ตอนที่ 95 รสชาติที่สดใหม่

ต๭นที่ 95 รสชาติที่สดใหม่ "แม่ แม่ฉลาดจริงๆ ไพ่ครอบครัวใบนี้ของแม่พอเปิดออก พี่เขาจะต้องรู้สึกได้รับความรักอย่างไม่คาดฝันจนรู้สึกประหลาดใจอย่างแน่นอน คาดว่าตอนนี้คงจะอยู่ระหว่างทางแล้ว" ขวัญชีวีกอดแขนของจาริณีด้วยใบหน้าที่ยินดีเป็นอย่างยิ่ง จากนั้นเงยใบหน้าที่งดงามอ่อนโยนขึ้น แล้วยิ้มอย่างสดใสราวกับดอกไม้ก็ไม่ปาน ก็เมื่อสักครู่นี้นี่เอง ขวัญชีวีได้นำเรื่องที่วันนี้เธอไปสัมภาษณ์งานแต่กลับเจอปาลีตัดทิ้งออกอย่างไม่ลังเล ใส่สีตีไข่พูดออกไปรอบหนึ่ง เป็นธรรมดาที่ต้องบอกว่าตนเองไม่ได้ผิดเลยแม้แต่น้อย และความผิดทั้งหมดต่างก็ผิดที่ปาลี จาริณีได้ฟัง นี่มันหนักหนามากจริงๆ ในตอนนั้นเธอโกรธจนตัวสั่น สองแม่ลูกพอรวมตัวกัน ก็ออกมาแบบในเมื่อครู่นี้ จาริณีตบไปที่มือของขวัญชีวีเบาๆอย่างรักใคร่เอ็นดู พลางเอ่ยขึ้นว่า "รีบโทรหารฐาของลูกสิ บอกให้เขากลับมาเดี๋ยวนี้ วันนี้แม่ไม่เพียงแต่จะช่วยระบายความโกรธในช่วงเช้านั่นให้กับลูก ยังจะยกเลิกการหมั้นหมายของรฐาและพี่สาวของลูกทิ้ง จะได้ทำให้อีกหน่อยลูกจะได้คบหากับรฐาอย่างเปิดเผยได้สะดวก" "ค่ะ ขอบคุณค่ะแม่ หนูรักแม่จะตายอยู่แล้วจริงๆ" ขวัญชีวีกอดจาริณีเอาไว้แล้วหอมแก้มอย่างแรงไปฟอดหนึ่ง จากนั้นก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหามือถือของรฐาในทันที ในเวลานี้ รฐากำลังทำโอทีอยู่ในห้องทำงานผู้จัดการฝ่ายธุรการของเขา แน่นอนว่าการทำโอทีนี้ไม่เหมือนกับการทำโอทีในวันอื่น เพราะว่าคนที่"ทำโอที"กับเขายังมีผู้ช่วยผู้จัดการฝ่ายธุรการหญิงคนใหม่ พิมพ์วิไล พูดตามตรง พิมพ์วิไลตัวจริงไม่เหมือนกับชื่อ รูปร่างสู้ขวัญชีวีไม่ได้ รูปโฉมสู้ปาลีไม่ได้ สามารถนับได้เพียงมีใบหน้าที่สวยงามระดับกลางเท่านั้น แต่สำหรับรฐาแล้ว กลับชนะในความสดใหม่ ผู้หญิงร้อยคน ก็มีร้อยรสชาติ สิ่งที่เขารฐาเห็นแก่ก็คือความสุขทางอารมณ์ที่แตกต่างกันในนั้น ในเวลานี้ พิมพ์วิไลกำลังนั่งคร่อมอยู่บนร่างกายของรฐาด้วยเสื้อผ้าที่หลุดล่อน ผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง ส่ายเอวบางที่ราวกับงูน้ำจืดก็ไม่ปานของเธออย่างรวดเร็วและบ้าคลั่ง ปากส่งเสียงร้องครางอย่างประจบเอาใจออกมา เป็นเสียงที่ผู้ชายฟังแล้วต่างก็ต้องหัวใจสะท้าน