ตอนที่119 ผู้จัดการทั่วไปผู้ลึกลับ

ต๭นที่119 ผู้จัดการทั่วไปผู้ลึกลับ แผนกผู้บริหารทั่วไป！ เมื่อปาลีมาถึง บุคคลที่ตกใจที่สุดก็คือขวัญชีวี พอคิดถึงการทำงานร่วมกับปาลีทุกวันในอนาคต เธอขบฟันแน่นด้วยความเกลียดชัง แต่เลขานุการผู้หญิงอีกสามคนก็ไม่เว้น ปาลีปฏิบัติต่อผู้คนด้วยรอยยิ้มและความมีน้ำใจ สง่างามเหมือนกับกล้วยไม้ แค่ทำงานตามคำแนะนำเล็กน้อยก็สามารถทำได้โดยไม่ต้องมีอาจารย์สอนแล้วและความสมบูรณ์ของคุณภาพและปริมาณยังถือว่ารวดเร็วมาก เมื่อเทียบกับความเชื่องช้าของขวัญชีวีที่ไม่สามารถเรียนรู้ได้โดยไม่ต้องพูดสิบครั้งมันก็เหมือนผืนฟ้ากับผืนดิน ผลปรากฏว่าไม่ถึงครึ่งวัน ธารี นารา และณิชทั้งหมดได้สนิทสนมกับปาลีแล้ว ส่วนขวัญชีวีก็ถูกแยกอกจากทั้งสี่คนอีกครั้ง ปาลีใช้ประโยชน์จากการใช้เวลาครึ่งวันร่วมกับผู้หญิงทั้งสามคนเพื่อทำการค้นหารายละเอียดของผู้จัดการทั่วไปผู้ลึกลับ การเรียกอย่างลับ ๆ ความจริงแล้วมันเป็นชื่อก็เพราะว่าผู้หญิงทั้งสามคนเองก็ไม่แน่ใจ และชื่อนั้นก็คือ——ภาสวร! เมื่อได้ยินชื่อนี้ความคิดแรกของปาลีก็คือดนุพล ดนุพล!ภาสวร! ชื่อทั้งสองนี้เหมือนกันมากจริง ๆ ดังนั้นทันทีที่เลิกงานปาลีรีบไปที่บ้าน เพื่อถามดนุพลให้ชัดเจน พอได้คำตอบแล้วก็เกือบทำให้ปาลีกระโดดโลดเต้นออกมา ภาสวรคือน้องชายของดนุพล เป็นเวลานานกว่าที่ปาลีจะยอมรับข่าวที่น่าตื่นเต้นนี้ได้และไม่กระพริบตาขณะที่จ้องมองไปที่ดนุพล “ไม่แปลกใจเลยที่คุณไม่กังวลว่าฉันทำงานที่บริษัทCLกรุ๊ป แน่นอนสิว่าบริษัทCLกรุ๊ปเป็นของตระกูลคุณ คุนพูดออกมาว่าจริงๆแล้วฉันวันนั้นที่การสัมภาษณ์มันง่ายเป็นเพราะคุณใช่ไหม?” ดนุพลส่ายหัวพลางแย้มยิ้มเล็กน้อยพลางดึงปาลีเข้ามาในอ้อมแขนและตำหนิว่า “ที่รัก คุณกล่าวหาผมแล้ว ก่อนอื่นผมโทรหาคุณหลังจากการสัมภาษณ์ประสบความสำเร็จ ผมรู้แค่ว่าคุณเข้าทำงานที่บริษัทCLกรุ๊ป ประการที่สองบริษัทCLกรุ๊ปเป็นของภาสวรคนเดียวไม่ใช่ของตระกูลกันตพัฒน์ ” ปาลีรู้สึกโล่งใจเมื่อเธอได้ยินว่าเธอเข้ามาในบริษัทได้ด้วยความสามารถของตัวเอง แต่ประโยคต่อมาของดนุพลทำให้เธอสับสน ดนุพลดูคาดการมานานแล้วว่าปาลีจะต้องสงสัยในเรื่องนี้จึงอธิบายต่อ “คุณรู้จักที่มาของชื่อบริษัทCLกรุ๊ปหรือไม่? มันมาจากการที่เอาตัวอักษรสองพินอินจากชื่อของภาสวรมาสองตัว บริษัทCLกรุ๊ปก่อตั้งโดยภาสวรคนเดียวแต่เพื่อตอบแทนพระคุณที่พ่อที่เลี้ยงดูมา ดังนั้นเลยแต่งตั้งชื่อของพ่อเป็นประธานและตัวเองเป็นผู้จัดการทั่วไปแต่ถึงอย่างนั้นบริษัทCLกรุ๊ปก็ยังเป็นของเขาคนเดียว ผมกับพ่อของฉันไม่ได้เข้าไปยุ่งแม้แต่ครึ่งเดียว! "” ปาลีพอได้ฟังก็ยิ่งสับสนมากขึ้นเรื่อย ๆ ถึงแม้ว่าดนุพลจะอธิบายอย่างชัดเจนมากแล้วก็ตาม แต่เธอกลับรู้สึกว่าคำพูดของดนุพลนั้นแปลกๆ จนถึงเล่าจบก็ยังแปลก เป็นอีกครั้งที่ปาลีพูดไม่ออก “ที่รัก