ตอนที่ 99ตามใจคุณ(1)

ต๭นที่ 99 ตามใจคุณ(1) ชโนดม อึดอัดจนหายใจไม่ออก ความโกรธที่ทำให้เขาอัดอั้น ตะเบะหน้า “ตามใจเธอ” หันกลับแล้วสาวเท้าขึ้นตึก เดินตรงไปห้องสมุด มองตามเงาของเขา จรินทร์โมโหจนกินอะไรไม่ลงแล้ว เทบะหมี่ที่เหลือครึ่งชามทิ้งไป ล้างชามและเก็บห้องครัวเรียบร้อย กลับเข้าไปห้องนอนปิดประตูและเริ่มเล่นอินเตอร์เนต พอออนไลน์ จรินทร์ก็เห็นการแจ้งเตือนใน สเปซตัวเองจากเพื่อนในอินเตอร์เนต หลังจากคลิกเข้าไป มองไปเห็นกชกรเปลียนสเตตัสตัวเองในสเปซ “เมื่อพบเจอกับเรื่องราวที่ทำให้เราไม่สบายใจ ทำให้ฉันไม่อยากจะเชื่อความสัมพันธ์ฉันญาติ” ด้างข้างมีภาพเซลฟี่ติดมาด้วยหนึ่งใบ นิ้วมือบีบสำลีไว้ บนสำลีเต็มไปด้วยยา เหมือนกำลังจะเตรียมทายาให้กับบริเวณใดบริเวณหนึ่งของร่างกาย ด้านล่างมีคนมาถามใต้โพสต์มาเกิดอะไรขึ้น หนึ่งในกลุ่มคนทีถามมานั้น เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียน กชกรตอบโพสต์คำถามของเพื่อนพร้อมกัน : ขอบใจทุกคนที่เป็นห่วง ไม่มีอะไร แค่หัวใจโดนทำร้ายจนทะลุ ได้รู้จักบางคนทะลุปรุโปร่ง รู้จักบางเรื่องทะลุปรุโปร่ง เท่านั้น มองการตอบคำถาม ที่เต็มไปด้วยวาจาศิลป์ จรินทร์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกระอักกระอวน การบรรยายความรู้สึกที่หดหู่ของกชกะ ทำให้เธอได้รับความเห็นอกเห็นใจจากผู้ชายกลุ่มนึง ถ้าใครไม่รู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น คงคิดว่ากชกรคงถูกใครรังแกมาแน่นอน แต่จริงๆแล้ว จรินทร์ใช้ตาตุ่มคิดก็รู้ ว่ากชกรกำลังพูดถึงฉากละครที่กชกรเธอแสดงขึ้นวันนี้ เธอรู้สึกเหนื่อยใจแทนกชกร น่าจะเอาเวลาว่างรำพันในโลกอินเตอร์เนต ไปคิดหาวิธีในการระดมทุนห้าแสนดีกว่าไหม เมื่อคิดถึงประเด็นนี้แล้ว จรินทร์รู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยโมโหแล้ว ต่อจากนี้ไปไม่รู้ว่าชิวิตของกชกรจะดำเนินไปอย่างไร ไม่รู้ว่าจะเลวร้ายแค่ไหน เพื่อให้ไม่ให้ตัวเองโมโหอีก เธอรีบปิดอินเตอร์เนตลงทันที เหมือนกับที่จรินทร์กำลังคิด ณ เวลานี้ที่บ้านของกันต์ธีร์ บรรยากาศกำลังอึมครึม เหตุการณ์เมื่อตอนกลางวัน ฉัตรฤดีกับกชกรรีบหลบออกจากบ้านของจรินทร์ กลับมาถึงบ้าน กชกรเมื่อกลับถึงบ้านรีบโทรหากันต์ธีร์ บอกเขาให้รีบกลับบ้านด่วน มีเรื่องด่วนจะปรึกษา กชกรรู้สึกว่าตัวเองเกิดมาสี่สิบปี ไม่เคยซวยแบบนี้มาก่อน ห้าแสน จะให้เธอไปหามาจากไหนห้าแสน! พ่อแม่ของฉัตรฤดีล่วงลับไปนานแล้ว ที่เมืองเมฆเขาไม่เหลือญาติอยู่เลย หากถูกฟ้องขึ้นมาจริงๆ สงสัยพวกเขาคงต้องการบ้านหลังนี้เพื่อให้คดีเงียบลงแน่ๆ แต่ถ้าขายบ้าน ก็เท่ากับว่าจะสูญเสียทุกอย่างที่เมืองเมฆไป