะเก็บรอยยิ้มจิ้งจอกนั่นไว้ไม่อยู่ ฮ่าๆ ดูเหมือนแผนการจะไปได้สวย แต่เมื่อมาคิดๆดูแล้ว แก้วเหล้าเล็กแค่นั้น ต้องดื่มอีกกี่แก้วถึงจะเมานะ？เหตุผลที่เอาไว้เชียร์ให้ดื่มเหล้าก็แทบจะหมดแล้ว แต่ชโนดมยังดูปกติอยู่เลย หากเขาเกิดสงสัยขึ้นมาก็แย่สิ！ จากนั้นเธอก็พูดขึ้น：“คุณสามี แก้วนี่มันเล็กเกินไปรึเปล่า เปลี่ยนเป็นแก้วไวน์ดีไหมคะ？” ชโนดมได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มออกมา เธอจงใจเรียกเข้าว่าคุณสามี มันทำให้เขาอารมณ์ดี เธอแค่ล้อเล่นเท่านั้น เพราะหญิงสาวดูเหมือนตั้งใจจะหลอกล่อให้เขาตายใจเท่านั้น？ ‘กึก’ทันใดนั้นเขาก็วางแก้วในมือลง สีหน้าเรียบเฉย พูดเสียงเรียบ“พอแล้ว ฉันไม่อยากดื่มแล้วล่ะ” “ทำไม ไม่ดื่มแล้วเหรอ？เมื่อกี้เพิ่งบอกอยู่เลยว่าอยากดื่มอีกไม่ใช่เหรอ？”จรินทร์ถามกลับต่อสถานการณ์ที่เกิดขึ้น “ฉันพูดว่าฉันไม่อยากดื่มแล้ว”ชโนดมเลียริมฝีปาก จรินทร์ถามอย่างไม่สนใจ“ไม่ดื่มได้ยังไงเล่า？” เธออุตส่าห์โปรยคำเลี่ยนๆออกไปตั้งเยอะเชียวนะ！ อู่เหลียงเย่ลดลงไปเพียงแค่สามในสัดส่วนของขวดทั้งหมด แต่ชายหนุ่มกลับไม่มีอาการเมาเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้เขาไปแล้ว สิ่งที่เธอทำสูญเปล่าอย่างนั้นเหรอ？ ชโนดมมองมาที่เธออย่างสงสัย：“ฉันดื่มจนหมดแก้ว แต่เธอเพียงแค่จิบเท่านั้น แบบนี้เรียกดื่มฉลองอย่างนั้นเหรอ หื้ม？ ” ดูเหมือนจะเป็นเช่นนั้น จรินทร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอคิดว่าเขาจะไม่สังเกต เธอยิ้มเจื่อน“ขอโทษ ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย คือฉันดื่มเยอะๆไม่ได้น่ะ ” ดูเหมือนว่าเธอจะไม่โกหกไม่ได้ หากบอกประเด็นที่แท้จริงไปคงจะไม่ดีเท่าไหร่ เพื่อที่จะมอมเหล้าชโนดม เธอต้องสะกดตัวเองไว้！ จรินทร์ตัดสินใจยกขวดอู่เหลียงเย่และรินให้แก้วตัวเองนิดหน่อย ในขณะที่กำลังจะกระดกแก้ว ชโนดมก็ยื่นมือมาขวงเธอไว้ ：“เป็นเด็กผู้หญิงดื่มวอดก้า มันไม่ดีหรอกนะ ” มือของจรินทร์หยุดชะงัก เธอมองตามมือชโนดมที่ชี้ไปที่ขวดไวน์ที่เปิดไว้เรียบร้อยแล้ว：“เธอดื่มไวน์ก็พอ” จรินทร์ถูกอนุญาตให้ดื่มไวน์เท่านั้น เธอพยักหน้ารับทันที ไม่ทันได้ดูดีกรีของไวน์แดงก็รีบยกขวดและเทมันลงไปในแก้ว เพื่อที่จะแสดงความจริงใจของเธอ ครั้งนี้เธอไม่ลักไก่ ทั้งยังรินไวน์จนเต็มแก้วอีกต่างหาก จรินทร์ดื่มเหล้านับครั้งได้ รวมถึงไวน์ด้วยเช่นกัน เธอยังคงรู้สึกปกติ โดยทั่วไปแล้วไวน์แดงจะไม่เมา อย่างมากก็รู้สึกมึนๆนิดหน่อย เพราะมันก็ให้ความรู้สึกเหมือนเบียร์ผลไม้ เพราะอย่างนั้นไวน์แดงจึงไม่อยู่ในสายตาเธอเลย เธอปล่อยให้มันไหลลงคออย่างสบายใจ ของเหลวเย็นที่มีรสหวานอมเปรี้ยวไหลลงคออย่างมีความสุข ถึงแม้ชโนดมจะให้เธอดื่มไวน์ เธอก็ยังแอบยิ้มออกมา “เป็นยังไง？”เธอเขย่าแก้วที่ดื่มหมดแล้วในมือ“แบบนี้ก็น่าจะพอใจแล้วใช่ไหม？” ริมฝีปากที่ปิดสนิดค่อยๆยกขึ้น เขารินเหล้าให้แก้วตัวเองอีกครั้ง “ดีมาก อย่างนั้นเรามาชนแก้วกันต่อเถอะ” รสชาติของไวน์แดงนั้นยอดเยี่ยม จรินทร์ดื่มมันอย่างมีความสุข เวลาล่วงเลยไปอย่างไม่รู้ตัว เธอรู้สึกมึนหัวเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้สนมันเลยสักนิด ไวน์แดงทำไมถึงอ่อนแบบนี้ มันนับว่าเป็นเหล้าด้วยเหรอ หากมีแอลกอฮอล์ก็จะรู้สึกมึนหัวอย่างแน่นอน แต่นี่ปกติสุดๆ