คุณเหมออะไร?” ดนุพลเห็นปาลีขมวดคิ้วครุ่นคิด จึงช่วยเหลือด้วยการเอื้อมมือมาช่วยให้คิ้วของปาลีเรียบลง ปาลีเงยหน้าขึ้นมาแล้วพูดว่า “คุณดนุพล การโอนย้ายครั้งนี้เกี่ยวข้องกับคุณไหมคะ?” “โอนย้าย? คุณจะย้ายไปไหน?” ใบหน้าที่แสดงออกถุงความงงงวยของดนุพลหลังจากที่ฟังจบก็พูดขึ้นมาว่า “ที่รัก ผมบอกไปแล้วไงว่าบริษัทCLกรุ๊ปเป็นของภาสวรคนเดียว ผมกับพ่อไม่ได้ยุ่งแม่แต่ครึ่ง ดังนั้นผมจึงไม่เคยมีส่วนร่วมภายในของบริษัทCLกรุ๊ป แม้ว่าคุณจะทำงานที่นั่นก็ไม่ได้รับอะไรที่เป็นพิเศษจากภาสวรเพราะว่าผมรู้ว่าคุณไม่ต้องการที่จะได้รับการดูแลเป็นพิเศษ ในทางเดียวกันผมก็ไม่ต้องการที่จะติดหนี้ใดๆกับภาสวร ” ในที่สุดปาลีก็มั้นใจว่าการที่เธอเข้าทำงานที่บริษัทCLกรุ๊ปได้นั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับดนุพล แต่ในคำพูดของดนุพลก็เห็นถึงความแต่กต่างกับภาสวรทุกอย่าง ปาลีอดไม่ได้ที่จะถามออกไป”คุณดนุพล คุณกับภาสวรมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันไหม?” ดนุพลนิ่งไปพักหนึ่ง จากนั้นก็ส่ายหัวและหัวเราะ “ก็พอได้” เมื่ปาลีมองไปยิ่งมั่นใจว่าจะต้องมีเรื่องราวระหว่างดนุพลและภาสวรนั้นมีเรื่องบางอย่างที่เธอไม่รู้ แต่พอมองไปที่หน้าของดนุพลก็คิดว่าไม่ควรพูดมาก ปาลีเลือกที่จะไม่ถามอีก เธอเชื่อว่าตราบใดที่ดนุพลอยากจะพูดกับต่อให้เธอไม่ถามดนุพลก็จะเล่าให้ฟัง ขณะที่ทั้งสองกำลังสนทนากันอยู่มือของดนุพลก็เริ่มที่จะอยู่ไม่สุขบนร่างกายของปาลี “ที่รัก เมื่อไม่นานมานี้คุณมั่วแต่คิดเกี่ยวกับเรื่องการทำงาน คุณเกือบจะไม่สนใจผมอยู่แล้ว พวกเราไม่ได้ทำแบบนั้นมานานมากแล้วด้วย” ดนุพลอุ้มปาลีมานั่งบนหน้าตักของเขา มือข้างหนึ่งมุดหายเข้าไปในปกเสื้อของปาลีทั้งจับและคลึงผลลูกท้อนุ่มนิ่มที่อยู่ข้างใน “คุณดนุพล.....ยังไม่ถึงสองวันเลย นานตรงไหน.....” ปาลีขยับใบหน้าที่แดงซ่านคลอเคลียไปที่อ้อมกอดของดนุพล ท่าทางโอนอ่อนคือสาเหตุที่ทำให้ดนุพลขึ้นมาเหนือร่างของปาลีตามอำเภอใจ สำหรับความต้องการในเรื่องนี้ของดนุพลเธอไม่เคยรู้วิธีที่จะปฏิเสธได้เลย “แค่สองวันเองเหรอ? ผมรู้สึกเหมือนราวกับสองศตวรรษเลย” ดนุพลคร่อมอยู่ด้านหน้าด้วยใบหน้าที่แสดงถึงความไม่พอใจและทนไม่ไหว มือข้างหนึ่งเอื่อมเข้าไปที่ข้างใต้กระโปรงทำงานของปาลีและทำการเล้าโลม “คุณดนุพล.....” สั่นสะท้านปาลีถูกริมฝีปากของดนุพลแนบลงมาด้วยความอบอุ่นอ่อนโยนและหายใจติดขัด “ที่รัก ผมต้องการคุณ!” ปาลีเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน “คุณดนุพล.....ยังไม่ได้อาบน้ำเลยจากการที่ทำงานมาทั้งวัน ผสมกันเหม็นแล้ว” ปาลีรับหยุดการกระทำของดนุพลทันที “งั้นก็รีบไปอาบน้ำเร็ว” เมื่อต่างคนต่างพูดอะไร ดนุพลก็อุ้มปาลีตรงไปที่ห้องน้ำ เสียงน้ำดังขึ้นมา ทั้งห้องเต็มไปด้วยบรรยากาศที่โรแมนติกและความรักอย่างไม่มีที่สิ้นสุด