ตอนที่ 45 สวยแต่รูปจูบไม่หอม

ต๭นที่ 45 สวยแต่รูปจูบไม่หอม พวกเธอต่างก็ทำการต้อนรับแขกผู้มาเยือนทุกคนอย่างรีบเร่งแต่ก็ยังดูอบอุ่นเป็นมิตร ทำให้คนที่รีบร้อนต่างก็รู้สึกสงบลง ภายในห้องโถงนั้นประดับประดาไปด้วยดอกไม้ที่ราคาแพงอยู่ไม่น้อย ทว่าถึงมันจะงดงามเพียงไหน ก็ยังถูกความสวยของ พนักงานสาวเหล่านั้นกลบรัศมีไปได้อยู่ดี “ไม่ทราบว่าคุณต้องการพบใครคะ”หญิงสาวที่เป็นพนักงานต้อนรับคนหนึ่งเดินมายังเบื้องหน้าเพื่อหยุดดารุไว้ “ฉันมาหาคุณลิตน่ะค่ะ คุณธวลิต”ดารุตอบตามจริง “คุณเป็นอะไรกับท่านประธานคะ”หญิงสาวพนักงานต้อนรับมองการแต่งตัวของเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า นัยน์ตาฉายแววสงสัย ขนาดป้าที่ทำความสะอาดในบริษัทแก้วรุ่งฯนี่ยังแต่งตัวดีกว่าเธอเลย “ฉันเป็น...เอ่อ”ดารุอึกอักขึ้นมา เธอไม่อยากบอกหญิงสาวว่าเธอเป็นภรรยาคนปัจจุบันของเขา แต่ว่า ต้องใช้เหตุผลแบบไหนกันล่ะถึงจะขึ้นไปข้างบนนั้นได้ ใช่สิ ดารุฉีกยิ้มให้กับสาวพนักงานต้อนรับ “คุณธวลิตเป็นคนเรียกฉันให้มาเข้าพบเองค่ะ” “ท่านประธานเรียกคุณมาหรือคะ”หญิงสาวดูไม่เชื่อเธออย่างเห็นได้ชัด พลางมองเธอด้วยสีหน้าดูถูกขึ้นไปอีกขั้น ขนาดดารุยังรู้สึกได้เลย “คุณคะ คุณแน่ใจหรือว่าท่านประธานจะเรียกผู้หญิงที่ดูจนๆอย่างคุณให้มาหาได้น่ะ”เธอพบเจอกับผู้หญิงของท่านประธานมาแล้วนับไม่ถ้วน แต่ก็ไม่เคยมีใครที่แต่งตัวด้วยสภาพแบบเธอคนนี้เลยสักคน น่าเวทนาเสียจริง ถ้าขนาดผู้หญิงอย่างหล่อนยังขึ้นเตียงกับท่านประธานได้ล่ะก็ เธอไม่กลายเป็นภรรยาของท่านประธาน ไปแล้วรึยังไงกันน่ะ “คุณคะ ถ้าคุณแจ้งเรื่องไปที่คุณลิตสักหน่อย คุณก็จะรู้แล้วล่ะค่ะว่าเขาเรียกฉันมาพบจริงๆรึเปล่า”ดารุไม่อยากจะต่อล้อต่อเถียงกับพนักงานสาวจอมวางอำนาจคนนี้อีกแล้ว สวยแต่รูปจูบไม่หอมชัดๆเลย บริษัทของนายธวลิตนี่รับแต่คนแบบนี้เข้ามารึยังไงนะ “ท่านประธานกำลังยุ่งอยู่ค่ะ ไม่ใช่ว่าคุณอยากจะเข้าพบเมื่อไหร่ก็ได้นะ”พนักงานสาวเดินสะบัดก้นมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ เพื่อขวางทางไว้ไม่ให้ขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นเก้าสิบนั่น ทันใดนั้น ตานีที่เดินเข้ามายังห้องโถงก็เท้าเอวคอดกิ่วนั่นพลางเดินมุ่งหน้ามาทางนี้ เธอกวาดตามองหนหนึ่งจึงเห็นว่าเป็นพนักงานสาวที่ทำหน้าที่ติดต่อกับธวลิตโดยเฉพาะนั้นกำลังทะเลาะอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ ชุดที่เธอคนนั้นสวมใส่ทำเอาเธอถึงกับเลิกคิ้วขึ้นมา ผู้หญิงจากสลัมไหนกันน่ะถึงได้กล้าเข้ามาอวดเบ่งถึงในนี้ แถมยังเห็นได้ชัดว่าหล่อนอยากจะขึ้นไปบนห้องของธวลิตที่ชั้นเก้าสิบอีกด้วย ช่างไม่ประเมินขีดความสามารถของตัวเองเลย! “ที่นี่มันใช่ที่ที่คนอย่างพวกเธอสมควรเข้ามาเหยียบได้รึยังไง”เธอเตรียมที่จะสั่งสอนนังผู้หญิงซื่อบื้อที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงนี่สักที ทว่าขณะที่หญิงสาวกับพนักงานหันหน้ามานั้น ตานีก็จำดารุขึ้นมาได้ โอ้ เยี่ยมไปเลย! ตานีไม่คิดว่าสวรรค์จะเป็นใจขนาดนี้ ตอนนี้กระเป๋าสวยใบเล็กของเธอนั้นมีนิตยสารดาวรุ่งฉบับใหม่ล่าสุดอยู่ด้านใน ซึ่งมันเป็นนิตยสารซุบซิบดาราที่มีชื่อเสียงมากที่สุด และเมื่อวานนี้เธอก็ได้พูดคุยกับนักข่าวปพนมา เพราะเธออยากจะนำเนื้อหาที่ใส่สีตีไข่เรียบร้อยแล้วนั้นมาพาดหัวข่าวไว้ด้านหน้า อีกทั้งยังมีรูปภาพบางส่วนไว้ยืนยันด้วย ส่วนด้านล่างหน้าปกที่มีรูปเซ็กซี่ของตานีอยู่นั้น ก็ใช้ตัวอักษรใหญ่ๆสีดำพิมพ์ไว้ว่า “คุณนายแก้วรุ่งออกนอกเพื่อใคร” ถ้าหากเธอเปิดโปงเรื่องของหล่อนต่อหน้าธวลิตแล้ว เขาจะโกรธถึงขนาดไหนกันนะ เธอจินตนาการถึงปฏิกิริยาของธวลิตว่าจะตอบสนองกับเรื่องดังกล่าวรุนแรงแค่ไหน ดีไม่ดีอาจจะขอหย่าทันทีเลยก็เป็นได้ เมื่อคิดถึงตรงนี้แล้ว ใบหน้าที่โบกรองพื้นมาอย่างหนานั่นก็ยกยิ้มราวกับดอกไม้ตูมที่ได้น้ำขึ้นมา “นี่ เธอไม่ใช่ภรรยาของคุณธวลิตหรอกหรือไง มีนา ขนาดเป็นภรรยาของคุณลิตเองแท้ๆเธอยังจะมีหน้ามาขวางทางไว้อีก ทำไมยังไม่หลีกทางให้ล่ะห่ะ!” ตานีตำหนิพนักงานสาวที่ไม่ยอมหลีกทางให้ด้วยท่าทางราวกับเป็นเจ้านาย พลางทอดสายตามองไปที่ร่างของดารุ หญิงสาวคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงที่แต่งตัวซอมซ่อคนนี้จะเป็นภรรยาของท่านประธานจริงๆ เธอกลัวจนล้มพับไปกองอยู่ที่พื้น ไม่กล้าเปล่งเสียงใดๆออกมา เธอพูดจาเสียมารยาทออกไปตั้งเท่าไหร่ ดูท่าว่าเธอจะรักษาตำแหน่งงานไว้ไม่ได้เสียแล้ว ทว่าดารุเพียงแค่ผินหน้ามองไปที่ตานี และเธอก็จำหญิงสาวขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่แนบชิดกับธวลิตในคืนงานแต่งครั้งนั้น และป็นคนที่เหยียบมือเธอด้วยนั่นเอง “ดารุจ๊ะ คนพวกนี้มันตาถั่วจะตายไป ขนาดเธอยังจำไม่ได้เลย เดี๋ยวฉันจะไปบอกลิตให้ไล่ยัยนี่ออกไปเอง!”