ตอนที่ 110 นอนไม่หลับ

ต๭นที่ 110 นอนไม่หลับ เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้แล้ว รอยยิ้มที่ดูเหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้มก็โผล่ขึ้นมาบนหน้าของจาริณี เห็นแบบนี้แล้วแผนการของเธอก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้ผลนี่! จักรกฤษที่ยืนอยู่ข้างๆเห็นปาลีนั่งยองบนพื้นและร้องไห้ อดใจไม่ไหวเลยเดินเข้าไป เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ากางเกงที่พกติดตัวอยู่ออกมา ยื่นให้ปาลีอย่างไร้สิ้นเสียง ปาลีเงยหน้า มองไปที่เขาด้วยน้ำตาที่เต็มหน้า จู่ๆก็ยื่นมือปัดผ้าเช็ดหน้าที่จักรกฤษยื่นให้ด้วยความหวังดีทิ้ง และพูดด้วยความแค้นว่า “นี่คือผลลัพธ์ที่นายอยากได้ใช่ไหม ดั่งใจนายแล้วนิ ดนุพลไปแล้ว เขาทิ้งฉันไว้ที่นี่คนเดียว นายพอใจหรือยัง?” จักรกฤษรู้สึกสับสนเมื่อได้ยินเช่นนั้น ผ่านไปสักพักถึงจะเข้าใจสิ่งที่ปาลีพูด เลยจำเป็นต้องรีบแก้ตัวให้กับตัวเอง “อย่าบอกนะว่าเธอคิดว่าฉันเป็นคนบอกเรื่องความสัมพันธ์ของเธอและรฐาให้ดนุพลฟัง? ฉันไม่ได้ทำนะ” ถึงแม้ว่าวันนั้นเขาเคยบอกว่าจะให้เวลาปาลี 7 วัน ถ้าภายใน 7 วันปาลียังไม่บอกความจริงให้ดนุพลฟัง ก็อย่าโทษเขาตอนที่เขาเป็นคนพูดความจริงทั้งหมดเอง แต่ว่า เขาไม่ได้ทำแบบที่เขาเคยพูดไว้จริงๆ เขาก็ไม่รู้ทำไมตัวเองถึงใจอ่อน “ถ้านายไม่ได้เป็นคนบอก แล้วทำไมนายกับดนุพลถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ?” ปาลีไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด เพราะว่าเธอไม่มีวันที่จะคิดได้ว่า เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือของจาริณี “ฉันกะจะนัดดนุพลไปเล่นบาส แต่เขาบอกว่าจะมาเยี่ยมธามที่โรงพยาบาลฉันก็เลยตามเขามาไง ช่างมันเถอะ เธอไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร อธิบายให้เธอฟังก็ไม่ได้อะไร ผู้หญิงนี่แม่งยุ่งยากจริงๆ!” จักรกฤษยิ่งพูดยิ่งโมโห โยนผ้าเช็ดหน้าที่อยู่บนมือทิ้งลงบนพื้น หันหลังและเดินออกไปด้วยความโกรธ ปาลีมองไปที่ภาพด้านหลังด้วยความตะลึง เธอนิ่งอยู่กับที่ด้วยความไม่พอใจ หรือว่า...เธอเข้าใจจักรกฤษผิดไปจริงๆ ขณะนี้ นัฐพงษ์ที่ยืนเงียบอยู่ข้างๆ ก็ยิ้มอย่างแปลกประหลาด ในใจคิดว่า ทะเลาะกันไปเลยทะเลาะกันไป เอาให้ทุกอย่างมันแย่ลงเลยยิ่งดี แบบนี้ เขาจะได้ฉวยโอกาศจากสถานการณ์ เพราะว่าเหตุการณ์นี้ ปาลีอยู่เฝ้าธามจนถึงเวลา 2 ทุ่ม หลังจากนั้นเธอก็รีบกลับไปที่คฤหาสน์ของดนุพลและเธอ เมื่อถึงบ้าน ก็ไม่มีวี่แววของดนุพลเหมือนที่คิดไว้ ปาลีล้มตัวลงไปบนโซฟาในห้องนั่งเล่นอย่างไร้เรี่ยวแรง ดนุพลแค่กลับบ้านไปกินข้าวเอง ใช้เวลาตั้ง 3 ชั่วโมงเลยเหรอ? แต่เธอก็ยังรออย่างอดทน 3 ทุ่ม 4 ทุ่ม 5 ทุ่ม… ใกล้ที่จะเที่ยงคืนแล้ว ดนุพลก็ยังไม่กลับบ้าน โทรศัพท์ก็ไม่ได้โทรมา ในที่สุดปาลีก็ทนไม่ไหวแล้ว เธอกัดที่ริมฝีปากและโทรไปหาดนุพล “ฮัลโหล!” ผ่านไปนานมาก เสียงของดนุพลจึงดังขึ้นมาจากอีกฝั่งของโทรศัพท์ เป็นเสียงแหบแห้งที่ตกต่ำ “ดนุพล...เมื่อไหร่คุณจะกลับบ้าน?” เสียงของปาลีสั่นอย่างเบาๆ อีกฝั่งของโทรศัพท์นั้นมีแต่ความเงียบ ผ่านไปนานมาก เสียงของดนุพลก็ดังขึ้นมาอีก “พ่อแม่ฉันจะค้างที่บ้านฉัน 1 คืน ฉันไม่กลับไป” ปาลีได้ยินเช่นนั้นแล้ว รู้สึกใจหายใจคว่ำ น้ำตาก็คลอเบ้าในทันที “ดนุพล คุณโกรธฉันอยู่เหรอ คุณกลับมาฟังฉันอธิบายได้ไหม ฉันกับรฐา...” “พรุ่งนี้ฉันกลับไปค่อยคุยกันนะ” ดนุพลกลับตัดคำพูดของปาลี ตามด้วยน้ำเสียงที่หนักหน่วง “ดึกแล้ว ไปนอนเถอะ! พรุ่งนี้เธอยังต้องไปทำงาน” พูดเสร็จ ก็วางสายไปเลย ฟังเสียงวางสายที่ส่งมาจากอีกฝั่ง ปาลียังคงถือโทรศัพท์ไว้ที่ข้างหู ผ่านไปนานมาก ไม่ขยับเลยแม้แต่นิดเดียว เวลานี้การตอบสนองของดนุพลยิ่งดูเบื่อหน่าย ในใจของปาลียิ่งรู้สึกไม่สบายใจ เธอยอมที่จะให้ดนุพลด่าเธอดุเธอยังดีกว่าการทำสงครามเย็นใส่ ในคืนนี้ ปาลีไม่ได้นอนเลย ที่ผ่านมาเธอเคยชินกับการนอนกอดดนุพลแล้ว วันนี้คฤหาสน์ทั้งหลังเหลือเพียงเธอคนเดียว จู่ๆในใจเธอก็รู้สึกว่างเปล่า หวาดกลัว พลิกไปพลิกมายังไงก็นอนไม่หลับ ตื่นขึ้นมาในวันต่อมา ปาลีสีหน้าดูแย่มาก แต่ก็ยังแต่งหน้าอ่อนๆ ไปทำงานแต่เช้า สิ่งที่ไม่คาดคิดสำหรับปาลีก็คือขวัญชีวีกลับมาทำงานอีกแล้ว ปาลีไม่มีทางรู้หรอกว่า เมื่อคืนหลังจากที่รฐาโกรธจนเดินออกจากโรงพยาบาล และกลับบ้านไป ตอนนั้นขวัญชีวีก็กลับถึงบ้านก่อนรฐาพอดี รฐาในใจยังรู้สึกโกรธเคือง เลยคิดที่จะใช้ขวัญชีวีเป็นที่ “ระบาย” แต่ขวัญชีวีเพิ่งได้แผลมาจากกิตติ อีกอย่างในใจเธอก็โกรธเคืองอยู่เหมือนกัน จะไปยอมให้รฐาได้ยังไง แต่รฐาโกรธจนเลือดขึ้นหน้าแล้ว ไม่สนว่าขวัญชีวีจะยอมหรือไม่ยอม สุดท้าย...ในวันเดียวกัน ขวัญชีวีถูกผู้ชายสองคนที่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเธอข่มขืน หลังจากนั้น ขวัญชีวีก็เกลียดรฐาเข้าไส้ เกลียดยิ่งกว่ากิตติ และหลังจากที่คิดไตร่ตรองมาทั้งคืน ขวัญชีวีก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดว่าจะกลับไปทำงานที่บริษัทCLกรุ๊ปต่อ เพราะว่าการสลับตัวระหว่างผู้ชายสองคนที่เธอคบซ้อน ก็คือการแก้แค้นผู้ชายระยำสองคนที่มีความต้องการการเป็นเจ้าของสูง