ตอนนี้รุ่นหนุ่มสาวทั่วประเทศกำลังคิดหาวิธีทางเพื่อจะมาอยู่ที่เมืองเมฆแห่งนี้ พวกเขาจะสูญเสียทะเบียนบ้านที่เมืองเมฆไปไม่ได้ กชกรเป็นคนพื้นเพเมืองเมฆ มีความทะเยอทะยานหัวสูงอยู่เป็นทุนเดิม เธอจะยอมเสียบ้านหลังนี้ไปในเพียงชั่วค่ำคืนเป็นไป “แม่หนูไม่เห็นด้วย ถ้าเราขายบ้านหลังนี้ แล้วเราจะไปอยู่ไหน เช่าบ้าน ไม่มีทางหนูไม่เอาด้วย ถ้าเพื่อนร่วมชั้นเรียนรู้ว่าเราไม่มีบ้านอยู่ คงได้หัวเราะเยาะหนู ยังไงก็ตามแต่ เราจะขายบ้านหลังนี้ไม่ได้ ไม่งั้นก็ให้คุณพ่อไปขอความช่วยเหลือคุณป้า ฉัตรฤดีไม่มีทางเลือก ได้แต่โทรหากันต์ธีร์ให้เขารีบกลับบ้านเพื่อหารือ พูดถึงกันต์ธีร์ก็ถือว่าซวยเอามากๆ ครั้งนี้ฉัตรฤดีพากชกรไปหาเรื่องที่บ้านชนนน เขาไม่รู้เรื่องด้วยเลย กันต์ธีร์มีชนนนเป็นน้องสาวเพียงคนเดียว มีความรู้สึกฉันญาติมิตรมากว่าฉัตรฤดี ยิ่งถ้าเกิดรู้ว่าฉัตรฤดีทำอะไรลงไป อาจจะไม่ยอมช่วยเหลือ ดังนั้นฉัตรฤดีจึงตัดสินใจเอง แอบพาลูกไปบ้านของจรินทร์แต่เช้าตรู่ ก่อนที่จะไปเธอคิดแผนไว้เรียบร้อยแล้ว ขอแค่สุดท้ายปรพลกับชนนนเห็นพ้อง ให้กชกรชนะการประมูลในการประมูลหมึกก้อนนั้นถึงแม้ว่ากันต์ธีร์จะทราบเรื่องทีหลัง เต็มที่ก็บ่นเธอไม่กี่ประโยค และถึงแม้ว่าชนนนกับปรพลจะไม่ยอมรับปาก พวกเธอก็สามารถควบคุมสถานการณ์ได้เห็นไหมว่ากชกรไปทั้งๆที่ยังป่วยอยู่ ยังไงก็ตามแต่ พวกเธอไม่ยอมเสียเปรียบแน่นอน แต่เธอไม่คิดไม่ฝันว่าเหตุการณ์จะกลับตาลปัตรได้ขนาดนี้โรงแรมสะวิทแลนเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ เมื่อกลับถึงบ้านจิตใจเธอระส่ำระสาย ตอนแรกว่าจะกลับไปทำงานช่วงบ่ายแต่ไม่มีกระจิตกระใจแล้ว รีบโทรหาหัวหน้าเพื่อขอลา แต่กชกร กลับไม่พูดอะไรกลับเข้าห้องนอน ปิดประตู แล้วเปิดคอมเพื่อเข้าอินเตอร์เนต รีบพิมเข้าไปในเวปบราวเซอร์ป่ายตู้ เสิร์ชหา ชโนดม สามพยางค์นี้ ผลที่ออกมา สามารถพูดได้ว่าอยู่ในการณ์คาดเดาของเธอ หรือพูดได้ว่า อยู่เหนือความคาดหมายของเธอก็ว่าได้ ก่อนนี้กชกรก็ทายถูก ว่า ชโนดม ต้องไม่ใช่ คนธรรมดาสามัญทั่วไปแน่ๆ แต่เธอก็ไม่คิดไม่ฝันว่าเขา จะไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปได้ขนาดนี้ ผู้บริหารจัดการโรงแรมสะวิทแลนระดับสูง ยิ่งกว่าผู้บริหารระดับสูงอีก！ หน้าจอที่อยู่ต่อหน้า กว่าสิบหน้า ล้วนบรรยายตระกูลบ้านเกตุทัตแห่งเมืองเมฆว่ายิ่งใหญ่ยังไง ชโนดมหนุ่มวัยเยาว์สามารถเขี่ยคู่แข่งออกไปยังไงจนทำให้ธุรกิจยิ่งใหญ่ได้แบบนี้ ยิ่งอ่านยิ่งนิ่ง กชกรสีหน้ายิ่งดูแย่ หลังจากที่กลับมาได้ครึ่งทางเธอก็ถอดผ้าก๊อตออก รอยแดงบนใบหน้านั้นเพนท์ขึ้นทั้งหมด ใบหน้ารูปไข่ภายใต้ผ้าก๊อตนั้น นอกเหนือจากรอยบวมแล้ว ก็ยังคงขาวโพลน วินาทีนี้ จากใบหน้าสีขาว เปลี่ยนเป็นหน้าดำคร่ำเครียด