ตอนที่131เรื่องที่ทำร้ายจิตใจ

ต๭นที่131เรื่องที่ทำร้ายจิตใจ “โอ้ยไม่...” ปาลีส่ายหัวและดิ้นอย่างสุดกำลังเธอพยายามดิ้นให้หลุดจากที่ใส่กุญแจมืออย่างบ้าคลั่งน่าเสียดายที่ยิ่งดิ้นกลับยิ่งรัดแน่นขึ้นเพราะว่าเธอดิ้นโดยไม่ได้สนใจข้อมือของเธอก็เลยถูกเหล็กกุญแจมือบาดลึกเข้าไปในเนื้อเลือดก็ไหลออกมาเต็มสองมือของเธอทัน แต่ทว่ารฐาที่ตกอยู่ในสถานการณ์โหดเหี้ยมตอนนี้ก็ไม่ได้สนใจว่าปาลีจะได้รับบาดเจ็บไหมและการต่อต้านของปาลีทำได้เพียงแค่กระตุ้นสัญชาตญาณดิบเถื่อนและตัณหาของเขาให้มากขึ้นเสื้อชิ้นสุดท้ายบนตัวของปาลีถูกฉีกกระชากจนขาดหลุดลุ่ยรฐาสอดใส่เข้ามาอย่างรุนแรงและรวดเร็วโดยไม่มีการเบิกทางใดๆทั้งนั้น “ไม่....” ทั้งตัวปาลีแข็งทื่อไม่ไหวติงแค่ชั่วพริบตาเดียวเธอเบิกตากว้างได้แต่ร้องอยู่ในใจด้วยความเคียดแค้นและความสิ้นหวังแบบไม่มีอะไรเทียบได้ ณตอนนี้ในหัวของปาลีขาวโพลนเหลือไว้เพียงแต่หน้าของดนุพล อีกครั้งที่รับรู้ถึงรสชาติที่หายไปนานรฐาที่ลุ่มหลงไปกับร่างกายของปาลี ไม่มีทั้งความสงสารและการทะนุถนอมอะไรทั้งสิ้นมีเพียงแค่การปฏิบัติและระบายออกมาอย่างดิบเถื่อน ดวงตาคู่นั้นของปาลีแดงกล่ำทุกครั้งที่รฐารุกล้ำเข้ามาในตัวเธอเธอทำได้แต่เพียงพยายามที่จะตอบสนองอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแต่กลับกันรฐาก็ยิ่งใส่เข้ามาอย่างป่าเถื่อนกลิ่นคาวของเลือดค่อยๆไหลออกลงจากร่องขาของปาลีช่างเจ็บใจเหลือเกิน ตอนใกล้จะเสร็จปาลีถูกทรมานจนเหมือนใจจะแหลกสลายแต่รฐากลับยิ่งใส่เข้ามาอย่างโหดเหี้ยมจนกระทั่งเขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วถ่ายรูปเขากับปาลีที่กำลังถูกเขาแทรกกายเข้ามาอยู่ตอนนี้ มันไม่หยุดที่จะเกิดเสียงแชะแชะของกล้องถ่ายรูปและอีกครั้งที่ปาลีรู้สึกเหมือนตกนรกสิบแปดขุม สติของเธอตอนนี้ค่อยๆเลือนรางโลกที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังจนทำให้ปาลียอมที่จะหลับใหลไปตลอดกาล ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่รฐาหลุดครางเสียงทุ้มต่ำก่อนจะปลดปล่อยออกมา แต่เขากลับไม่ได้ออกไปทั้งยังหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปร่างปาลีที่เวลานี้กระเซอะกระเซิงจนแทบจะโป๊ทั้งตัวถ่ายทุกซอกทุกมุมนับสิบรูปหลังจากนั้นนั่งยองๆอย่างพอใจจับคางของปาลีให้เงยหน้าขึ้นมายกยิ้มอย่างชั่วร้ายแล้วพูดว่าอย่าพยายามที่จะบอกใครล่ะว่าถูกฉันข่มขืนไม่อย่างงั้นฉันจะเอารูปพวกนี้ไปป่าวประกาศให้ทุกคนรู้กันให้หมดและฉันรับประกันเลยว่าคนที่จะได้เห็นรูปพวกนี้คนแรกต้องเป็นไอ้ดนุพล พูดจบจัดปกเสื้อแล้วเดินออกไปอย่างอิ่มอกอิ่มใจ เสื้อที่ขาดหลุดลุ่ยของปาลีตกอยู่ข้างล่างที่พื้นร่างกายเจ็บจนชาไปทั้งตัวเธอลืมตาขึ้นมาเล็กน้อยอย่างยากลำบากมองรฐาเดินถือโทรศัพท์ที่ดูรูปแสยะยิ้มไปเธอกำมือแน่นความเคียดแค้นในใจตอนนี้ถึงขีดสุดแล้ว พื้นห้องที่แสนจะเย็นเยือกทำให้ปาลีขยับตัวแทบจะไม่ไหวร่างกายเย็นยะเยือกเหมือนถูกแช่แข็งสติก็ค่อยๆหายไปก่อนจะหมดสติไปปาลีเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังก้าวเดินมาอย่างสง่างามช่างสวยจนไม่มีอะไรเทียบได้กำลังเดินตรงมาทางเธอ และเป็นอีกครั้งที่ปาลีฟื้นขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคยเลย มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างเตียงของเธอผู้หญิงคนนี้ช่างสวยเหลือเกินถึงขั้นสามารถทำให้หลงไหลได้ยิ่งมองก็ยิ่งมีเสน่ห์แต่เพียงมองแค่ครั้งเดียวก็พอที่จะทำให้พวกผู้ชายหลงเธอจนคลั่งได้ “ฟื้นแล้ว!” ผู้หญิงที่ดูอ่อนหวานคนนั้นกำลังจ้องมาที่ปาลีเสียงทุ้มต่ำไม่เหมือนรูปลักษณ์ภายนอกที่แสนอ่อนหวานนุ่มนวลของเขาแต่กลับเป็นเสียงที่ฟังแล้วรื่นหูมีเอกลักษณ์ ปาลีมองผู้หญิงคนนั้นด้วยสายตาที่ว่างเปล่าความเจ็บปวดไปทั้งตัวนี้กำลังเตือนเธอว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเมื่อคืนไม่ใช่ความฝันเธอตอนนี้มีเพียงแค่ที่ใจแหลกสลายและสมองที่ขาวโพลน “คุณมีเพื่อนอยู่ที่นี่หรือเปล่าล่ะคุณบอกเบอร์ฉันมาก็ได้นะฉันจะช่วยโทรเรียกให้เขามารับคุณ” ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้นอีกครั้ง ปาลีสั่นไปทั้งตัวในสมองที่ว่างเปล่าปรากฏหน้าของดนุพลขึ้นมาแวบหนึ่ง “ไม่..ไม่ต้องฉันไม่อยากเจอเขาฉันไม่มีหน้าจะไปเจอเขาหรอกไม่ต้อง....” ใจของปาลีเต้นจนแทบหลุดออกมาสองมือยกมากุมหัวเอาไว้หดตัวจนเป็นก้อน “ฉันเข้าใจความรู้สึกของเธอตอนนี้นะ” ผู้หญิงคนนั้นถอนหายใจออกมาเบาๆพร้อมพูดว่า“ตอนที่เธอเป็นลมไปน่ะฉันให้หมอมาตรวจร่างกายเธอแล้วถ้าเธออยากจะฟ้องร้องคนที่ข่มขืนเธอล่ะก็ผลตรวจนี้พอจะใช้เป็นหลักฐานที่จะช่วยเธอได้” พูดเสร็จผู้หญิงคนนั้นหยิบปึกผลตรวจจากโต๊ะข้างๆส่งมาให้ปาลี ปาลีพอได้ฟังก็หน้าหน้าชาไปอีกรอบ ฉากที่รฐาใช้กำลังอย่างป่าเถื่อนกับเธอเมื่อคืนนี้ราวกับหนังที่ฉายอยู่ในสมองของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าทั้งยังมีประโยคที่เขาพูดก่อนจะออกไปดังก้องซ้ำไปซ้ำมา “อย่าพยายามที่จะบอกใครล่ะว่าถูกฉันข่มขืนไม่อย่างงั้นฉันจะเอารูปพวกนี้ไปป่าวประกาศให้ทุกคนรู้กันให้หมดและฉันรับประกันเลยว่าคนที่จะได้เห็นรูปพวกนี้คนแรกต้องเป็นไอ้ดนุพล” “ฉันรับประกันเลยว่าคนที่จะได้เห็นรูปพวกนี้คนแรกต้องเป็นไอ้ดนุพล” “ต้องเป็นไอ้ดนุพล” “.......” “ไม่...” ปาลีน้ำตาไหลล้นเต็มใบหน้าส่ายหัวสุดแรงเกิดเธอไม่อยากให้ดนุพลรู้และให้ดนุพลรู้ไม่ได้เด็ดขาดให้รู้ไม่ได้ให้รู้ไม่ได้ให้รู้ไม่ได้...