เธอเอ่ยถึงเขาว่าลิตอยู่ตลอดเวลาราวกับสนิทกับเขานักหนา และเมื่อมองเห็นใบหน้าที่สวมเกราะนั่นของดารุ ตานีก็ย่ำส้นเท้าไปยังด้านหน้า พลางจับมือเธอไว้ “มา เดี๋ยวฉันพาเธอขึ้นไปข้างบนเอง” ดารุถูกเธอผลักเข้าไปในตัวลิฟต์ โดยมีพนักงานสาวที่หน้าประตูกำลังพร่ำขอร้องเธออย่างไม่หยุดไม่หย่อนด้วยสีหน้า ทุกข์ร้อนใจ“คุณผู้หญิงคะ ดิฉันไม่ทราบจริงๆค่ะว่าเป็นคุณ ขอร้องอย่าให้ท่านประธานไล่ดิฉันออกเลยนะคะ!” “ช่างมันเถอะค่ะ คราวหลังก็อย่าทำตัวเจ้ายศเจ้าอย่างนักล่ะ”เธอกล่าวขึ้นอย่างเบาๆก่อนที่ประตูลิฟต์จะปิดลง ถือว่าเป็นการยกโทษให้หญิงสาวแล้ว “ “ดารุ เธอนี่นิสัยดีจริงๆเลยนะ คนแบบนี้ไม่น่าปล่อยไว้เลย”ตานีหยิบกระจกขึ้นมา แล้วเติมเครื่องสำอางพลางพูดขึ้นด้วยท่าทางกระดากอาย ดารุไม่ได้เอ่ยตอบ เธอรู้ว่าระหว่างตานีกับธวลิตนั้นมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา ดูจากท่าทีวันนี้แล้วทั้งคู่คงจะรู้จักกันมานานแล้วเหมือนกัน ก็ดี เพราะถ้าดารุหนีจากเงื้อมมือของธวลิตมาได้เธอคงจะรู้สึกพอใจเป็นอย่างมากเลยทีเดียว ทว่าดารุกลับหารู้ไม่ว่า หลังจากวันนั้นที่ตานีถูกธวลิตตบหน้าไปนั้น หญิงสาวก็ไม่ได้รับอนุญาติให้เข้าพบกับธวลิตได้อีกเลยตานีเป็นนางแบบในสังกัดบริษัทเพื่อความบันเทิงของธวลิต และในอนาคตอันใกล้นี้ก็เตรียมที่จะพัฒนาไปสู่วงการนักแสดงแล้วด้วย เมื่อมีหนังมาให้เล่นเธอก็ต้องให้ทางบริษัทเป็นฝ่ายพูดคุยให้ ถึงจะสามารถร่วมงานในบริษัทแก้วรุ่งกรุ๊ปไปได้อย่างราบรื่น และพนักงานสาวก็เข้าใจไปว่าตานีมาด้วยกันกับดารุ จึงไม่ได้ห้ามปรามเธอไว้ จุดประสงค์ที่แท้จริงในการมาของตานีนั้นก็เพื่อที่จะแฉดารุ รวมไปถึงรื้อฟื้นความหลังกับธวลิตให้ได้ โดยพาตัวเองให้ไปอยู่ในกำมือของเขา เป็นคุณนายแก้วรุ่งกรุ๊ป ภรรยาของธวลิต นี่น่ะเป็นความฝันของใครหลายๆคนเชียวล่ะ! ท่าทีที่ตานีมีต่อเธอนั้นเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ทำเอาดารุรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมา ลิฟต์หยุดลงที่ชั้นเก้าสิบอย่างมั่นคง ตามมาด้วยเสียงติ๊งหนึ่งครั้ง