ตอนที่ 123 ช็อคไม่หยุด

ต๭นที่ 123 ช็อคไม่หยุด ปิยะไม่คิดแบบนั้นแล้วยิ้ม พูด: “อย่าห่วงไปเลย ยังไงถึงไม่เอาคืน พวกเธอก็รังแกฉันไม่หยุดอยู่ดี พอเป็นแบบนี้แล้ว ทำไมฉันต้องหลบๆซ่อนๆเหมือนกับเต่าให้พวกเธอมาค่อยรังแกฉันด้วย? ต่อไปไม่ว่านิทัศน์จะปกป้องพวกเธอยังไง ฉันก็จะไม่ยอมพวกเธอแล้วเหมือนกัน” พึ่งผ่านเหตุการณ์ที่สนุกมา ปิยะคิดได้แล้ว เธอก็ไม่เชื่อว่าคนอย่างนิทัศน์จะทำเพราะเปลือกนอกที่สวยงามแต่ข้างในไม่มีอะไรเลย ถึงจะเป็นอย่างนั้นจริง นั่นก็เป็นสิ่งที่เธอต้องการเหมือนกัน…… ผ่านไปหลายนาที การแข่งขันการประมูลเริ่มขึ้นสักที ปาลีและปิยะกลับไปยังที่ของตัวเอง อีกคนกลับไปยังภาสวร อีกคนกลับไปทางนิทัศน์ แค่เริ่มต้น ทุกคนทั่วสารทิศแย่งการประมูลอย่างดุเดือด ค่าเงินการประมูลค่อยๆสูงขึ้นเรื่อยๆ คนที่แย่งประมูลก็ลดน้อยลงๆ จนถึงสุดท้าย เหลือเพียงภาสวรและนิทัศน์ ทั้งสองดูเหมือนจะเจอกัเข้าอีกแล้ว ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน จนถึงสุดท้ายถึงจุดที่ราคาไปสูงกว่านี้ไม่ได้แล้ว สุดท้าย นิทัศน์ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ และขยับเนกไทที่อยู่ตรงคอไปมา พูดเสียงพึมพำ: “บ้าเอ้ย!” ทุกครั้งที่ภาสวรได้ยินมูลค่าเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยจนถึงหนึ่งล้านก็หมายความว่านิทัศน์ต้องเพิ่มสูงกว่าเป็นหนึ่งเท่า อีกอย่าง ตอนนี้ค่าเงินมูลค่าก็ใกล้ถึงงบที่กำหนดแล้ว ถ้ายังเพิ่มอีกต่อไป ก็คุ้มกับที่สูญเสียไปเหมือนกัน แต่พอเห็นปาบีที่นั่งข้างๆกับภาสวร ในใจของนิทัศน์เหมือนมีเสียงร้องอะไรสักอย่าง เขานิทัศน์ห้ามแพ้ให้กับภาสวรเด็ดขาด จากนั้นภาสวรก็ยกมือขึ้นแข่งกับภาสวรต้อไปเรื่อยๆ สุดท้าย ปาลีที่อยู่ข้างภาสวรทนดูไม่ได้อีกต่อไป สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวลพูดกับภาสวรว่า: “ผู้จัดการคะ ราคาเสนอของเราจะเกินงบประมาณแล้วนะคะ ถ้ายังต่อราคาลงไป ถึงแม้ว่าจะได้รับรางวัลจากบริษัทยีเมดี๊ กลัวว่ามันจะมากเกินไป ไม่คุ้มที่จะเสี่ยงเลยคะ” กิจติเห็นด้วยกับความคิดนี้ และพูดโน้มน้าวไม่กี่คำ เพราะเป็นเลขาของภาสวร เขามีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบคือเตือนภาสวรให้เลือกทางที่ถูกต้อง แน่นอนการตัดสินใจสุดท้ายแล้วภาสวรก็ต้องเป็นคนตัดสินใจเอง ปาลีและกิตติที่นั่งอยู่ข้างๆหาวิธีพูดโน้มน้าว แต่ภาสวรถนิ่งเฉยใจเย็น คิดแล้วคิดอีก