ตอนที่ 96 รู้ความจริง (4)   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 96 รู้ความจริง (4)
ต๭นที่ 96 รู้ความจริง (4) มองเห็นเธอเป็นแบบนี้ พันเดชก็ขมวดคิ้ว เขาไม่ได้บอกว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่ดี แต่กับตุลยาแล้ว...... เขาก็ไม่ได้รู้สึกหรือละอายใจมากขนาดนั้น เพราะเขาก็ไม่ได้เจตนา “เอาล่ะ ตุลยา วันนี้เป็นวันปาร์ตี้เฉลิมฉลอง รอให้งานมันจบลงก่อนค่อยว่ากัน” พันเดชพูด “แล้วคุณยังโกรธฉันอยู่ไหม” ตุลยามองไปที่พันเดชแล้วถาม ตอนที่มองตุลยา พันเดชก็ขมวดคิ้ว “ตุลยา ให้เวลาผมหน่อย ให้เราสองคนใจเย็นลงก่อน” ฟังแล้วตุลยามองด้วยสายตาว่างเปล่า มองไปที่พันเดชเนิ่นนานแล้วก็ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับมา “ผมแค่จะบอกว่า ให้2-3วันนี้เราใจเย็นลงก่อน” พันเดชพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ตุลยาส่ายหน้า “ไม่ ฉันไม่ใจเย็นแล้ว พันเดช คุณอย่าโกรธเลยนะ ได้ไหม” มองเธอที่เป็นแบบนี้แล้ว พันเดชก็ขมวดคิ้วขึ้นมา “ฉันรู้ว่าเรื่องนี้เป็นความผิดของฉัน ฉันผิดไปแล้ว คุณอย่าโกรธฉันเลยนะ” ตุลยาพูดแล้วมองไปที่พันเดช ฟังเธอพูดแล้ว พันเดชขมวดคิ้ว “คุณตัดสินมันไปแล้วก็เพื่อให้มันเป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอ” พันเดชถามทันที ได้ยินคำพูดของพันเดชแล้ว ตุลยาส่ายหน้า “ไม่ใช่ พ่อของฉันให้ฉันไป” “ทำไมถึงทำแบบนั้น” พันเดชถามกลับ “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันแค่ไม่ชอบที่คุณกับจิดาภาไปด้วยกัน พันเดช คุณเชื่อฉันนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ตอนนั้นฉัน.....ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงทำแบบนั้นไป” ตุลยาพูดด้วยความสับสน “ฉันเพียงแค่อยากให้คุณแยกออกจากจิดาภาเท่านั้นเอง ไม่ได้มีสิ่งอื่นใดแฝงเลย” “ตุลยา ผมคิดมาตลอดว่าคุณเป็นคนที่แยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้ ผมไม่ต้องการให้คุณมาช่วยผม แต่ก็คิดไม่ถึงว่าคุณจะทำแบบนั้นลงไป คุณไม่รู้เหรอว่าการแข่งขันนั่นมันสำคัญกับผมมาก” พันเดชถามกลับ ฟังพันเดชพูด ตุลยาก็ยืนตะลึงงัน เธอรู้ว่างานนี้พันเดชอยากจะร่วมงานกับลีย่าคิสรามาก จิดาภาได้สะท้อนเข้ามา “ตอนนั้นฉันไม่ทันได้คิด....ขอโทษ พันเดช ฉันขอโทษจริงๆนะ....” มองตุลยาที่ขอโทษอยู่ พันเดชก็ขมวดคิ้วขึ้นมา “ไม่อยากให้ผมโกรธจริงๆเหรอ” “ใช่” ตุลยาพยักหน้าทันที “ก็ดี หลังจากนี้ห้ามไปหาเรื่องจิดาภาอีก” พันเดชมองที่ตุลยาแล้วพูด ฟังแล้วตุลยาก็ตะลึงงันแล้วมองพันเดชอย่างไม่น่าเชื่อ “คุณ คุณรักเธอเข้าแล้วจริงๆใช่ไหม” คิดว่าอาจเป็นไปได้ ตุลยารู้สึกว่าใจของตัวเองเจ็บจนด้านชา “ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย” พันเดชพูด “งั้นมันคืออะไร” ตุลยามองแล้วถามเขา ตั้งแต่จิดาภาออกมา สายตาของเขาก็มีแต่จิดาภา จะทำให้เธอเชื่อได้ยังไงว่าเขาไม่ได้รักเธอ “หลังจากขนะการแข่งขันชิงแชมป์ ลีย่าคิสรามีเซ็นสัญญากับผมแล้ว ชี้ให้เห็นว่ากรณีนั้นทำให้จิดาภาเป็นหัวหน้านักออกแบบ ดังนั้นตอนนี้ผมจำเป็นต้องเก็บเธอไว้” พันเดชมองเธอแล้วพูด ตุลยามองพันเดช พร้อมกระพริบตาด้วยความเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง “เพียงเหตุผลแค่นี้เหรอ” “ไม่งั้นจะเป็นเพราะอะไรล่ะ” ตุลยาพยักหน้าหลายครั้ง “โอเค ฉันเชื่อคุณ อะไรที่ออกมาจากปากคุณฉันเชื่อหมด” ตุลยาพูด เรื่องของความรัก เพื่อพันเดชแล้วอะไรเธอก็ยอม แต่สิ่งที่เธอไม่รู้คือความรักที่แท้จริงก็คือเรื่องราวที่ต้องแบ่งปันซึ่งกันและกัน ไม่ใช่ปล่อยให้ตัวเองรักอยู่ฝ่ายเดียว บางที นั่นอาจจะไม่ใช่ความรัก 
已经是最新一章了
加载中