ตอนที่147 ตบตีจาริณี

“๛าลี ลูกไม่ต้องมาจูงใจพ่อแล้ว วันนี้พ่อต้องหย่ากับมันแน่ พ่อไม่สามารถอยู่กับมันอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เห็นมันแวบเดียวฉันก้อยากจะอ้วก ถ้าไม่หย่า ฉันอยู่ก็ไม่มีความสุข” ธามทั้งโกรธแถมยังน้ำเสียงเด็ดขาด เขาอ่อนแอมาครึ่งชีวิต ในตอนที่ลูกสาวเกือบดดนคนอื่นข่มขืนถึงจะแข็งแกร่งขึ้นมา หลายปีมานี้ ธามล้วนอยู่ไปด้วยความด่าของจาริณี ปาลีที่เป็นลูกสาวก็เห็นได้ชัดเจน เวลานี้เธอเข้าใจความขมขื่นและความเศร้าศอกในใจของพ่อมาก ปาลียิ้มอย่างปวดใจ“พ่อ ถ้าพ่ออยากจะหย่าก็หย่าเถอะ หนู่จะอยู่คียงข้างพ่อเสมอ แต่พ่ออย่าโกระอีกแล้วนะ เดี๋ยวถ้าร่างกายเป็นอะไรไปพ่อจะไปที่ว่าอำเภอยังไง” จาริณีเบิกตาโตจ้องปาลี ราวกับไม่กล้าเชื่อเลยว่าคำพูดเหล่านี้เป็นปาลีพูดออกมา เวลานี้จาริณีถึงรู้ทันทีว่าลูกสาวที่เธอรังแกมายี่สิบสองปีไม่ได้อ่อนแออย่างที่เธอคิดเอาไว้ ตะลึงไปชั่วขณะ จาริณีก็ดิ้นรุนออกจากกำมือของธาม แล้วพุ่งไปหาปาลี ในปากพลางด่าว่า“อีลูกไร้กตัญญู เธอก็เหมือนวิสาข์ ล้วนเนรคุณทั้งคู่ วันนี้ฉันจะให้แกเจอดีแน่.....” เพียงแต่เธอยังไม่ได้เข้าใกล้ปาลี ดนุพลที่อยู่ข้างๆก็ปกป้องปาลีเอาไว้ “ถ้าแกตะโกนอีก วันนี้ฉันจะฉีกปากแกแน่” ธามที่อยู่ข้างพอได้ยินจาริณีพูดถึงชื่อของวิสาข์ ความโกรธที่เพิ่งลดลงก็ลุกขึ้นมาอีก เขาจับผมของจาริณีแล้วลากเธอเข้ามา ฝ่ามือใหญ่ก็ตบลงหน้าเธอ “โอ๊ย....” จาริณีก็กำลังด่าอยู่ กลับโดนธามตบไปสองที เธอไม่ทันระวังเลยกัดลิ้นของตนเอง แค่สักพักเลือดก็หลายเต็มปาก เธอก็นอนลงบนพื้นร้องไห้ขึ้นมาอีก “แม่” ขณะนี้ก็มีร่างที่แต่งตัวทันสมัยเบียบเข้ามาจากฝุงชน เมื่อเห็นจาริณีนั้งบนพื้นอย่างตกอับทั้งยังเลือดเต็มปาก เธอก็รีบก้าวไปหาจาริณี “....ขวัญชีวี！” ปาลีมองขวัญชีวีด้วยความตกใจ เวลานี้เธอไม่ใช่ควรทำงานที่เมืองเอไม่ใช่หรอ แต่เมื่อมองเห็นผู้ชายที่มากับขวัญชีวี หน้าของปาลีก็ซีดขาวขึ้นมาทันที รฐา！ หลังจากคืนนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่ปาลีเจอกับรฐา มองเห็นหน้าเขาอยู่ใกล้ๆ ขาสองข้างของปาลีก็สั่นขึ้นมาเกือบล้มลงพื้น “ที่รัก เธอเป็นอะไร” ดนุพลที่อยู่ข้างๆปาลีเห็นเข้าก็รีบไปพยุงเธอ “ดนุพล....” เสียงของเธอสั่นและหน้าซีดเผือด หน้าเล็กๆของเธอหลบเข้าหน้าอกของดนุพล ไม่กล้าไปมองรฐา จาริณีที่นอนบนพื้นได้เห็นขวัญชีวีกับรฐา ก็เหมือนคนจมน้ำที่ได้จับไม้ที่ช่วยชีวิตได้ รีบไปคว้ามือของขวัญชีวี พลางร้องไห้ว่า“ขวัญชีวี ลูกกลับมาแล้วแม่รู้ว่าลูกได้รับโทรศัพท์ของแม่ต้องกลับมาแน่นอน ถ้าลูกไม่กลับมา แม่ก็โดนพวกมันตบตีตายแล้ว พวกมันร่วมกันรังแกแม่ วันนี้ลูกกับรฐาต้องช่วยแม่ด้วย....” เมื่อคืน ดนุพล นัฐพงษ์และจักรกฤษไปช่วยปาลีที่บ้านของนัท จาริณีคิดไปคิดมาเลยตัดสินใจโทณไปหาขวัญชีวีและรฐา ให้พวกเขาสองคนกลับมา ถึงตอนนั้นแม้จะต่อยตีขึ้นมา เธอก็ไม่ใช่มีแค่คนเดียว เดิมทีตามนิสัยของขวัญชีวี เอจะไม่กลับมาเพราะโทรศัพท์ของจาริณีหรอก แต่ช่วงนี้เธอติดเรื่องเยอะ อยากจะหนีไปหลบสักพัก ดังนั้นเมื่อจาริณีโทรรียกเธอกลับบ้าน เธอก็รีบกลับมาทันทีเลย และเรื่องที่ทำให้เธอปวดหัวนั้นก็คือความยุ่งหยิงระหว่างเธอกับกิตติและกิรณาสามคน