บทที่ 38 ในใจเกิดอิจฉา

บ๗ที่ 38 ในใจเกิดอิจฉา พันเดชก็จำไม่ได้สักนิดเลยเหรอ ทำไมล่ะ เขารู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมาก สองปีที่แล้วสองคนนั้นหย่ากัน เป็นการเริ่มต้นที่ดี ตอนนี้ไม่ว่ายังไงเขาก็จะไม่ให้สองคนนั้นอยู่ด้วยกันอีกแน่นอน ยังไงก็ไม่ได้! ต่อให้ครอบครัวจะล่มละลาย เขาก็ไม่สน! เมื่อเห็นเปรมศักดิ์เงียบ จิดาภาจึงเอ่ยท้วง “พี่กำลังคิดอะไรอยู่คะ” เปรมศักดิ์หันกลับมาสนใจจิดาภา มุมปากยกยิ้ม “ไม่มีอะไร แค่กำลังคิดอยู่น่ะว่าจะกินอะไรดี ว่าไง อยากกินอะไร พี่ชายคนนี้จะเลี้ยงเอง”เอ่ยอย่างอ่อนโยน จิดาภาได้ยินดังนั้นจึงไม่เกรงใจ “ได้ยินมาว่าเพิ่งมีร้านซูชิเปิดใหม่รสชาติไม่เลวเลย ฉันอยากไปชิมดูสักหน่อย” “โอเค งั้นไปกินซูชิกัน” เปรมศักดิ์พูดพร้อมกับลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมเตรียมพร้อม จิดาภาเองก็ลุกขึ้น แล้วทั้งสองก็เดินออกจากร้านไป แม้ไม่ได้เจอกันนานมาก แต่ทั้งสองคนไม่ได้มีความรู้แปลกหน้าต่อกันเลย มีเพียงแต่ความสนิทสนมเป็นกันเอง แต่บนโลกนี้ก็ยังมีโชคชะตาอย่างหนึ่งที่เรียกว่าความบังเอิญ พันเดชเพิ่งพาตุลยามาถึงที่นี่ ก็พบจิดาภากับเปรมศักดิ์เดินออกมาจากร้านกาแฟ ภาพที่ทั้งสองพูดคุยหัวเราะช่างทำให้คนอื่นอิจฉาเสียจริง ตุลยาที่กำลังพูดคุยกับพันเดช ก็เหลือบเห็นสองคนนั้นเช่นกัน ที่สำคัญนั่นคือจิดาภา ศัตรูหัวใจของเธอ! “นั่นไม่ใช่ผู้หญิงคนนั้นเหรอคะ”เธอเอ่ยพร้อมกับสายตาที่มองไปยังผู้ชายที่เดินอยู่ข้างจิดาภา “นั่นผู้อำนวยการบริษัทธีร์อธิศนี่นา ทำไมถึงมาด้วยกันได้ หรือว่าพวกเขาคบกันคะ” เธอจงใจพูดให้พันเดชได้ยิน เพราะเธอมักจะรู้สึกว่าสายตาของพันเดชที่ใช้มองจิดาภานั่นต่างออกไป และมันทำให้เธอรู้สึกกระวนกระวายใจ พอเห็นฉากนี้พอดี เธอจะไม่ ‘สะกิด’ สักนิดได้อย่างไรกัน ที่จริงแล้วไม่ต้องให้ตุลยาพูดด้วยซ้ำ ใครๆก็มองออก จิดาภาเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมีแฟนได้เร็วขนาดนี้!!! แล้วยังเป็นเปรมศักดิ์อีกด้วย! ภายในใจเขายิ้มเย็น สายตาจ้องมองไปยังสองคนนั้น ใบหน้ายามยิ้มของจิดาภาสวยราวกับดอกไม้ ร่างเล็กๆนั้นเดินเคียงข้างไปกับเปรมศักดิ์ ช่างดูเหมาะสมกันจริงๆ “ทำไมอยู่ๆก็อยากกินซูชิ” เปรมศักดิ์เอ่ยถาม “ได้ยินเพื่อนที่ทำงานบอกว่าอร่อยมาก ฉันเลยอยากลองชิมดูบ้าง” “โอเค งั้นเราไปกินซูชิกัน! ” เปรมศักดิ์เอ่ยพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมา “ฮัลโหล ร้านซูชิใช่ไหมครับ จองที่หน่อยครับ ใกล้จะถึงร้านแล้ว...” เขาเอ่ยพลางเปิดประตูรถให้จิดาภา เธอยิ้มแล้วเข้าไปนั่ง เปรมศักดิ์วางสาย เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ จากนั้นจึงขับรถออกไป พันเดชและตุลยาที่นั่งอยู่ในรถมองภาพนั้น เป็นตุลยาที่เอ่ยขึ้น “ดูเหมือนความสัมพันธ์ของทั้งสองคนจะไม่ธรรมดานะคะ” “ไม่นึกนะคะว่าจิดาภาจะมีฝีมือขนาดนี้ เพิ่งกลับมาก็จับคุณชายบริษัทธีร์อธิศได้เลย” พูดให้จิดาภาดูน่ารังเกียจ พันเดชที่นั่งอยู่ มือจับพวงมาลัย มุมปากยกยิ้มเย็น “จับเปรมศักดิ์แล้วยังไง จับผมนี่สิถึงเรียกมีฝีมือ”