ตอนที่ 56 เธอเป็นสาวบริสุทธิ์

ต๭นที่ 56 เธอเป็นสาวบริสุทธิ์ เห็นได้ชัดเจนว่าธวลิตทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาฉีกแพนตี้ของเธอออกดังแคว่ก “เราเป็นสามีภรรยากัน ไม่มีอะไรที่ มันจะทำไม่ได้หรอกนะ” พลันยกทรงและกระโปรงของเธอก็ปลิวตามไปติดๆกัน นั่นทำให้เรือนร่างของดารุอยู่ในท่าที่โป๊เปลือยอย่างน่าอับอายที่สุดต่อหน้าเขา ผิวพรรณของเธอที่ละเอียดราวกับผิวเด็กนั้น ชุ่มฉ่ำน้ำจนดึงดูดสะกดสายตา ธวลิตลูบไล้ไปตลอดทางพลางผิวปากชมเชยเรือนร่างของเธอ “ไม่เหมือนกันจริงๆด้วย ร่างกายอ่อนไหวง่ายอย่างกับเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่เลยนี่” “อย่า…”คำพูดนั้นของเขาทำร้ายเธอเหลือเกิน ดารุใช้แรงพลิกร่างตน นึกอยากจะคลานลุกขึ้นมา ทว่ากลับถูกร่างของเขา กดน้ำหนักทาบทับลงมาจนขยับไปไหนไม่ได้เลย “อย่ารีบไปสิ หรือเธอไม่อยากจะลิ้มรสประสบการณ์ที่มันเซอร์ไพรซ์ๆจากสามีของเธอเองรึไง ฉันน่าจะทำให้เธอประทับใจ ได้ดีกว่าผู้ชายคนอื่นอีกนะ” เขาเปลี่ยนเป็นแสยะยิ้มเย็นชา ธวลิตพลันนึกอยากจะทำรุนแรงให้เธอต้องเจ็บปวดดูสักครั้ง พอนึกถึงผู้ชายคนอื่นที่เคยได้ครอบครองเรือนร่างงดงามนี้แล้ว เขาก็มีแรงผลักดันอยากจะฆ่าคนขึ้นมา “อ๊ะ ไม่เอา เจ็บ…”นิ้วมือของเขาสอดลึกเข้าไปยังจุดซ่อนเร้นนั้นของเธออย่างหยาบคาย ทว่าก็ปะทะเข้ากับอะไรบางอย่างที่กั้นไว้อยู่ด้านในจนฉีกขาด ร่างอันอ่อนไหวของดารุมีสิ่งแปลกปลอมล่วงล้ำเข้ามาเป็นครั้งแรก นั่นทำให้เธอหนีบเรียวขาเข้าหากันแน่นขึ้นไปอีก “เธอ…”ธวลิตตะลึงค้างไปชั่วขณะ หรือว่าแผ่นกั้นบางๆนั่นจะเป็น “ออกไปนะ เอาออกไป คุณเอาออกไปเลยนะ…”ดารุร้องไห้โฮออกมา พลางถีบขาออกไม่หยุด ใบหน้าสวยหวานมีหยาด น้ำตาเปียกท่วมใบหน้า เธอใช้มือปกปิดหน้าอกตนไว้ และร่นถอยหลังไปเรื่อยๆ อีกชั่วแวบเดียวเธอก็จะตกลงจากโต๊ะไปแล้ว “ระวัง!”ธวลิตดึงเธอเข้าหาอ้อมอกได้อย่างทันเวลา ร่างเล็กในอ้อมกอดเขาร้องไห้จ้าอย่างน่าสงสาร ดารุทุบไปที่อกของเขาอย่างไม่มีหยุดหย่อน “เธอยังบริสุทธิ์อยู่งั้นหรอ”เขาเอ่ยถามอย่างสงสัย “คุณไม่ต้องมายุ่ง”ดารุตอบเสียงแข็ง ตามมาด้วยเสียงร้องไห้หนักจนตัวโยน ตั้งแต่เล็กจนโต เธอไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน