ตอนที่260

ต๭นที่260 อาจจะเพราะในสายตาเขาเธอก็ยังเป็นเด็กอยู่! ปาณีใช้มือเกยคางไว้แล้วถอดหายใจ ดึงความสนใจจากธามนิธิมาได้ ธามนิธิมองเธออายุน้อยๆแต่ทำหน้าเหมือนคนลำบากมีแค้นเยอะเลยถาม “เป็นอะไร?” ปาณีชี้อาหารในถ้วย “ไม่อยากกินแล้ว” “เมื่อกี้ยังบอกว่าหิวไม่ใช่หรือไง?” เธอชอบกินจะตายแต่ไม่อยากกินเนี่ยนะ ปาณีก้มหัวไม่มองธามนิธิ “เห็นคุณอาไม่มีความสุข ฉันก็ไม่มีความสุขก็เลยไม่อยากกินแล้ว” ธามนิธิมองเธอแบบนี้ก็หัวเราะ “มาๆกินข้าวกันเถอะ” ไม่ว่าจะเศร้าขนาดไหนแต่พอได้คุยกับเธอก็จะลืมเรื่องพวกนั้นชั่วคราว ปาณี “ฉันอยากกินกุ้ง” “ของเธอหมดเลย” บนโต๊ะมีกุ้งจานหนึ่ง ปาณีมองธามนิธิ “แกะกุ้งให้ฉันด้วย” เธอคีบไปใส่ในถ้วยเขา นี่หัดสั่งคนเป็นแล้ว? ธามนิธิมองเธอ มือก็ยอมไปแกะให้กุ้งให้เธอ แกะเสร็จก็เอาไปให้เธอ ไวยาตย์ไม่ไว้ใจธามนิธิ ไปพูดกับพ่อแม่ธามนิธิเสร็จก็กลับมาเลย ทีแรกคิดว่าคุณธามนิธิคงเศร้ามากๆแต่พอเข้ามากลับเห็นคนเย็นชาอย่างธามนิธิกำลังแกะกุ้งให้ภรรยาตัวเองอยู่ โอ้โห่! คุณธามนิธิเป็นคนเข้าใกล้ผู้คนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? เพราะว่าเคยมีประสบการณ์มาหลายครั้งแล้ว ไวยาตย์ก็ไม่ได้เข้าไปรบกวนอีกก็ออกมาเลย เหลือให้สองคนนี้ได้ใช้เวลาร่วมกัน …… ตอนบ่ายสองโมง แขกส่วนใหญ่ก็รับประทานเสร็จเตรียมตัวกลับกันแล้ว ติรยสยังโดนขังไว้ในห้องอยู่ เธอมองนาฬิกาบนข้อมือ นี่โดนขังแบบนี้มาสามชั่วโมงแล้วนะ ในใจก็โมโหขึ้นมา ทั้งโมโหทั้งหิว แล้วโทรศัพท์ก็โทรไม่ได้อีก หาวิธีอื่นก็ไม่ได้อีกก็ได้แต่ทนอีกต่อไป ประตูอุตส่าห์ถูกเปิดออกมา เธอรีบลุกขึ้นเดินไปปรากฏว่าคนเปิดประตูเป็นจันวิภา จันวิภาเดินเข้ามา ใบหน้าเธอเป็นคนอ่อนโยนดูก็รู้เลยว่าเป็นหน้าคนดีสิ่งที่มันแสดงออกมาทำให้ติรยาไม่กล้าทำอะไร ติรยาทนความโกรธที่ลุกเป็นไฟ “คุณน้าคะ” จันวิภามองติรยาเลยเดินเข้าไปแสดงออกมาอย่างมีมารยาท “ขอโทษที พอดีว่าสามีฉันมีธุระเลยลืมเธอไว้ตรงนี้” การแสดงท่าทีดูมีมารยาทของจันวิภาทำให้คนรู้สึกว่านพรุจไม่ได้ตั้งใจลืมเธอจริงๆ แต่ในใจติรยารู้ดี ถึงแม้นพรุจงานยุ่งแต่ลืมเธอแล้วขังเธอไว้แบบนี้มันหมายความว่าไง? ทุกอย่างดูก็รู้ว่าตั้งใจทำ เธออดที่จะหัวเราพไม่ได้ จันวิภามองติรยา “เธอหัวเราะทำไม?” ติรยา “เพราะหนูไม่เข้าใจว่ามำไมพวกเธอทุกคนต้องคอยปกป้องปาณี ทั้งๆที่……เธอเคยคบกับเวทัสตอนอียนอยู่ ที่หนูพูดมันเป็นเรื่องจริง” เรื่องนี้เมื่อกี้ตอนจันวิภาอยู่ข้างนอกนพรุจได้เล่าให้เธอหใดแล้ว และรู้ว่าทำไมสามีของเธอต้องขังติรยาไว้ เรื่องที่เวทัสเคยคบกับปาณีทำให้จันวิภานึกถึงครั้งแรกที่ปาณีมาในบ้านตอนที่เวทัสเจอหน้าเธอ เธอไม่เข้าใจมาตลอดว่าทำไมเวทัสต้องเย็นชาต้องปฏิเสธต่อปาณีแต่ตอนนี้เธอรู้แล้ว จันวิภามองติรยา “รู้ไหมว่าทำไมเธอถึงโดนขังไว้ที่นี่?” ติรยา “เพราะว่าพวกเธอปกป้องปาณีอยู่!”