ตอนที่ 67 เธอหนีเขาตาม

ต๭นที่ 67 เธอหนีเขาตาม เธอมองพันเดชแล้วพูดว่า “ประธานเดช ถ้าเธอเชื่อฉัน ฉันจะทำการแข่งขันนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าเธอจะมาก้าวก่ายเรื่องนี้ นั้นหาคนแทนไปแข่งขันได้เลยค่ะ！”เธอไม่อย่าให้การแข่งขันครั้งนี้ มีอย่างอื่นมายุ่งเกี่ยวด้วย จะทำให้การแข่งขันครั้งนี้ไม่มีประโยชน์เลย！ เมื่อได้ยินคำที่จิดาภาพูดมา พันเดชยิ้ม “ดูท่าทางแล้ว เธอมั่นใจมากเลยน่ะ！” “ถ้าการแข่งขันครั้งนี้มีอย่างอื่นนอกเหนือจากการแข่งขันมายุ่งเกี่ยว นั้นฉันก็ไม่จำเป็นต้องมาใส่ใจการแข่งขันครั้งนี้แล้ว！”จิดาภาพูดอย่างมั่นใจ พันเดชพยักหน้าหลังได้ยิน “โอเคร ฉันจะคอยดูความสามารถของเธอได้ขนาดไหน！” “ของคุณประธานเดชค่ะ！”จิดาภาพูด “ไปกินอะไรกันดีไหม！？”พันเดชเปลี่ยนเรื่องประเด็น “ไม่ต้องแล้ว ฉันจะกลับแล้วค่ะ！”เธอไม่อยากจะกินข้าวกับพันเดชอีก ไม่อยากจะยุ่งกับตุลยา เรื่องเมื่อวาน เธอจำอย่างฝังใจเลย ผิดเป็นครู เธอเป็นคนที่จดจำสิ่งที่ตัวเองเคยทำพลาดไปจะไม่ให้เกิดขึ้นอีก “ยังไม่ได้กินอะไรเลย！” “ตอนอยู่ที่บ้านลุงม่อนได้กินแล้วนิดหน่อย ก็เลยยังไม่หิว เธอไปกินเองได้เลยค่ะ ตอนนี้ฉันเหมือนคิดอะไรออกแล้ว อยากจะเขียนแบบแล้วค่ะ！” จิดาภาพูด พันเดชหันหัวมองเธอคิดในสิ่งที่เธอพูด เหมือนอยากจะพิจารณาว่าสิ่งที่เธอพูดมาจะเป็นจริงหรือไม่ ในที่สุดพันเดชได้พยักหน้าขับรถส่งเธอกลับบ้าน เมื่อมาถึงใต้อพาร์ทเม้นท์ จิดาภารีบลงจากรถไม่ให้พันเดชมีโอกาสที่จะเข้าใกล้เธอ “ประธานเดช ขับรถดี ๆ น่ะ ฉันขอตัวขึ้นไปก่อนแล้วค่ะ！”จิดาภายิ้มแล้วพูด พันเดชมองสังเกตผู้หญิงคนนี้ เธอยิ่งหลบ เขาก็ยิ่งอยากจะเข้าใกล้ เธอยิ่งจะไปทำตัวห่าง เขาก็ยิ่งมีความสนใจตัวเธอขึ้นมา…… แต่ตอนนี้เขาไม่ได้รีบสักเท่าไหร่…… “ได้ครับ！”พันเดชมุมปากยกขึ้นเล็กน้อย แล้วขับรถออกไป เมื่อได้เห็นเขาไปแบบไม่ลังเล จิดาภารู้สึกโล่งอกแล้วขึ้นห้องไป กลับไปถึง ได้รีบอาบน้ำ ใส่ชุดนอนนั่งบนพรมเริ่มวาดแบบ…. กรอบแว่นได้อยู่บนใบหน้าขาวใส่ขอบเธอ มองดูแล้วเธอรู้สึกสบายมาก เปิดคอมพิวเตอร์ไว้อยู่ข้าง ๆ ไม่รู้ทำไม จิดาภานึกขึ้นได้ว่าวันนี้พันเดชได้บอกเธอเรื่องของลุงม่อน…… คิดไปคิดมา ในหัวก็มีชื่อคนหนึ่งเด้งขึ้น…… ลีย่าคิสรา เมื่อนึกถึงตรงนี้จิดาภาได้ค้นหาข้อมูลชื่อคนนี้ในเว็บไซน์…… เมื่อได้พิมพ์ชื่อค้นหา ก็มีข่าวเยอะแยะที่เกี่ยวกับคนนี้ออกมา รวมถึงรูปภาพของลีย่าคิสรา เป็นผู้หญิงต่างชาติ ผอมและสวย ทำงานเก่ง ดูไปท่าทางจะเป็นผู้หญิงแกร่งคนหนึ่ง จิดาภาดูข้อมูลของเธอ ได้เจอข่าวเรื่องหนึ่งโดยไม่ตั้งใจ！ สายตาของเธอจ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ แล้วเปิดดูรูปภาพเหล่านั้นไป อย่างไรก็ตาม จิดาภาก็ได้พบจุดผิดปรกติ ในขณะใน เธอมีความคิดหนึ่งเข้ามาในสมองเธอ…… เพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งที่เธอคิดเป็นเรื่องจริง เธอได้หาข้อมูลอยู่นาน ในที่สุด ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพันเดช พันเดชเพิ่งได้เข้าบ้านมา ก็เห็นสายของจิดาภาโทรมา รีบรับทันที “ฮัลโหล！” “ประธานเดช！” “เป็นไง คิดถึงไวขนาดนี้เลยหรือ！？” จิดาภาขี้เกียจพูดเล่นกับเขา พูดตรง ๆ ว่า “ลีย่าคิสราเคยมีลูกชายเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตใหมค่ะ？” เมื่อได้ยินเรื่องนี้ พันเดชอึ้งไปสักพัก แล้วพูดว่า “เหมือนมีเรื่องนี้เกิดขึ้นน่ะ……” “โอเคร！ฉันรู้ล่ะ ”จิดาภาไม่รอให้พันเดชพูดก็วางสายไปก่อนแล้ว พันเดชดูโทรศัพท์พร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร แค่มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย ในที่สุด จิดาภาวาดแบบคร่าว ๆ ภายในหนึ่งคืน จิดาภามองดูแบบนี้ที่วาดแล้วยิ้ม แม้ว่าไม่รู้แบบที่วาดอันนี้จะได้สำเร็จหรือไม่ แต่เป็นแบบที่มีความหมายแน่นอน จิดาภานำกระเป๋าขึ้นมาเอาการ์ดอธิบายแบบเข้าไปข้างในอย่างระมัดระวัง ไม่ได้นอนทั้งคืนเลย แต่เธอตั้งรีบแต่งตัวไปทำงานแล้ว ทั้งคู่เจอกันในลิฟต์โดยบังเอิญ เมื่อเห็นจิดาภาตาแดง พันเดชขมวดคิ้ว “เป็นยังไงบ้าง？เธอไม่ได้นอนทั้งคืนเลยใช่ไหม？” “อื่ม！”จิดาภาพยักหน้า “อย่างนี้ก็ยังดูออก！” “ดูจากตาเธอก็จะรู้แล้ว！”พันเดชพูด จิดาภาเงียบไปไม่ได้พูดอะไรอีก “แบบทำถึงไหนแล้ว？”ในขณะที่พันเดชถาม ได้ยินเสียงลิฟต์ดังขึ้นมาแล้วประตูลิฟต์ก็เปิดออก จิดาภารีบเดินออกไป “ประธานเดช สบายใจได้ค่ะ ฉันจะส่งแบบตรงตามเวลาที่นัดไว้ค่ะ！” พูดจบ จิดาภายิ้มและหันหลังเดินไปทางแผนกออกแบบ พันเดชยืนอยู่ในลิฟต์ มองไปที่เธอ มุมปากยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว แล้วตามเดินออกไปทางห้องทำงาน จิดาภาไม่ค่อยนอนนึก แต่เมื่อคืนไม่ได้นอนทั้งคืน ตอนนี้ไม่ค่อยจะไว้เท่าไหร่ รู้สึกเวียนหัวตลอดเลย จิดาภาทุนไม่ไหวแล้ว คิดจะเดินไปซื้อของกินก่อน ทันใดนั้น มีเงาคนหนึ่งเดินเข้ามา เมื่อได้เห็นจิดาภาแล้ว ขมวดคิ้ว อยากจะเดินไปดู แต่พันเดชรีบเอาเอกสารนี้ เธอจึงต้องรีบเอาเอกสารไปส่ง “คุณชายค่ะ เอกสารมาแล้วค่ะ！” ป้าแม่มพูดกับพันเดชในห้องทำงาน เมื่อเห็นป้าแม่มมา พันเดชยิ้ม “ฉันบอกแล้วว่าให้คนขับรถไปเอา เธอยังจะส่งมาให้อีก！” “ฉันเกรงว่าพวกเขาจะลืม！”ป้าแม่มพูด เธอเอาใจใส่เรื่องของพันเดช พันเดชยิ้ม “ฉันให้คนขับรถส่งเธอกลับไปน่ะ！” ป้าแม่มพยักหน้า เพิ่งจะก้าวขาไปก็นึกอะไรขึ้นมา“ ใช่แล้ว คุณชาย เธอกับคุณนายน้อยยังติดต่อกันอยู่ไหมคะ？”