ตอนที่148 ยังไม่ตายใจ

ห๥ังจากกลับมาจากประเทศไทย เนื่องจากกิตติไม่ตกลงหย่ร้าง สุดท้าย...กิรณาก็ฟ้องกิตติกับขวัญชีวีขึ้นสาลด้วยเหตุที่ผิดประเวณี เมื่อขวัญชีวีได้รู้ เธอก็ตกตะลึง หลายวันมานี้เธอล้วนอยู่ภายใต้ความกลัว ส่วนรฐา ตอนแรกเขาก็ไม่อยากกับมาที่นี่กับขวัญชีวี แต่เมื่อเขาได้ยินว่าปาลีกับดนุพลก็อยู่ด้วย เขาเลยตัดสินใจกลับมาด้วยไม่ลังเลสักนิด เมื่อเขาเห็นปาลีหลบอยู่ในอ้อมกอดของดนุพลเหมือนแมวน้อย ดวงตาของเขาก็มีความเกลียดชังแวบไป แต่เวลาความสนใจของทุกคนล้วนอยู่ที่จาริณี เลยไม่มีใครได้สังเกตความผิดปกติของเขา ขวัญชีวีไปพยุงจาริณีลุกขึ้นมา แล้วมองไปยังธามอย่างเย็นชา“พ่อ ไม่ว่าแม่เขาทำอะไรผิดไป พ่อก็ไม่ควรตบเขาเป็นอย่างนี้ ถ้าวันนี้เพราะปาลีพ่ออยากจะหย่ากับแม่หนูก็ไม่ห้าม แต่ต่อไปพ่อจะเสียภรรยาที่อยู่กันมาหลายสิบกว่าปีและลูกสาวแท้ๆคนนี้ด้วย” ตอนเด็กถึงธามก็ดีต่อเธอ แต่ขวัญชีวีรู้สึดเสมอว่าธามดีต่อปาลีเป็นพิเศษ ความดีนั้นเกร่งว่าเธอกับจาริณีรวมกันแล้วยังเทียบไม่ได้ “แก.....แก....” คำพูดของขวัญชีวีทำลายหัวใจเขาจริงๆ ยิ่งกว่านั้นเธอกำลังบีบเขาอยู่ บีบให่เขาวางตัวอ่อนลงในเรื่องนี้ บีบให้เขายกโทษให้จาริณี ลูกสาวตนเองไม่รู้ดีไม่รู้ชั่ว ธามยิ่งคิดยิ่งโกรธ สุดท้ายก็กระอักเลือดออกมาแล้วเป็นลมไป “พ่อ.....” “คุณลุง.....” ปาลีกับดนุพลร้องขึ้นมา รีบไปพยุงร่างกายของธามไว้ “พี่ธาม....” “พ่อ....” จาริณีกับขวัญชีวีก็ตกใจจนหน้าซีด สุกท้ายเรื่องยุ่งหยิงระหว่างครอบครัวนี้ก็จบลงด้วยการเป็นลมของธาม ส่วนนัท ปาลีครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ สุดท้ายก็ยังเลือกปล่อยเขาไป เพราะไปฟ้องเขาต้องพัวพันถึงจาริณีแน่ ตอนนี้ที่บ้านก็วุ่นวายไปหมดแล้ว ปาลีไม่อยากให้พ่อมาปวดหัวเพราะเรื่องนี้อีก แต่เวลานี้ยังมีคนที่ไม่รู้เรื่องมาสร้างเรื่องให้ปาลีอีก ตอนบ่าย ป้าอ้อยก็ลากชายหนุ้มมาหาปาลี พลางตะโกนว่า“หนูปาลี ดูสิ นี่เป็นลูกของป้าชื่อป้าอ้อย ไม่ได้เจอกันมานาน หนูยังจำเขาได้ไหม” ปาลีก็คิดถึงหลายวันก่อน ป้าป้าอ้อยบอกว่าจะแนะนำลูกชายของเธอให้ ตอนนี้ปาลีคิดว่าเขาพูดเล่น คิดไม่ถึงเลยว่าเขาเอาจริงเอาจังไปแล้ว แต่เพราะมารยาท ปาลีเลยยังยิ้มให้เธอและพูดกับป้าอ้อยว่า“ป้าอ้อย สวัสดี” ป้าอ้อยเป็นคนร่างสูง แข็งแกร่ง ตาใหญ่คิ้วดำ ใบหน้าที่ดำๆนั้นยังมีความอายนิดหน่อย เขายิ้มให้ปาลีอย่างเขินๆ ป้าอ้อยเห็นลูกชายตนเองมัวแต่ยิ้มไม่พูดสักคำ เรียบมาช่วยพูด“หนูปาลี แม้ลูกของผ้าตัวสูงใหญ่ แต่เขาเป็นคนขี้อาย หนู....” “ป้าอ้อย” มองเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของป้าอ้อยก็รู้สึกเบื่อมาก รีบตัดบทของเธอ พูดตรงๆว่า“หนูมีแฟนแล้วค่ะ” “หา？” รอยยิ้มบนใบหน้าของป้าอ้อยก็นิ่งไป ดนุพลที่อยู่ข้างหลังของปาลีก็ก้าวเดินขึ้นไปแล้วไปกอดที่เอวของปาลี ฉีกรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ออกมา“นี่ป้าอ้อยและน้องป้าอ้อยใช่ไหมครับ ขอโทษทีนะ ผมไม่เพียงแต่เป็นแฟนของปาลี อีกทั้งอีกไม่นานเราก็จะแต่งงานกันแล้ว ถึงตอนนี้พวกคุณต้องมาร่วมงานด้วยนะครับ” สุดท้ายป้าอ้อยก็ยิ้มแห้งๆสองทีแล้วนำป้าอ้อยรีบกลับบ้านไป แต่คาดไม่ถึงว่าป้าอ้อยพาป้าอ้อยกลับไปไม่นาน จู่ๆป้าอ้อยก็กลับมาคนเดียว