ตอนที่175
ตนที่175
แต่ของนอกกายปาณีก็ไม่เอา
ทำให้รู้สึกเหมือนเธอเสียเปรียบ
ปาณีและจันวิภาจัดการเสร็จก็ขึ้นไปชั้นบนเตรียมไปโรงเรียน
ตอนนี้ธามนิธิกำลังคุยธุระกับไวยาตย์ในห้องสมุด ปาณีเคาะประตูแล้วเดินเข้าไป “คุณอาคะ”
เขามองที่ปาณีแล้วตอบ “มานั่งที่นี่มา”
ไวยาตย์มองที่ปาณี “คุณปาณีเตรียมเสร็จหมดแล้วหรอครับ?”
แน่นอนว่าเธอเป็นคนส่งปาณีไปโรงเรียน ไวยาตย์กำลังจะจัดการเรื่องที่นี่ก่อนแล้วไป
ธามนิธิมองที่ไวยาตย์ “เธอออกไปก่อน”
ปาณีจะกลับโรงเรียน เขาก็ต้องการเวลาสองต่อสองเพื่อคุยกับปาณี
“ครับ” เป็นเลขาที่ดี ไวยาตย์รู้หน้าที่ดีจึงรีบออกมาเอาเวลาที่เหลือให้ธามนิธิและปาณี
หลังไวยาตย์ออกไปก็ปิดประตู ปาณีเดินมานั่งข้างๆธามนิธิ
ธามนิธิเอาเอกสารจัดไว้ข้างๆแล้วถาม “มาหาฉันมีอะไรหรือเปล่า?”
“……?”
ปาณีมองที่เขานี่คุณอาอุตส่าห์ให้ไวยาตย์ออกไปไม่ใช่เขาหรือไงที่ควรมีเรื่องจะคุยกับเธอมากกว่า
เธอเปิดปาก “เดียวหนูก็จะไปแล้ว”
“อยู่ในโรงเรียนเขื่อฟังดีๆละ” ธามนิธิพูดจบแล้วมองที่ปาณี “มีเรื่องอะไรก็อย่าลืมโทรมา”
แต่ว่าสายตาของเขาเหมือนกำลังสั่งว่า : ห้ามไปนุ่งกับผู้ชายเด็ดขาด!
ปาณียิ้ม “ อือ ถ้าเจอผู้ชายที่ชอบเดียวมาบอกคุณเอง!”
“……” มือเรียวของธามนิธิไปถูเบาๆที่ปลายจมูกของปาณี “ลองดูสิเดียวจะตีจนขาหักเลย”
แน่นอนเขาแค่ล้อเล่นกับเธอเอง
ปาณีกัดริมฝีปากแล้วมองธามนิธิ “รูปละ? คุณตกลงกับหนูไว้แล้ว”
เหมือนกลัวเขากลับคำ
“ฉันไม่ได้ลืม” ธามนิธิบอก “บอกกับไวยาตย์แล้วเดียวเอาให้เธอ”
“หนูรู้ว่าคุณอาดีที่สุดแล้ว” ปาณีกอดแขนของธามนิธิแล้วอ้อน “งั้นหนูไปแล้วนะ? ไม่รบกวนคุณอากับคุณไวยาตย์ละ”
พอเห็นปาณีจะลุกขึ้น ธามนิธิก็รีบดึงมือของเธอไว้แล้วลากเธอกลับมาในอ้อมกอด “อยู่กับฉันอีกแป๊บ”
มักจะรู้สึกว่าถ้าปาณีจากเขาไป ทั้งตัวของเขาก็จะโดดเดี่ยวและเหงามาก
เขาเกลียดความรู้สึกแบบนี้แล้วก็เกลียดตัวเองที่ต้องใช้เวลาอยู่กับเก้าอี้เข็น
ปาณีนั่งบนขาตักของเขา มองไปที่เขาแล้วยกหัวขึ้นหอมแก้มเขาแล้วอ้อนเสียงอ่อนโยน “ถ้ามีเวลาหนูจะกลับมา คุณอาอย่าลืมทานข้าวดีๆ นอนหลับดีๆ ถ้ากลับมาหนูจะมาตรวจนะรู้ไหม?”
ธามนิธิมองไปที่เธอแล้วตอบ “อือ”
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขาเป็นคนคุมเธอแต่ทำไมตอนนี้เหมือนมันกลับกันแล้ว?
ปาณีบอกลากับธามนิธิเสร็จก็ออกจากห้อง ไวยาตย์เอาโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ “โทรศัพท์คุณเสียแล้วยังซ่อมไม่เสร็จ คุนธามนิธิให้คุณใช้เครื่องนี้ไปก่อน”
โทรศัพท์ยี่ห้อผลไม้รุ่นล่าสุด
ปาณี “มันไม่ค่อยดีมั้งคะ?”
ฟุ่มเฟือยจริงๆ……
“ในนี้มีรูปของคุณธามนิธิครับ” ไวยาตย์ยกคิ้ว
ปาณีเอื้อมมือไปรับมา ซิมโทรศัพท์ไวยาตย์ก็จัดการเรียบร้อย ข้อมูลก็ใส่เข้ามาแล้วเช่นกัน
ปาณีแค่รับไว้ก็พอ
ในหอทีนาร์เห็นโทรศัพท์ของติรยาแล้วรู้สึกอิจฉา “ติรยาบ้านเธอโคตรรวย! โทรศัพท์เครื่องนี้น่าจะแพงน่าดู!”