ตอนที่3 ให้เขาแล้วจริงๆ

ต๭นที่3 ให้เขาแล้วจริงๆ “อืม” ดนุพลจูบหน้าผากของเธออย่างหลงไหล แล้วก็บุกเข้าตัวเธอ “อ้า......เจ็บ” ปาลีร้องเจ็บ เธอตึงตัวทันที น้ำตาโผล่ออกมา เจ็บมากจริงๆ “คุณ .....คุณยังเป็นสาวพรหมจารีหรือ” ดนุพลหยุดทันที มองปาลีอย่างตื่นตระหนก แล้วค่อยๆมีรอยยิ้มขึนบนใบหน้า เขากอดปาลีเข้าในอ้อมกอดอย่างเบาๆ ง้อด้วยเสียงอ่อนวน“คลาย คายลลง เจ็บนิดๆเท่านั้น แป๊บเดียวก็หาย....” ปาลีค่อยๆคลายตัวลงภายใต้คำพูดอ่อนวนและฝีมือที่ยอดเยี่ยมของเขา ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ปาลีทนต่อไปไม่ได้ จึงเหนื่อนจนหลับสนิทไป “คุณช่างมีเสน่ห์ยั่วยวนเหลือเกิน” ดนุพลยังไม่ได้ถึงอกถึงใจ มองใบหน้าปาลีที่หลับสนิทอยู่อย่างจำใจ แต่มีรอยยิ้มอบอุ่นหวานซึ้งขึ้นบนใบหน้าอย่างไม่รู้ตัว วันรุ่งขึ้น ตอนเช้า แสงอาทิตย์ส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้อง ปาลีพลิกตัวอย่างเหงาหงอยและนอนต่อ แต่ความเจ็บปวดที่มาจากข้างล่างทำให้เธอหายงวกทันที เธอค่อยๆลืมตา มองเห็นห้องที่ตกแต่งหรูหรา ปาลีรู้สึกมืนงงยิ่งขึ้น มองไปสักพัก ถึงจำได้ว่าตัวเองอยู่ในโรวแรมเอ็มเค และนึกเรื่องที่เกิดขึ้นในเมื่อคืนออก แม้ว่าตอนนั้นเธอได้กินยาโป๊ไป แต่ความจำฮึกเหินนั้นเธอกลับจำได้แม่นมาก พอนึกถึงทุกการกระทำของชายอบอุ่นคนนั้น ใจของปาลีเต้นเร็วกว่าเดิม แต่ตอนนี้ ในห้องเหลือเธอคนเดียว ชายคนนั้นหายตังไปซะแล้ว บนเตียงยังมีความอุ่น เขาคงไปไม่นาน ปาลีรู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก แม้ไปก็ไม่ทักกับเธอสักคำ เขาไม่อยากเผชิญหน้ากับเธอขนาดนั้นเลยรึ ทั้นใดนั้นปาลีตื่นสิตขึ้นมา เธอจะหลงไหลจิ๊กโกโล่ได้ยังไง ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด เธอส่ายหน้า อดทนความเจ็บปวดของข้างล่าง เดินไปยังห้องน้ำ เธอจะเทน้ำเย็นให้ตัวเองตั้งสติขึ้น “อ้า” หลังเปิดประตูห้องน้ำ ปาลีตะโกนอย่างตกใจ เพราะอะไร เพราะมีผู้ชายโป๊ ร่างสูงใหญ่อยู่ในห้องน้ำ รูปร่างเต็มไปด้วยฟอเจลอาบน้ำงสีขาว ผู้ชายคนนั้นก็ตืนตระหนกพอได้ยินเสียงตะโกนของเอ หันมามองดู เห็นหน้าปาลีแล้วยิ้มกว้างๆ ปาลีตัวแข็งทันที มองใบหน้าหล่อเหลาที่คุ้นๆ แต่สมองปาลีกลับว่างเปล่าในเวลานั้น วินาทีต่อไป พึ่ง!เธอรีบปิดประตู วิ่งขึ้นบนเตียงแล้วขุดเข้าในผ้าห่ม ตื่นเต้นจนตัวสั่น เขา.....เขายังไม่ไป คิดถึงจุดนี้ ใจของปาลีเต้นเหมือนจะออกจะลำคอ ไม่นาน ดนุพลใส่คลุมอาบน้ำเดินออกมา กำลังจะเดินเข้าไปหาคนบนเตียง กระดิ่งประตูดังขึ้น มองไปเครื่องจักรในห้อง เห็นเป็นพนักงานเสิร์ฟมาส่งอาหารเช้า ดนุพลเปิดประตู พนักงานเสิร์ฟเข้ามาและจัดอาหารบนโต๊ะเรียบร้อย ดนุพลเดินเข้าถึงเตียง ตบคนบนเตียงที่ใช้ผ้าห่มปิดบังตัวอย่างมิดชิดด้วยแรงเบาๆ เอ่ยอย่างอ่อนวน“อาหารเช้ามาแล้ว รีบไปล้างหน้าล้างตาเถอะนะ” ปาลียื่นหัวออกมา แต่ดวงตาไม่กล้ามองดนุพล กอดผ้าห่มให้แน่นๆ แล้ววิ่งเข้าในห้องน้ำ เพราะเธอไม่ได้ใส่เสื้อผ้า เธอนอนโป๊ทั้งคืนเนี่ย มองท่าทางทั้งประหม่าทั้งหน่ารักของเธอ ดนุพลที่ยืนอยู่ข้างหลังยิ้มออกมากว้างๆ สักพักหนึ่ง ปาลีสวมคลุมอาบน้ำและเดินออกมาอย่างระมัดระวัง “ทำไมนานจัง อาหารเช้าจะเย็นแล้ว รีบมากินเถอะนะ” ดนุพลเดินเข้าหาเธอ กอดเอวเธออย่างไม่เคอะเขิน เดินไปโต๊ะอาหาร ลากเก็าอี้ออกมาให้เธออย่างเป็นสุภาพบุรุษ ยิ้มและทำท่าเชิญ การพูดและการกระทำของเขาล้วนสะแดงถึงการมีสุภาพเรียบร้อย มองดูผู้ชายสง่างามที่อยู่ต่อหน้า เธอตะลึงไปนิด เมือคืนเธอก็แค่รู้สึกว่าเขาเป็นคนเอาใจใส่ แต่คึดไม่ถึงว่าอยู่กับเขาได้รู้สึกสบายใจขนาดนี้ สองคนนั่งตรงกันข้ามกินอาหารเช้ากัน ปาลีเพิ่งอยากจะถามเขาว่าไปตอนไหน ทันใดนั้นดนุพลลุกขึ้นและอุ้มเธอขึ้นมา แล้วเดินไปยังเตียงที่อยู่ไม่ไกลนั้น “คุณจะทำอะไร” ปาลีตื่นตระหนก จับเสื้อเขาไว้แน่นๆ ใบหน้ามีแต่ความตกใจ “ผมจะทายาให้คุณนี่นะ” พูดจบ ดนุพก็ลวางเธอลงบนเตียงที่อ่อนนุ่ม “ท้ายาอะไร”ปาลีหลบไปข้างๆ เธอไม่ได้บาดเจ็บอะไร จะทายาไปทำไม “อย่าดื้อนะ” ดนุพลจับข้อเท้าของเธอ ใช้มือขวาไปเปิดคลุมอำน้ำของเธอ ตอนนี้ปาลีถึงเข้าใจ เขาจะทายาที่ไหนให้เธอ หน้าเธอรีบแดงก่ำ จนเธออยากจะหารูไปหลบเข้า เธอรีบคว้ามือของเขา ส่ายหัวและพูดเบาๆ“ฉัน...ฉันทาเอง” “ไม่ได้ ผมช่วย” ดนุพลยื่นมือไปคว้าเอายาที่วางบนหัวเตียง ดวงตาที่มองปาลีอย่างเป็นห่วง แต่ใบหน้ากลับมีรอยยิ้มแบบเลวๆ ว่า“เมื่อคืนคุณหลับไป ผมช่วยคุณทายาสองครั้งแล้ว ผมรู้ดี ไม่ทำให้เธอเจ็บหรอกนะ”