ตอนที่153ในใจคิดแผนสกปรก

ต๭นที่153ในใจคิดแผนสกปรก การกระทำของวารีทำให้ต้นน้ำชอบใจอย่างมาก และความชอบนี้ทำให้เขานึกถึงหญิงสาวคนหนึ่งไม่กี่ปีก่อน ถึงวารีที่ไม่ได้เก่งกว่าก็เป็นแค่เด็กน้อย ถ้าหากวารีไม่จนเขาอาจจะอยากรู้จักเธอบ้างแต่เธอกลับง่ายได้ขนาดนี้และมาอยู่ตรงด้านล่างของเขาแถมยังทำหน้าชอบใจนี่ทำให้ต้นน้ำยิ่งชอบใจเข้าไปอีกในขณะเดียวกันเองไม่มีความปรานีใดๆและสนองแรงปรารถนาให้กับวารีอีกด้วย ว่ากันว่ามีครึ่งหนึ่งแล้วก็ต้องมีครั้งที่สองมีครั้งที่สองแล้วก็จะมีครั้งที่สามจากนั้นวารีกับต้นน้ำก็นัดกันอยู่บ้านวันๆจะแอบทำอะไรมิดีมิร้ายเพื่อสนองร่างกายของกันและกัน พอผ่านไป2เดือนวารีพบเจอว่าตัวเองตั้งครรภ์ และผลออกมาคือตั้งท้องได้3เดือนแล้วเธอและต้นน้ำพึ่งทำกันครั้งแรกเมื่อ2เดือนก่อนพอนับๆดูแล้วเด็กในท้องของเธอเป็นคนนิทัศน์ตังหาก ในตอนนี้วารีที่หมดหวังกับนิทัศน์ไปแล้วกลับมามีแสงสว่างอีกครั้ง มีเด็กอยู่ในท้องเธอก็ไม่ต้องกลัวว่านิทัศน์จะไม่เอาเธอแล้ว แต่ในสายตาเธอก็ยังมีอุปสรรคอีกหนึ่งอย่างนั่นก็คือต้นน้ำ ต้นน้ำไม่ยอมให้เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับนิทัศน์อะไรทั้งนั้นถ้าเธอไม่ทำตามไม่แน่ต้นน้ำอาจตะทำอะไรสักอย่างแน่ๆ อาจจะเอาเรื่องของเธอและเขามาป่าวประกาศถ้าถึงตอนนั้นขึ้นมาเธอก็จะไม่มีโอกาสได้อยู่กับนิทัศน์เพราะนิทัศน์ไม่เชื่อว่าเด็กในท้องเป็นของเขาจริงๆ พอคิดมาถึงขั้นนี้แล้ววารีคิดแผนชั่วขึ้นมาได้แผนหนึ่งแผนที่สามารถทำให้ได้ในสิ่งที่เธอต้องการ “อย่ามาโทษฉันนะจะโทษก็โทษตัวคุณเองหน้าคางคกอยากกินเนื้อหงส์เองได้ร่างกายของฉันแล้วคุณไม่คู่ควรด้วยซ้ำ!” วารีที่แค่นึกภาพของต้นน้ำขึ้นมาก็อยากจะอ้วกพูดตามปากตัวเองสนุกปากทำให้เกรงกลัว เช้าวันที่สดใสพอเห็นนิชกินข้าวตั้งแต่เช้าและออกไปทะเทสาบเพื่อไปจับปลาวารีรีบกวักมือเรียกต้นน้ำ ต้นน้ำรู้ไดทันทีรีบเข้าไปยังห้องของวารีชอบใจ “น้องวารีจ๋าเช้าตรู่แบบนี้ก็อยากแล้วเมื่อก่อนผมดูถูกคุณไปแล้วถ้ารู้ว่าชอบแบบนี้ตั้งแต่แรกผมก็ควรน่าจะลงมือให้เร็วกว่านี้ ต้นน้ำพูดไปด้วยและอยู่บนตัวของวารีพูดไปยิ้มไปกับวารี วารีปิดตากัดปากตัวเองไม่ส่งเสียงอะไรในใจแอบยิ้มอยู่เหมือนกันพูดกับต้นน้ำ:“มีโอกาสยิ้มก็ยิ้มเยอะๆเถอะอีกไม่นานคุณก็จะยิ้มไม่ออก” ทันใดนั้นในเวลานี้เองประตูได้เปิดออกนิชทำหน้าโมโหมากอยู่ที่หน้าประตู “อา……จารย์!” ต้นน้ำตกใจรีบออกจากตัวของวารีรีบสวมกางเกงด้วยความหวาดกลัว “ต้นน้ำแกมันเลวแกบังอาจแตะต้องลูกสาวฉัน……” นิชจ้องมองไม่หยุดในขณะเดียวกันก็โกรธจนจะระเบิดและจับไม้ขึ้นจะฟาดต้นน้ำ ต้นน้ำที่หลบไปด้วยพูดไปด้วย:“อาจารย์ฟังผมก่อนผมกับน้องวารีต่างก็มีใจให้กันผมชอบน้องวารีน้องวารีก็ชอบผมอาจารย์โปรดเข้าใจด้วยไม่อย่างนั้นอาจารย์ก็ให้วารีแต่งงานกับผมเถอะผมทั้งชีวิตนี้จะดูแลเธอให้ดีเองและจะปฏิบัติตนเป็นกตัญญูต่อท่านด้วยเหมือนกัน” นิชอายุก็มากขึ้นแล้วและดวงตาข้างหนึ่งเคยถูกหมาป่าข่วนร่างกายไม่ได้แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อนไล่ตามต้นน้ำแค่ไม่กี่ก้าวก็เหนื่อยแทบไม่ไหวสุดท้ายตามไม่ไหวจริงๆนิชทำได้เพียงปล่อยไปและปล่อยไม้ทิ้งไว้นั่งพักหายใจเข้าออกเฮือกใหญ่พูดกับวารีว่า:“วารีว่ายังไงที่ต้นน้ำพูดเป็นความจริงหรือเปล่า?” “พ่อ……หนู……” วารีเปลี่ยนสีหน้าทันทีทำเหมือนน่าสงสารน้ำตาตก การแสดงของเธอทำให้นิชเข้าใจผิดว่าที่ต้นน้ำกำลังพูดโกหกทั้งหมดต้นน้ำที่กดดันในขณะเดียวกันเองระเบิดอีกครั้งยกไม้ขึ้นมาจะไปฆ่าต้นน้ำให้ตาย ในใจของต้นน้ำจะแต่งงานกับวารีให้ได้แต่ไม่กล้าเผชิญหน้ากับนิชสุดท้ายไม่มีทางแล้วจริงๆวิ่งหนีออกไป นิชที่กำลังจะตามไปแต่กลับถูกมือของวารีจับไว้ พ่อคะไม่ต้องตามแล้วพ่อตามไม่ทันเขาหรอกถึงจะตามทันพ่อก็สู้เขาไม่ไหวอืออือ……” วารีร้องไห้เสียงดังขึ้น “แต่สารเลวนั่นทำกับหนูพ่อจะปล่อยไปได้ยังไง?” นิดโกรธจนตาแดงแค่คิดว่าลูกสาวนางฟ้าตัวน้อยของตัวเองต้องมาโดนต้นน้ำที่ทำแบบนี้และทั้งขี้เหร่ก็บ้าตายความดันเลือดขึ้นสูงกะทันหันเกียจจนอยากจะฆ่าให้ตาย