มันทั้งน่าอับอายและน่าหวาดกลัวจนเกาะกุมขั้วหัวใจของเธอไปเสียหมด ใบหน้าของธวลิตพลันผุดรอยยิ้มขึ้นมา “ที่รัก ไม่ต้องกลัวนะครับ กระบวนการพัฒนาจากการเป็นเด็กผู้หญิงไปสู่หญิงสาว น่ะมันง่ายแล้วก็น่าสนุกมากๆเลยนะ…” ก๊อกๆๆ เสียงประตูดังขึ้นอย่างไม่ถูกเวล่ำเวลา ใบหน้าของธวลิตโกรธเกรี้ยวราวกับจะฆ่าคนได้ “รนหาที่ตายรึยังไงกันวะ” เขาคำรามเสียงลั่น “ฉันเอง”น้ำเสียงแจ่มชัดของผู้หญิงคนหนึ่งที่ด้านนอกตอบกลับมา ธวลิตไม่เอ่ยอะไรอีก เขาถอดแจ๊กเก็ตออกมาคลุมร่างดารุไว้ พลางเดินผละออกไป “ทำไมเธอถึงมาได้แล้วล่ะ”น้ำเสียงไม่สบอารมณ์นั่นของธวลิตลอยออกมาจากด้านนอกห้อง “ฉันก็โผล่เข้ามาแบบนี้ในห้องของคุณตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วไม่ใช่หรอ”อีกฝ่ายตอบกลับอย่างแน่ใจ เงาร่างของผู้หญิงคนนั้น โผล่แวบผ่านช่องว่างของประตูที่เปิดทิ้งไว้ เผยให้เห็นใบหน้าครึ่งหนึ่ง ซึ่งดารุรู้จักเธอดี เธอก็คือหญิงสาวที่ใส่ชุดลายเสือดาวนั่นไง “งั้นไปกันเถอะ”มือของธวลิตที่ยื่นเข้ามานั้นบังช่องว่างตรงประตูไว้ จนมองไม่เห็นหญิงสาวแล้ว ดารุมองเห็นมือของธวลิต วางพาดอยู่บนไหล่ของอีกฝ่ายได้ทันพอดี เขาดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอด เสียงของคนทั้งคู่อยู่ห่างไกลออกไปเรื่อยๆ โดยมีเสียงพะเน้าพะนอของหญิงสาวผสมปนเปไปกับเสียงหัวเราะสว่างไสวนั่นของธวลิต นี่คงเป็นแฟนสาวที่เขาชอบที่สุดสินะ ดารุไม่เคยเห็นเขาตามใจผู้หญิงคนไหนเหมือนเธอมาก่อนเลย ขนาดนางแบบที่สวย ระดับโลกและเป็นที่ยอมรับอย่างตานี เขายังเย็นชาใส่ได้เลย เธอนึกถึงฝ่ามือเขาที่ตบไปที่หน้าของตานีวันนั้นได้ ความรู้สึกเย็นวาบบนร่างกายนั้นดึงสติเธอกลับมา บนตัวเธอนั้นไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นเดียว ดารุหน้าแดงแจ๋ เธอรีบคลานจากโต๊ะ ลงมาด้านล่าง กางเกงชั้นในกับกระโปรงเธอที่พื้นนั้นฉีกขาดกระจัดกระจาย มีเพียงแค่เสื้อตัวบนกับบราเท่านั้นที่พอจะใส่ได้ หวังว่าในห้องนี้จะมีชุดอะไรให้เธอเปลี่ยนนะ ทว่าเมื่อเปิดตู้เสื้อผ้าออกดูทุกซอกทุกมุมแล้ว กลับไม่พบเสื้อผ้าของผู้หญิง อยู่เลย ช่วยไม่ได้แฮะ คงต้องหาเสื้อเชิร์ตของธวลิตใส่สักตัวไปก่อน โชคดีที่มันยาวมากพอ จึงเผยให้เห็นแค่ต้นขาที่โผล่พ้นออกมา