ตอนที่ 90 หมาป่าฉีกเนื้อแกะ

ต๭นที่ 90 หมาป่าฉีกเนื้อแกะ ท่าทางแบบนั้น เหมือนปาลีจะให้เธอผ่าน ดูเหมือนว่าเกิดมาแล้วติดค้างอะไรเธอไว้ประมาณนั้น ปาลีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆแล้วพยักหน้า เงยหน้าขึ้น ด้วยดวงตาเย็นชาและพูดว่า “ถ้าเป็นเช่นนี้ ฉันก็จะไม่พูดไร้สาระเหมือนกัน ผลลัพธ์ง่ายมาก เธอ ไม่ผ่านการสัมภาษณ์ สามารถออกไปได้แล้ว!” “อะไรนะ?” ดวงตาของขวัญชีวีเบิกกว้างด้วยความตกใจ “พี่มีสิทธิ์อะไร……..” “ก็สิทธิ์ที่ฉันเป็นคนสัมภาษณ์ไง และก็สิทธิ์ที่ฉันรู้ว่าเธอมีความอดทนและความพยายามแค่ไหน เรียนมหาลัยสามปี เธอกับไม่สนใจในการเรียน ตอนนี้เธอเพิ่งจะเรียนจบ ยิ่งไปกว่านั้นเธอไม่มีประสบการณ์ในการทำงาน อย่าพูดถึงเลขาประธานเลยแค่ ให้อยู่ในตำแหน่งเสมียนเธอยังทำได้ไม่ดี” ปาลีพูดไปยังจุดอ่อนของขวัญชีวีอย่างไม่ไว้หน้า “แก…..” ขวัญชีวีไม่เคยเห็นปาลีพูดแรงขนาดนี้มาก่อน เพราะบางครั้ง พูดไม่ถึงหนึ่งประโยคซะด้วยซ้ำ กลับไม่รู้ ด้วยซ้ำว่าเมื่อก่อนตอนอยู่ที่บ้าน ปาลีเป็นพี่ และตั้งแต่เล็กก็จะเชื่อฟังตลอด แล้วทำไมทำให้เธอเล่นแง่กับน้องสาวขนาดนี้ แต่ตอนนี้ ความเป็นพี่เป็นน้องระหว่างเธอกับปาลีได้ถูกเธอทำลายไปหมดแล้ว แต่ที่นี้คือบริษัท ในแง่ของการทำงาน ปาลีไม่สามารถใช้อารมณ์ส่วนตัวได้ ยิ่งไปกว่านั้นขวัญชีวีไม่มีความสามารถที่จะอยู่ในตำแหน่งเลขาของประธานได้และปาลีก็เป็นคนที่มีความรู้ และความซื่อสัตย์พอ “ปาลี เธอเล็งฉันอย่างเห็นได้ชัด เธอเกลียดที่ฉันแย้งสามีเธอใช่ไหม เธอมันผู้หญิงชั้นต่ำ วันนี้เธอปัดฉันทิ้งฉันจะบอกแม่ทันที ว่าเธอจงใจขัดขวางไม่ให้ฉันมีโอกาสโดดเด่น เธอค่อยดูว่าถึงตอนนั้นแม่จะจัดการกับเธอยังไง” ขวัญชีวีโกรธจัด จึงทำได้เพียงตบโต๊ะของปาลี ด้วยความเย่อหยิ่ง ปาลีขี้เกียจที่จะโต้เถียงกลับไป จึงกดโทรศัพท์เรียก รปภ.มา “เอาผู้สัมภาษณ์คนนี้ออกไป” รปภ.ทั้งสองก็อยู่ทั้งซ้ายและขวาของขวัญชีวี และพาเธอออกไป ขวัญชีวีเคยปฏิบัติแบบนี้กับคนมาก่อน ในตอนนั้นก็เกือบจะเป็นลมหมดสติกับคำด่าที่ออกมาจากในปากทั้งเยอะทั้งไม่น่าฟัง และผู้สัมภาษณ์คนใหม่ก็เริ่มมีการวิพากษ์วิจารณ์เกิดขึ้น ปาลีถูขมับ ด้วยความปวดหัวจัดการกับอารมณ์ แล้วยิ้มอย่างมืออาชีพ “ท่านต่อไป !” ……… อีกด้านหนึ่งขวัญชีวีถูก รปภ.สองคนคุมตัวเดินไปที่ลิฟต์ มีชายวัยกลางคนสวมชุดสูทสีเทายืนอยู่ที่ประตูลิฟต์ ชายคนนั้นเหมือนคนที่อายุสามสิบ ผิวขาวมากรูปร่างผอมเพรียว ดูอ่อนโยน และมีลักษณะน่านับถือมาก มองเห็น รปภ.