ทางเดินกว้างขวางที่ส่องไสวนี้ตกแต่งด้วยสีดำและขาวเป็นหลัก ระหว่างทางเดินนั้น พวกเธอได้เดินผ่านห้องประชุมชั้นนำ ห้องพัก ห้องนั่งเล่น และก็ยังมีห้องอาหารส่วนตัวของท่านประธานด้วย ตานีทำหน้าที่อธิบายเธออย่างยากที่จะอดทนไว้ได้ “ส่วนบริเวณนี้ ถ้าไม่ได้รับอนุญาติจากประธานแล้ว ก็ไม่สามารถเข้าออกตามอำเภอใจได้ ลิตน่ะเป็นคนที่ยุ่งมากๆเลย เวลาที่เขาทำงานขึ้นมาเขาจะทำตั้งแต่เช้ายันค่ำ บางครั้งจะกินข้าวก็ต้องถกปัญหากันกับเหล่าผู้บริหารชั้นสูงไปพลางด้วย เลยเลือกที่จะอยู่ที่นี่เลย แต่จะว่าไป เขาก็เป็นคนที่โรแมนติกมากๆเลยล่ะค่ะ” “อ้อ”ดารุขานรับอย่างไม่นึกสนใจ เธอแทบจะไม่ได้ฟังคำพูดของหล่อนเท่าไหร่เลยด้วยซ้ำ เรื่องโรแมนติกอะไรนั่นไม่ค่อยจะมีผลอะไรกับเธอมากนักหรอก เพราะเวลาส่วนใหญ่ของเธอล้วนทุ่มเทไปที่เรื่องงานและเรื่องเรียนทั้งนั้นล่ะ “และนี่ก็เป็นห้องของประธาน ลิตน่าจะยังอยู่ในห้องนี่ล่ะ พวกเราเข้าไปกันเถอะ”ที่ชั้นล่างนั้นได้แจ้งขึ้นมายังชั้นบนแล้วว่าดารุกำลังจะมา ทำให้ตลอดทางไม่มีใครโผล่มาสร้างความลำบากให้กับคนทั้งคู่เลย ห้องของเขาเปิดประตูออกไว้อยู่ครึ่งบาน เผยให้เห็นเศษเสี้ยวเงาร่างของธวลิตที่กำลังตั้งใจทำงานอย่างขะมักเขม้น เห็นได้ชัดว่าเสียงของตานีนั้นรบกวนธวลิตเข้าแล้ว เขาหยุดปากกาในมือลงพลางเงยหน้ามอง ใบหน้าหล่อเหลาฉายแววกรุ่นโกรธขึ้นมา “เธอมาได้ยังไง”ทันทีที่เห็นตานีนัยน์ตาของธวลิตก็วาวโรจน์ เขาใช้คนส่งเช็คไปให้เธอเพื่อบอกเลิกแล้วไม่ใช่หรือ “อ้อ ฉันพาดารุขึ้นมาน่ะค่ะ”ตานีที่ถูกธวลิตมองด้วยสีหน้าเย็นชานั่นถึงกับหวาดผวา จนต้องรีบดึงตัวดารุที่อยู่ด้านหลังออกมา หลังจากที่ธวลิตมองเห็นดารุนั้น สีหน้าของเขาก็ดีขึ้นมาไม่น้อย พลางส่งสายตาไปยังร่างของเธอ “จริงหรือเปล่า” ใครจะเป็นคนพาใครขึ้นมาก็ไม่เห็นจะแตกต่างอะไรเลยนี่ ดารุพยักหน้ายอมรับ แววตาสำรวจของธวลิตหยุดอยู่ที่เธอเป็นเวลาเนิ่นนาน เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะหาผู้หญิงคนไหนให้มาที่บริษัทเป็นเพื่อนตัวเองด้วยได้ ถึงกระนั้นเมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไร ธวลิตจึงไม่คิดจะซักไซร้อีก เขาชี้ไปยังที่นั่งด้านหน้าตนพลางเอ่ยกับเธอ “มานั่งตรงนี้ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”