ตอนที่144 ทรมานอย่างรุนแรง

ต๭นที่144 ทรมานอย่างรุนแรง หลังจากจักรกฤษกับนัฐพงษ์ไปจากหมู่บ้านน้ำขาว ก็กลับไปในเมืองทันที นัฐพงษ์กลับไปโรงพยาบาลเพราะปกติเขาก็อยู่กินที่โรงพยาบาล และที่นั้นก็มีที่พักส่วนตัวของเขา ส่วนจักรกฤษ หลังจากเขาไปจอดเครื่องบินให้ดีแล้วก็กลับบ้านไปด้วยความเสียใจ ตอนที่เขาเพิ่งถึงหน้าบ้าน จักรกฤษก็ได้ยินเสียงร้องของผู้หญิงที่น่าสังเวชดังออกมา เสียงผู้หญิงที่คุ้นเคยนั้นเป็นเสียงของแม่เขา “แม่....” จักรกฤษอึ้งไปชั่วขนาดแล้วก็รีบวิ่งตามเสียงนั้นไป สุดท้ายก็เปิดประตูห้องนอนของแม่เขา ประตูห้องปิดไม่สนิท จักรกฤษเลยเปิดประตูได้ง่ายๆ แต่ภาพที่มองเห็นนั้นทำให้จักรกฤษอึ้งไป เห็นแต่พ่อที่ปกติดูทำนองคลองธรรมนั้นกำลังทับอยู่บนร่างของผู้หญิงคนหนึ่ง เวลานี้เขาดวงตาแดงก่ำ ในมือถือเข็มขัดหนัง ฟาดไปลงผู้หญิงที่อยู้ใต้ร่างของเขา ผมของผุ้หญิงกระเซอะกระเซิง สีหน้าซีดเผือด เสื้อบนตัวก็โดนแกเกือบหมด ร่างกายที่หุ่นดีเผยออกมา แผนหลังที่ขาวนวลนั้นเต็มไปด้วยเลือด รอยแส้นั้นทำให้คนที่ดูรู้สึกตกใจ แต่ผุ้ชายเหมือนยังระบายความบ้าคลังไม่พอ เขายืดตัวแล้วใช้เอวไปชนผู้หยิงจากข้างหลังแรงๆ แต่น้องชายเขากลับยังอ่อนแออยู่ เห็นได้ชัดว่าเขาเสียความสามารถทางเพศ เลยเป็นบ้าไปทรมานผู้หญิง “แม่...แม่.....” อึ้งไปชั่วขระ จักรกฤษก็รีบก้าวเข้าไป ยกกำหมัดต่อยแรงๆไปชยุตพ่อที่เขาเคารพนับถือมาตลอด แล้วลากผ้าหุ่มไปคลุมผู้หญิงที่ตัวเต็มเลือดเอาไว้ ชยุตที่กำลังสนุกอยู่จะคิดได้สักที่ไหนว่าจะมีคนโผล่ออกมา เขาไม่ทันได้ตั้งตัวก็ดดนลูกชายต่อยจนลอยออกไปหลายเมตรแล้วล้มลงบนพื้นแรงๆ เมื่อมองเห็นคนที่ยืนอยู่ในห้องเป็นลูกชายของตนเองเขาก็อับอายขึ้นมา รีบไปคว้าเส้อผ้ามาใส่ แต่ตอนนี้จักรกฤษดกรธมาก เขายกกำหมัดขึ้นต่อยไปแรงๆอีกครั้ง ตะดกนว่า“นี่พ่อกล้าทำแบบนี้กับแม่ พ่อบ้าไปหรือเปล่า ปกติฉันนับถือพ่อขนาดนี้ นายไม่คุ่ควร” จักรกฤษพูดไปประโยคหนึ่งก็ต่อยลงหนึ่งที คราวนี้เขาโกรธจริงๆ ต้องรู้ว่าหลายปีมานี้เขาไม่ยอมใคร ไม่เชื่อฟังใครแต่กลับเคารพพ่อคนนี้เป็นอย่างมาก ตั้งแต่เด็ก พ่อก็เป็นเหมือนภูเขาใหญ่ในใจของเขา เป็นแบบอย่างที่ดี หลังโตขึ้นเขาก็พยายามคิดจะเก่งกว่าพ่อ แต่ที่ไหนได้พวกนี้เป็นแค่รูปภานนอกของเขา ฮีโร่เฮี่ยอะไร ผุ้ชายดีเฮี่ยอะไร ล้วนโกหกทั้งหมด ลับหลังเขากลับโหดร้ายขนาดนี้ บ้าคั่งจนไปทรมานภรรยาของตนเอง “อย่า เขาเป็นพ่อของลูกนะ ลูกตีพ่อมันผิดศีลธรรม ลุกอย่านะ....” ผู้หญิงเห็นจักรกฤษต่อยพ่อของตนเองแรงๆ อารมณ์ที่เพิ่งสงบลงก็พังทลายขึ้นมาอีกครั้ง เธอคลานไปถึงข้างๆจักรกฤษ จับขาของเขาแล้วร้องขอขึ้นมา “แม่ ลูกไม่รู้เลยจริงๆว่าเขาทำแบบนี้กับแม่มาตลอด เขาไม่คู่ควรเป็นพ่อ ฉันไม่มีพ่อแบบนี้” จักรกฤษปวดใจและพยุงแม่ให้ลุกขึ้นมา ถึงแม่ของจักรกฤษอายุมากกว่า40ปีแล้วแต่ก็ยังดูสวยงามมีเสน่ห์อยู่ ถ้าธามกับจาริณีอยู่ที่นี่ก็ต้องดูออกว่าผุ้หยิงคนนี้คือวิสาข์ ใช่แล้ว บ้านคนรวยที่วิสาข์แต่งเข้านั้นก็คือบ้านของจักรกฤษ ตระกูลใหญ่ที่ทำการเมือง จักรกฤษเป็นลูกของวิสาข์และ888（ชยุต） หลังที่888โดนลูกชายต่อยอย่างแรงๆแล้ว จู่ๆเขาก็ลุกขึ้นและคุกเข่าลงต่อวิสาข์ พูดอย่างจริงจัง“วิสาข์ ผมขอโทษ ขอโทษ ผมไม่ใช่ตั้งใจอยากจะทำแบบนี้กับเธอ เมื่อกี้....ผมควบคุมตนเองไม่ได้จริงๆ เธอให้อภัยฉันนะ ฉันรักเธอจริงๆ จุดนี้เธอคงเข้าใจได้....” วิสาข์หันหน้าไปข้างๆ ยิ้มอย่างศอกเศร้า“ใช่ ฉันเข้าใจ ฉะนั้นฉันให้ภัยให้พี่ ลุกยังอยู่ที่นี่ พี่ลุกขึ้นมาเถอะ” “แม่ คุณ....” จักรกฤษมองวิสาข์อย่างตกตะลึง เหมือคิดไม่ถึงเลยว่าวิสาข์จะให้อภัย888ง่ายขนาดนี้“แม่ เขาทำแบบนี้ต่อคุณ นี่มันเป็นการใช้กำลังในครอบครัวชัดๆ แม่ไปฟ้องเขาได้ แม่ไม่ต้องสนใจความรู้สึกของฉัน ต่อไปฉันก็ไม่ถือว่าเขาเป็นพ่ออีก” วิสาข์ส่ายหัวอย่างหมดแรง แล้วพูดกับจักรกฤษว่า“พวกนายพ่อลูกออกไปเถอะ ไปเรียกแม่บ้านเข้ามาทำแผลให้ฉัน” “ไม่ได้ แนต้องส่งแม่ไปโรงพยาบาล” แผลบนตัวของวิสาข์หนักแค่ไหนเมื่อกี้จักรกฤษเห็นได้ชัดเจนมาก “เรื่องที่น่าอับอายนี้อย่าเผยออกไปดีกว่า” วิสาข์หลับตาไม่อยากพูดอีก หลายปีมานี้เธอก็ทำแบบนี้ตลอดตอนนี้ก็ได้ชินไปแล้ว หลายปีก่อน 888ได้รับบาดเจ้บที่ท้องน้อยเพราะการซ้อมรบทหาร ตั้งแต่นั้นน้องชายของเขาก็ไม่สามารถฟื้นขึ้นมาอีก ในฐานะผูชายเขาจะทนเรื่องแบบนี้ได้ยังไง ดังนั้นเขาเลยอยากจะให้น้องชายฟื้นขึ้นมาอีกแต่สุดท้ายก็ยังเป็นเหมือนเดิมอยู่ดี เวลาผ่านไปเนิ่นนานจิตใจเขาก็เริ่มเปลี่ยนเป็นบ้าคลั่ง ถึงจะทำเรื่องนั้นกับเธอไม่ได้แต่ก็อยากจะทรมานเธอ เพื่อทำให้เขาได้พอใจขึ้น แต่หลังจบเรื่อง เขาก็ยังมาคุกเข่าต่อหน้าเธอ ขอให้เธอให้อภัย อย่างนี้ซ้ำแล้วว้ำเล่า เธอก็ใช้ชีวิตแบบนี้มายี่สิบกว่าปี ดังนั้นวันนั้นที่ข้างเตียงคนป่วยของธามเธอเลยพูดแบบนั้น เธอทิ้งสามีและลูกสาว ตอนนี้เธอกำลังรับกรรมของตนเองอยู่