แล้วพูดออกมาอย่างอบอุ่น: “ฉันตกลงกับใครบางคนแล้วว่าฉันต้องส่งยีเมดี๊ให้เธอ ดังนั้น ฉันเลยต้องเอามาให้ได้ ไม่ว่าจะเสียไปมากเท่าไหร่ก็ตาม” สิ้นเสียง ปาลีตกใจครู่หนึ่ง พอคิดๆดูแล้วว่าคนๆนี้ ก็คงเป็นผู้หญิงในใจของภาสวรที่ไม่เคยลืมสินะ! ในขณะนั้น ไม่มีการพูดอะไรเกิดขึ้น แต่ทางฝั่งนิทัศน์ ปิยะก็ทนไม่ได้พูด: “ผมท่านประธาน พวกเราไม่สามารถเสนอราคาได้อีกแล้วนะคะ การประมูลในครั้งนี้ไม่ได้สำคัญอะไร” นิทัศน์ได้ยินแล้วยิ่งไม่อยากยอม ถึงแม้ว่าเขาไม่อยากแพ้ภาสวรต่อหน้าปาลีก็ตามทีแต่ในฐานะที่เป็นนักธุรกิจที่ประสบความสําเร็จนิทัศน์เข้าใจเหตุผลเป็นอย่องดีนั่นก็คือห้ามขาดทุนและสิ่งที่ปิยะพูดโน้มน้าวทำให้เขาคิดเพิ่มไปอีก กัดปากตัวเอง พยักหน้า และยอมรับเหตุผลที่ปิยะพูด ในขณะนั้น ข่าวที่น่าตกใจก็คือการประมูลในครั้งนี้ก็ตกมาอยู่ใงภาสวรและเป็นผู้ชนะทุกคนต่างพากันเสียดาย นิทัศน์ลุกขึ้นมาจับเน๊กไทขยับไปมา ห่างกันไม่กี่เมตรมองด้วยสายตาอันเย็นชา และกัดปากตัวเองด่าอีกครั้ง: “บ้าไปแล้ว!” หลังจากนั้น ส่ายหัว พาปิยะค่อยๆจากไป ภาสวรจัดๆคิ้วไร้ความรู้สึก ไม่สนใจอะไร การประมูลจบลง ตัวแทนของยีเมดี๊ปรากฏตัวออกมาสักที แม้กระทั่งปาลีเช็คแว่นตาเพื่อดูดีๆ ที่แท้ตัวแทนจากยีเมดี๊คนนี้ก็คือ——ธวัฒน์ สองเดือนที่หายไป ธวัฒน์ลี่ยนไปเยอะมาก ทั้งตัวที่ใส่สูธสีขาว หล่ออย่างบอกไม่ถูก แฟชั่นทำให้ดูกลายเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าเมื่อก่อนและดูมีเสน่ห์มากๆ ในขณะที่เป้าหมายได้เจอกัน ธวัฒน์ยิ้มอย่างอบอุ่น จ้องมองอย่างลึกซึ้ง ความรู้ไม่เคยลดน้อยลงเลย ปาลีได้แต่เพียงก้มหน้า ไม่กล้าที่จะสบตาเขาไปตลอดชีวิต เธอตัดสินใจแล้วว่าธวัฒน์กับเธอไม่ได้คู่กันจริงๆ ภาสวรกลับดูออกทันทีความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เลยทำให้ทั้งสองหันมองหน้ากันและปล่อยให้ปาลีจัดการเพียงคนเดียวทั้งหมด คราวนี้ ปาลีคิดจะหนีจากธวัฒน์ก็หนีไม่พ้นแล้ว แต่ “เซอร์ไพรส์” ยังไม่หมดเพียงเท่านี้ ตอนที่ภาสวรแนะนำผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำงานอยู่ในยีเมดี๊ ให้กับปาลี ปาลีก็ตกหลุมพรางอีกครั้ง เพราะผู้หญิงคนนี้ก็คือคนที่อยู่ในคลับAsine คือคนที่เธอและปิยะชอบที่ชอบแต่งหน้าจัดๆและชอบเพศเดียวกันผู้หญิงคนนั้น ที่แตกต่างก็คือ ในตอนนี้เธอหน้าสลด เธอดูสะอาดและสวยมาก และความสวยนี้เองที่ปาลีดูออกว่าเป็นเธอ