อ่อนปวกเปียกไปทั่วทั้งร่างกาย รฐาไม่ยอมรับไม่ได้ว่า ผู้ช่วยผู้จัดการหญิงคนใหม่ของเขาคนนี้ แม้ว่าความงามจะไม่ถือว่ายอดเยี่ยม แต่ในเรื่องระหว่างหนุ่มสาวแล้ว เป็นยอดฝีมือในยอดฝีมืออย่างแน่นอน เสียงหอบครวญครางที่ออกมาจากด้านในจมูกนั้น แน่นอนว่าเป็นเสียงที่น่าฟังที่สุด สยิวที่สุดในบรรดาผู้หญิงที่เขาเคยนอนด้วยมา ทั้งสองคนกำลังทำงานล่วงเวลากันอย่างคึกคัก ในเวลานี้เอง อยู่ๆโทรศัพท์ของรฐาก็ดังขึ้น รฐาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเหลือบมอง พอเห็นว่าเป็นขวัญชีวีที่โทรมา ก็โยนกลับลงไปบนโต๊ะอย่างคิดก็ยังไม่ต้องคิด เวลานี้ เขาจะยังมีอารมณ์ไปสนใจขวัญชีวีที่ไหนกัน ในเวลานี้เขาเพียงแค่อยากจะหาความสำเริงสำราญ ขึ้นสวรรค์ไปกับพิมพ์วิไลเท่านั้น ทว่าขวัญชีวีพอเห็นโทรศัพท์ฝั่งนั้นตั้งนานไม่มีใครรับ จะยอมปล่อยไปที่ไหนกัน ยืดหยัดโทรให้ตายไปข้าง โทรศัพท์ที่อยู่บนโต๊ะดังอย่างต่อเนื่องไม่ยอมหยุด ในที่สุดพิมพ์วิไลทนไม่ไหว ทำปากจู๋อย่างไม่พอใจพลางเอ่ย ’ผู้จัดการคะ เป็นใครกันแน่ที่โทรหาคุณน่ะ คือผู้หญิงอีกคนหนึ่งหรือเปล่า?" "น้องสาวของฉันโทรมา ไม่ต้องไปสนใจเธอ" รฐาพออ้าปาก ก็หยิบคำโกหกขึ้นมา "จริงหรอคะ?" พิมพ์วิไลเชื่อที่ไหนกัน ส่ายร่อนเอวต่อไปพลางเอ่ย "ในเมื่อคือน้องสาวของคุณที่โทรเข้ามา งั้นก็ปิดเครื่องสิคะ เธอจะได้ไม่เสียงดังรบกวนคนอื่น" ในขณะที่พูด มือก็ยื่นออกไปหยิบโทรศัพท์มือถือของรฐาขึ้นมา ต้องการจะปิดเครื่องทิ้ง "อย่ากวน!" สีหน้าของรฐาดุดันขึ้น รีบแย่งโทรศัพท์กลับมาจากมือของพิมพ์วิไลในทันที หากตัดสายโทรศัพท์ของขวัญชีวีทิ้ง ด้วยนิสัยที่ดื้อรั้นไม่ฟังเหตุผลของขวัญชีวีแล้ว กลับไปไม่แน่ว่าเขาจะต้องขอโทษขอโพยเท่าไร ขวัญชีวีก็ยังไม่แน่ว่าจะปล่อยเขาไป พิมพ์วิไลอุทานออกมาอย่างรุนแรงด้วยความไม่พอใจว่า "ยังบอกว่าไม่ใช่ผู้หญิงอีกคนหนึ่งของคุณอีก แม้แต่จะตัดสายเธอก็ยังไม่กล้า ผู้จัดการคะ หมดเวลาทำโอทีแล้ว ฉันจะเลิกงานแล้วค่ะ พูดจบก็เฟดตัวออกจากร่างกายของรฐา จากนั้นก็เริ่มเก็บเสื้อผ้าและกระโปรงที่ทิ้งกระจัดกระจายอยู่บนพื้นขึ้นมาและสวมไปบนร่างกายด้วยสีหน้าที่โกรธเคือง รฐากำลังเล่นอย่างสนุกเมามัน มีหรือจะยอมหยุดกลางคัน ปล่อยเธอไป มือข้างหนึ่งดึงพิมพ์วิไลกลับมาสู่อ้อมอกอีกครั้ง