ป้าแม่มถามอย่างไม่ตั้งตัว พันเดชรู้ว่าคนที่เธอพูดถึงคือใคร “ไม่เลย ทำไมถามถึงเรื่องนี้ครับ！”พันเดชถาม สังเกตสีหน้าของพันเดช ดูเหมือนไม่รู้จริง ๆ หรือว่าเธอดูผิดแล้ว ？ ป้าแม่มไม่ได้พูดอะไรต่อ แค่ยิ้มและใส่หัว“ไม่มีอะไร ฉันไปก่อนน่ะ！” “อืม！”พันเดชก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ป้าแม่มในที่สุดก็เดินออกไปแล้ว พันเดชตอนแรกอยากจะไปส่ง แต่โทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะดังขึ้นมา ป้าแม่มลงลิฟต์ไปคนเดียว จิดาภากลับมาจากข้างนอกเพิ่งมาถึงล็อบบี้ ป้าแม่มเห็นแล้วรีบเดินเข้าไปหา จะดูให้แน่ใจว่าใช่หรือไม่！ ในทำสุดก็อดใจไม่ไว้ เดินเข้าไปหา “คุณนายน้อย！？”ได้ยินเสียงอ่อนโยนและไม่แน่ใจดังขึ้นมาจากด้านหลัง คุณนายน้อย？ เมื่อได้ยินเสียงนี้ จิดาภาจึงหันหลังกลับ พอเห็นคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าแล้วอึ้งไปเลย “ป้าแม่ม？”ได้เจอป้าแม่ม ที่นี่เธอรู้สึกประหลาดใจจริง ๆ “เป็นเธอจริง ๆ ด้วย คุณนายน้อย！” ป้าแม่มพูดแล้วยิ้มรู้สึกดีใจที่ได้เจอจิดาภา ครั้งก่อนที่เจอคือสองปีที่แล้ว ตอนที่จิดาภาจากไปยังสวยอยู่เลย แต่ตอนนี้ผ่านไปสองปี จิดาภายิ่งมีมีเสน่ห์ จำเธอแทบไม่ได้เลย จิดาภาไม่เคยลืมเลย ช่วงที่อยู่บ้าน 1 ปี ป้าแม่มดูแลเธออย่างดี แต่ตอนนี้ เธอยิ้มและพูดว่า “ป้าแม่ม ฉันกับพันเดชหย่ากันนานมากแล้วค่ะ เรียกฉันว่าจิดาภาได้เลยค่ะ！” เมื่อพูดถึงตรงนี้ ป้าแม่มอึ้งไปสักพัก แล้วพยักหน้า “ได้ค่ะ แต่เธอไปแล้วไม่ใช่หรือ แล้วทำไมถึงอยู่ที่นี่ล่ะ？”ป้าแม่มถามอย่างสงสัย “ฉัน….. ”จิดาภาถึงนึกขึ้นได้ มองหน้าป้าแม่ม “ป้าแม่มเรื่องนี้พูดแล้วยาว ครั้งหน้าค่อยอธิบายให้ฟังน่ะ แต่ตอนนี้จะมีเรื่องหนึ่งอยากจะรบกวนหน่อยค่ะ？” ป้าแม่มกะพริบตา แล้วยิ้มถามว่า “เรื่องอะไรคะ？” “พันเดชจำฉันไม่ได้เลย เธอไม่ต้องบอกเขาเลยน่ะ？” เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ป้าแม่มก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่พอมาสังเกตผู้หญิงคนที่อยู่ต่อหน้าเธอตอนนี้ รู้สึกได้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงจากเมื่อก่อนเยอะ ถ้าบอกว่าจำไม่ได้ก็เป็นเรื่องปกติ “แต่ว่า……..” “ป้าแม่ม ขอร้องล่ะ …. ถ้าเขารู้เรื่องนี้ ฉันจะอยู่ไม่ได้เลย！”จิดาภาพูดอย่างอ้อนวอน แน่นอนที่ป้าแม่มรู้เรื่องของพวกเขาทั้งหมด สุดท้ายคิดแล้วก็ได้พยักหน้า“ เอาล่ะ ฉันสัญญากับเธอ แต่ยังไงมีสักวันเขาก็ต้องรู้！”ป้าแม่มเตือนด้วยความหวังดี “ฉันเข้าใจ เรื่องนี้ฉันจะไปพิจารณาดู ขอบคุณค่ะ ป้าแม่ม！”จิดาภารีบพูดแล้วยิ้ม ป้าแม่มก็ยิ้ม “พวกเธอกำลังคุยอะไรอยู่！？”ทันใดนั้น เสียงที่เย็นชาของพันเดชได้ดังขึ้นจากข้างหลัง