สองคนที่คลุมตัวขวัญชีวีอยู่ ก็ขมวดคิ้ว “คุณเลขากิตติ!” รปภ.ทั้งสิงเห็นผู้ชายคนนั้น ก็พูดทำความเคารพ ไม่ผิด ผู้ชายที่ดูอ่อนโยนคนนี้ ก็คือกิตติหัวหน้าเลขานุการชายของบริษัท CL กรุ๊ป กิตติยิ้มและพยักหน้าเล็กน้อย นับว่าเป็นการตอบรับ ยกมือขึ้นแล้วพูดว่า “ปล่อยผู้หญิงท่านนี้!” “แต่เธอก่อเรื่องวุ่นวาย........” รปภ.มีความลำบากใจ “ผมรู้จักเธอ พวกคุณปล่อยเธอเถอะผมไม่ทำก่อเรื่องอีกแน่” กิตติยิ้มอย่างอ่อนโยน รปภ.เห็นเขาพูดอย่างนี้ก็ปล่อยขวัญชีวี ทันทีที่ขวัญชีวีเป็นอิสระก็จ้อง รปภ.อย่างดุร้ายหลังจากนั้นก็กิตติแล้วพูดว่า “คุณบอก.........คุณรู้จักฉัน?” ยิ่งมองคนนี้ปาลีก็ยิ่งคุ้นเคย แต่เวลากลับคิดไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหนกันแน่ “ติ้ง!” ตอนนี้ ประตูลิฟต์ก็เปิดออกโดยอัตโนมัติพอดี “ค่อยพูดในลิฟต์เถอะ” กิตติพูดแล้วเข้าลิฟต์ไปก่อน ขวัญชีวียิ่งสงสัย เข้าไปอีกแต่ก็เดินเข้าลิฟต์ไปด้วย รปภ. ทั้งสองคนก็ต้องการที่จะเข้าลิฟต์ เพื่อลงไปข้างล่างเหมือนกัน กิตติจึงมอง รปภ.ทั้งสองคนจึงหยุดทันที เมื่อลิฟต์ปิด ในเวลาอันสั้น ที่มีเพียงกิตติและขวัญชีวีอยู่ในลิฟต์สองคน “คุณคือ.........” ขวัญชีวีจริงจังกับการถามกิตติ เดิมที่กิตติยืนอย่างมีมารยาทอยู่ข้างๆ ทันใดนั้นก็ค่อยก้าวไปหาขวัญชีวี จนถึง ตรงหน้าแล้วใช้มือทั้งสองข้างท้าวไปที่ผนังลิฟต์เหนือหัวของขวัญชีวี เพื่อจะให้ขวัญชีวีอยู่ในวงแขนของเขาใบหน้าคมอยู่ ตรงหน้าของขวัญชีวี ลมหายใจอุ่นๆที่พ่นลงบนผิวของขวัญชีวี “ขวัญชีวี ไม่เจอกันสามปี คุณไม่รู้จักผมแล้วงั้นหรอ?” กิตติยิ้มมุมปากอย่างชั่วร้าย ถึงทำลายความอ่อนโยนก่อนหน้านี้ของเขาไปจนหมด เหมือนหมาป่าที่ฉีกเนื้อแกะใน ดวงตาเหมือนมีประกายแสงที่ผิดปกติอยู่ ผู้ชายที่ดูอบอุ่นเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ขวัญชีวีตกตะลึกอยู่ครู่หนึ่ง ก็นึกไปถึงดนุพล และความทรงจำจากอดีต ทั้งหมดก็หลั่งไหลออกมาเต็มไปหมด ขวัญชีวีตกใจกลัวแล้วมองไปที่กิตติ และพูดเสียงสั่นว่า “หัว…..คุณคือ หัวหน้า?” “ในที่สุดก็จำฉันได้แล้ว น้องขวัญร่างกายของเธอสวยกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย ใส่กระโปรงสั่นขนาดนี้เพื่อมาสัมภาษณ์งาน เธอคิดจะมายั่วยวนคนสัมภาษณ์หรอ? หลังจากเลิกกับฉัน เธอผ่านผู้ชายมากี่คนแล้วละฮื้ม?” กิตติอยู่ตรงหน้าแล้วกดไปที่ร่างของขวัญชีวีอย่างแรง ดวงตาทั้งคู่มองขวัญชีวีเป็นประการ ก่อนจะใช้มือขวาสอดเข้าไปในใต้กระโปรงของขวัญชีวี