แล้วโอ๋ว่า "โอเคๆๆ ผมปิดเครื่องก็ได้ แก้วตาดวงใจของผม คุณจะจากไปอย่างไม่รับผิดชอบแบบนี้ไม่ได้นะ วันนี้ ผมจะทำให้คุณรู้ถึงความสุดยอดของผมให้ได้" พูดไป อีกมือก็ได้งัดแบตมือถือออก โทรศัพท์ไม่มีแบตก็ปิดเครื่องในทันที เสียงแจ้งเตือนทั้งหมดก็หยุดลงอย่างกะทันหัน ฝั่งนั้น พอขวัญชีวีได้ยินว่าตนเองอยู่ๆก็ถูกโทรศัพท์มือถือของรฐาปิดเครื่องใส่ ก็กระทืบเท้าด้วยความโกรธ จาริณีเห็นแล้ว ก็รีบหาเหตุผลข้ออ้างให้รฐาในทันที "อย่าร้อนรนไปลูก อาจจะเป็นรฐาไม่ได้พกโทรศัพท์เอาไว้กับตัว บวกกับแบตหมดกะทันหัน ถึงได้ปิดเครื่องไป" ขวัญชีวีได้ฟัง ก็รู้สึกว่าความเป็นไปได้ชนิดนี้ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มี แต่ในฐานะผู้หญิง เธอยิ่งเชื่อความเป็นไปได้ในอีกแบบหนึ่งมากกว่า นั่นก็คือรฐากำลังอยู่กับผู้หญิงคนอื่น ดังนั้นจึงไม่มีเวลาที่จะมาสนใจเธอเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นจึงไม่รับโทรศัพท์ของเธอ สุดท้ายเสแสร้งทำเป็นโทรศัพท์แบตหมด ปิดเครื่องไปเลย พอคิอถึงความเป็นไปได้ในแบบนี้ ขวัญชีวีก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟในทันที ความใจร้อนที่ต้องการจะฆ่าคนพุ่งตรงออกมาจากในสมอง เดินไปเดินมาในบ้านอย่างงุ่นง่านวุ่นวายใจ ลืมไปหมดแล้ว ว่าวันนี้ในก่อนบ่าย ตัวเธอเองยังบ้าคลั่งกับกิตติไปยกหนึ่ง สำหรับเรื่องนี้ ขวัญชีวีไม่ได้มีจิตใจชั่วร้ายใดๆ ยิ่งไม่ได้รู้สึกว่านี่มีอะไรที่ผิดต่อรฐา เพราะว่า หลายปีก่อนใต้การฝึกสอนของกิตตินั้น เธอได้ไม่มีใจที่มีจรรยาบรรณและศีลธรรมไปตั้งนานแล้ว แต่เธอที่มีนิสัยอิจฉาริษยามาตั้งแต่กำเนิด กลับเห็นผู้ชายของตนเองญาติดีกับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้ บนจุดนี้ สามารถพูดได้ว่าเธอกับกิตติเป็นคนที่มีความคิดแบบเดียวกันโดยไม่ต้องปรึกษากันมาก่อน บางทีนี่อาจจะเป็นความมีอุดมการณ์เดียวกันที่ว่า ดังนั้นพวกเขาถึงได้เดินมาเป็นพวกเดียวกัน! ขวัญชีวีกัดริมฝีปาก ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกความเป็นไปได้อย่างหลังมีมากที่สุด เลยเปลี่ยนเสื้อผ้าและรองเท้าส้นสูง คิดจะไปหารฐาที่บริษัทโจวกรุ๊ปจำกัด แต่ในเวลานี้เอง กริ่งหน้าประตูกลับดังขึ้น ปาลีกลับมาแล้ว!