ตอนที่ 129 ค่ำคืนที่มืดมัวและรุนแรง

ต๭นที่ 129 ค่ำคืนที่มืดมัวและรุนแรง พอมาถึงงานเลี้ยงดนุพลพาปาลีมาด้วย นัฐพงค์และจักรกฤษที่รออยู่แล้วก็ไม่แปลกใจอะไร รู้อยู่แล้วว่าปาลีก็ตามมาด้วยแน่นอน และข้างๆพวกเขาก็มีผู้หญิงสวยๆเซ็กซี่สองคนนั่งอยู่แล้ว ดูแล้วน่าจะเป็นผู้หญิงในไนต์คลับนี้แต่ทว่าตอนที่พวกเธอเปิดปากพูด นั่นเป็นเสียงของผู้ชาย ทำเอาปาลีตื่นเต้นไปหมด พวกเธอไม่ใช่ผู้หญิง แต่เป็น……กะเทย ไม่แปลกเลยเพราะที่นี้คือประเทศไทย นั่งที่ไหนก็ได้ เวที กะเทยสาวสวยๆต่างก็มีสีสันและเต้นเต็มไปหมดจักรกฤษสนุกสนานกอดกะเทยสาวโล้นเต้นไปด้วย และพูดกับดนุพลขึ้นว่า พี่ดนุ สนใจสักคนไหม ความรู้สึกนี้……แตกต่างจากผู้หญิงอย่างสิ้นเชิง นัฐพงค์เห็นแล้วก็พูดเล่นต่อว่า : “ได้ข่าวว่าคืนนี้กะเทยที่สวยที่สุดจะมาแสดงด้วย ไม่ก็ซื้อเธอเถอะ แต่กะเทยที่แสดงบนเวที ค่าตัวน่าจะสูงอยู่ไม่ใช่น้อยๆ นายมีเงินพอปะ?” พอทั้งสองพูด สีหน้าของปาลีเริ่มเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ดนุพลรีบกอดปาลีไว้ พูด: “ที่รัก อย่าไปฟังพวกมัน ผมไม่เอาหรอกกะเทยอะไร มีที่รักทั้งคน ใครก็ไม่สามารถเข้ามาในสายตาผมได้” พูดจบ ก็จ้องมองไปท่งจักรกฤษและนัฐพงค์อย่างรุนแรง “พวกคุณชายทั้งหลายก็อย่าพูดพร่ำอะไรตรงนี้เลย อยากให้ฉันกลับบ้านคุกเข่าบนไม้ซักผ้าใช่ไหม? ” ปาลีฟังแล้วดนุพลพูดได้ถูกใจเธอก็อดทำขำไม่ได้ “ฮาฮา” หัวเราะออกมา จับมือของดนุพลแกว่งแขนไปมา พูดขึ้น: “ใครให้คุณคุกเข่าที่ซักผ้าเหล่า สมัยนี้แล้ว บ้านของใครยังจะมีของแบบนั้นอยู่” ข้างๆจักรกฤษและนัฐพงค์เห็นดนุพลและปาลีที่หยอกล้อตามประสาคนรัก ทันใดนั้นคิดอยู่ในใจเลี่ยนซะไม่มี หันไป ไม่พูดอะไรอีก ต่อมา ทุกคนเล่นเกมส์ลูกเต๋า ดื่มเหล้า เป่ายิงฉุบ ร้องเพลง ในขณะที่สนุกสนาน กะเทยทั้งสองคนก็เต้นขึ้นมาเต้นโชว์อย่างสวยงาม ร่างกายที่อ่อนช้อยและเรือนร่างสวยกว่าผู้หญิงเป็นสิบเท่า ปาลีที่ยิ่งอยู่ยิ่งง่วงนอน แต่ทุกคนยังคงสนุกไม่หยุด เธอไม่กล้าขัดความสนุกของทุกคน ทำได้ทน ทนรอต่อไป “ดนุ ฉันไปเข้าห้องน้ำแป๊บ” ง่วงไม่ไหวแล้วจริงๆ เธอกำลังจะไปล้างหน้า “ผมไปเป็นเพื่อน” ดนุพลที่ได้ยิน รีบลุกขึ้นไปห้องน้ำกับปาลี นัฐพงค์ทนไม่ไหวที่จะดูต่อไป คว้าคอจองดนุพลไว้แล้วพูดขึ้นว่า : “ดูๆแก ตอนนี้เป็นยังไง ยังไม่ทันได้แต่งงานกันเลย ก็เป็นสามีภรรยากันแล้ว” “จริงด้วย!” จักรกฤษพูดต่อว่า: “ปาลีจะไปเข้าแค่ห้องน้ำแกก็จะตามไปด้วย ผู้ชายหน่อยสิครับพี่ดนุ ถ้าพี่ยังเป็นแบบนี้ต่อไป ผมเริ่มรู้สึกไม่ไหวกับพี่แล้ว ตอนนี้จักรกฤษไม่เรียกพี่สะใภ้แล้ว อาจเป็นเพราะเขาคงไม่สังเกต ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เขาก็เจ็บปวดทุกครั้งที่เรียก “พี่สะใภ้” สองคำนี้ ปาลีได้ยินเข้า เกรงใจกะทันหัน ถึงแม้ว่านัฐพงค์และจักรกฤษจะดื่มมากไปแล้ว เวลาพูดก็จะเจ็บหน่อย แต่ก็สามารถเข้าใจได้ ปาลีมองไปทางดนุพลพูดขึ้น: “ดนุ ไม่ต้องแล้ว ฉันไปคนเดียวได้ เดี๋ยวฉันรีบกลับมานะ” พูดจบ เธอหันไปจากนั้นเดินไปคนเดียวจากตรงนั้น “ที่รัก……” ดนุพลที่เป็นห่วง อยากที่จะรีบตามไป แต่ว่าเขาถูกนัฐพงค์จับไว้ท่อนล่างก็ถูกจัดรกฤษจับไว้ ขยับไม่ได้แม้แต่นิด และทำให้เริ่มเมื่อยขึ้นมาประตูของห้องก็ถูกปิดไปแล้ว ปาลีก็หายไปในสายตาของเขา ออกจากประตูออกมา ปาลีถามทางจากพนักงาน และเดินไปยังห้องน้ำไปพอเดินมาถึงทางเดินเริ่มมืดขึ้นเรื่อยๆ ทันใดนั้น เงาสูงใหญ่ได้ออกมาจากความมืดกะทันหัน บีบคอของปาลีและใช้มืออีกข้างปิดปากปาลีไว้ และเขาก็ประกบตัวเธอ ใช้เสื้อปิดตัวเธอถึงครึ่งตัวพอมองผ่านๆ ก็เหมือนกับคู่รักที่ทะเลาะกันนิดหน่อย “อือ……” ปาลีจนเปิดตากว้างๆ ร่างกายกับกลิ่นตัวที่คุ้นเคย ทำให้ปาลีใจหายราวกับกำลังเผชิญกับความตาย เมื่อก่อน ผู้ชายคนนี้ ทำให้เธอให้ใจไปห้าปีเต็มๆ ตอนนี้ผู้ชายคนนี้ ทำได้แต่เพียงให้เธอหวาดกลัว และ ระทึกปาลีพยายามต่อสู้และดิ้นรน แต่ก็ไม่ได้ผลอะไรเลยเพราะแรงของผู้ชายเยอะมากไม่พูดไม่จาเดินเข้าไปยังลิฟต์ของไนต์คลับ และในห้องโถง ดนุพลที่เป็นห่วงปาลี ใช้แรงผลักนัฐพงค์และจักรกฤษออกจากอ้อมกอด จากนั้นรีบวิ่งออกมา……