ตอนที่142 รักอย่างลึกซึ้ง

ต๭นที่142 รักอย่างลึกซึ้ง มองเห็นฉากนี้ นัทพังทลายทันที เขาส่ายหัวอย่างหวาดกลัว ตะโกนว่า“เธอบ้าไปแล้ว เธอมันบ้าจริงๆ อย่าทำลายตนเองอีก ถ้าอย่างนี้ต่อไป เธอต้องตายแน่ ฉันไม่แตะต้องเธอ ไม่แตะต้องเธอแล้ว....” สุดท้าย เสียงตะโกนของนัทจนมีความสะอึกสะอื้นอยู่ในนั้น คุณชายที่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีมาตั้งแต่เล็ก จะเคยเห็นฉากแบบนี้ซะที่ไหน ตอนนี้เขาแค่อยากจะออกไป และไปจากผู้หญิงที่บ้าคลั่งคนนี้ แต่ประตูดดนล็อกไว้แล้ว เขาอยากไปก็ไปไม่ได้ ขาอ่อนจนล้มลงบนพื้น เสียใจที่ไม่ควรฟังข้อเสนอของจาริณี “นายคิดว่าฉันจะ...จะเชื่อนายอีกหรอ？” ปาลีที่เลือดไหลออกมาเยอะก็เริ่มรู้สึกเวียนหัวขึ้นมา แต่เธอยังคงเบิกตาโต จ้องไปยังนัทโดยไม่ละสายตาแล้วแสยะยิ้มออกมาอย่างเศร้าๆ พูดว่า.“ฉันเคยเชื่อใจนายขนาดนี้ เชื่อใจทุกคนบนโลก แต่....สุดท้ายฉันกลับตกอับเป็นบบนี้...พวกนาย....ไม่ใช่คน ล้วนไม่ใช่คน......” แต่ไม่นานเธอก็เริ่มหายสติอีก ปาลียกมีดในมือขึ้นมาเป็นครั้งที่สาม อยากจะขีดลงไปอีก แต่ขณะนี้เสียง“ปึง”ตั้งขึ้นมา ประตูห้องถูกคนอื่นถีบจนเปิดจากข้างนอก เงาคนสามคนเหมือนสิงโตที่โมโหวิ่งเข้ามา ปาลีเงยหน้าขึ้นมา เมื่อมองเห็นใบหน้าของคนในนั้นชัดเจน มีชั่วขณะที่คิดว่าตนเองกำลังฝันอยู่ เสี่ยววินาที่ต่อมาเธอก็โดนลากเข้าอ้อมกอดที่อบอุ่นที่คุ้นเคย เสียงเรียกที่ทั้งเจ็บใจทั้งลึกซึ้งดังอยู่ข้างหู “ที่รักๆๆ....” ดนุพลกดปาลีไว้แน่ เรียกเธอครั้งแล้วครั้งเล่า“ทำไมเธอโง่ขนาดนี้ ทไมเธอถึงได้โหดร้ายกับตนเองแบบนี้ ที่รัก...นัฐพงษ์ รีบมาจัดการแผลให้เธอ เร็วเข้า” ถูกต้อง สามคนที่พุ่งเข้ามานั้นเป็นดนุพล นัฐพงษ์ จักรกฤษ วันนั้นดนุพลไม่ได้ตามทันปาลี เขาก็ไม่ได้กลับประเทศ แต่กลับเป็นไปหาราชากะเทยธัญญา แถมยังตามยุงธัญญาทุกวัน ธัญญาไม่บอกเขาว่าปาลีไปไหนเขาก็ไม่หยุด สุดท้ายธัญญาหมดหนทาง อีกทั้งยังวาบซึ้งในความจริงใจของเขา สิ่งที่สำคัญคือธัญญารู้ว่าในใจของปาลีก็ยังมีดนุพลอยู่ ดังนั้นธัญญาเลยบอกดนุพลว่าปาลีกลับบ้านเกิดไปแล้ว กว่าจะได้ที่ไปของปาลี ดนุพลก็รีบนั่งเครื่องบินกลับประเทศแล้วรีบไปสืบที่อยู่บ้านเกิดของปาลี ต่อมาก็เรียกจักรกฤษไปเอาเครื่องบินส่วนตัวของเขามาบินไปหมู่บ้านน้ำขาว เมื่อนัฐพงษ์รู้ว่าดนุพลและจักรกฤษจะไปหมู่บ้านน้ำขาว หาปาลี ก็ไม่ลังเลที่จะตามมา ทั้งสามคนไปเคาะประตูของบ้านของปาลี จาริณีเห็นเป็นดนุพล สีหน้าก็เปลี่ยนทันที เพราะเขาเพิ่งหลอกปาลีไปขึ้นบนเตียงของนัทแล้ว ดนุพลเห็นสีหน้าที่ผิดปกติของจาริณี ในใจก็ระมัดระวังขึ้นมา รีบไปคุกคามจาริณีให้บอกปาลีอยู่ที่ไหน บวกกับความช่วยเหลือของนัฐพงษ์และจักรกฤษ จาริณีที่เป็นคนปากร้ายคนนี้ก็กลัวขึ้นมา รีบบอกความจริงออกไป ทั้งสามคนฟังเสร็จก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่ก็ยังรู้ดีว่าสิ่งที่สำคัญคือไปช่วยปาลีก่อน เลยเกิดฉากเมื่อกี้ ดนุพลพูดเสร็จ นัฐพงษ์ก็รีบมาทพแผลให้ปาลี ส่วนจักรกฤษ เขากำลังต่อยตีนัทที่กำลังนั่งบนพื้นอยู่ จักรกฤษตัวทั้งใหญ่ทั้งสูงแถมยังฝีมือไม่เลว คนอ้วนอย่างนัทจะรับมือกับเขาได้ยังไง โดนจักรกฤษต่อยจนไม่มีแรงรับมือ มีที่ตะโกนร้องอยู่ ข้างนี้ปาลีโดนดนุพลกอดอยู่ในอ้อมกอด เมื่อได้กลิ่นที่คุ้นเคยบนตัวของดนุพล ปาลีซาบซึ้งจนน้ำตาไหล เธอที่อดทนมาตลอดเวลานี้ได้ผ่อนคลายลง แต่การที่ผ่อนคลายลงมา ผลฤทธิ์ของยาโป๊ะก็กระจายออกมา ยึดสติของปาลีไป “ดนุพลๆ....” ตอนนี้ปาลีหวั่นไหวแล้วแต่เธอรู้ว่าคนที่อยู่ข้างหน้าเธอเป็นผู้ชายที่เธอรัก เธอเพียงรู้ว่าเวลานี้ เธอได้ให้ตัวออกไปอย่างวางใจแล้ว มือเล็กๆของเธอเริ่มสั่นและเหยียดเข้าไปในเสื้อของดนุพล สัมผัสผิวที่ละเอียดอ่อนของเขา