ตอนที่ 20 ตบหน้าอ๋องหวัง

ต๭นที่ 20 ตบหน้าอ๋องหวัง “หลินหมื้นชิง วันนี้เจ้าลงมือทำร้ายลูกสาวที่รักของข้า ข้าไม่ปล่อยเจ้าแน่ วันนี้ข้าจะต้องสั่งสอนเจ้าให้ได้ ไม่อย่างนั้นเจ้าคงจะพลิกฟ้าแล้วเป็นแน่!” หลิวซูอวิ๋นสีหน้าเย็นชา สายตาที่มองหลินหมื้นชิงมีแววเกลียดชัง “ถ้าหากเจ้าไม่กลัวว่าจะทำให้อ๋องหมิงไม่พอใจล่ะก็ งั้นเจ้าก็ลงโทษข้าได้เลย ถึงแม้ว่าอ๋องหมิงจะไม่ชอบข้า แต่ว่ายังไงเสียข้าก็เป็นพระชายาในอนาคตของเขา แต่นี่เกี่ยวพันถึงหน้าตาของเขา คนอย่างอ๋องหมิง เจ้าตีพระชายาในอนาคตของเขา ก็เหมือนเท่ากับตบหน้าเขาหรือเปล่า?” หลินหมื้นชิงสีหน้าเย็นชา ไฟโกรธในใจกำลังลุกไหม้ แต่กลับยังเตือนด้วยเสียงเย็นๆ ถ้าหากคนพวกนี้จะลงมือกับนางจริงๆล่ะก็ นางก็ไม่กลัวเลยสักนิด แต่ว่าตอนนี้นางอยากมีเรื่องให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ ที่หลินหมื้นชิงพูดก็มีเหตุผล หลิวซูอวิ๋นไม่ใช่คนโง่ หลังจากที่นางพูดจบ นางก็รู้ความหนักเบาของเรื่องนี้แล้ว แต่ว่าลูกสาวที่รักของตัวเองถูกตบ จะให้นางปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆอย่างนั้นเหรอ? ในใจหลินไอ้ชิวแทบอยากจะให้หลินหมื้นชิงตายๆไป แต่ว่าตอนนี้ก็ต้องอดทนไว้เท่านั้น เพราะพวกเขาจวนเสนาบดียังไม่มีความกล้านั้นที่จะมีเรื่องกับอ๋องหมิง “หลินหมื้นชิง ถือว่าเป็นโชคดีของเจ้า! วันหน้าถ้าเจ้ายังกล้าทำเรื่องอย่างนี้ออกมาอีก อย่าได้หาว่าข้าไม่เกรงใจ ถึงเวลานั้นแม้ว่าเจ้าจะเป็นพระชายาในอนาคตของอ๋องหมิง ข้าก็ไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่!” สุดท้ายหลิวซูอวิ๋นก็ถูกชื่อเซียวชี่จื่อสะกดไว้ได้ แม้ว่าอยากจะรีบลงโทษหลินหมื้นชิง แต่นางเสี่ยงไม่ได้ ต้องรู้ว่าหากทำให้เซียวชี่จื่อไม่พอใจล่ะก็ พวกเขาคนทั้งจวนเสนาบดีก็ต้องโดนไปด้วย หลินหมื้นชิงมองพวกเขาสีหน้าไร้ความรู้สึก ไม่ได้พูดอะไรต่อ ยังไงเสียจากนี้นางอยากจะยังไงก็ก็ได้ คนพวกนี้จะทำอะไรนางได้? “พวกเราไป!” ฮูหยินเสนาบดีจ้องหลินหมื้นชิงแวบหนึ่ง จากนั้นก็เดินจากไป ไม่ได้บรรลุผลลัพธ์ที่คาดเอาไว้ หลินไอ้ชิวไม่พอใจอย่างมาก หลังจากนางมองหลินหมื้นชิงอย่างดุๆก็หันหลังเดินจากไป รอจนคนพวกนั้นจากไป หลินหมื้นชิงก็เดินกลับเข้าไปในห้อง “ท่านแม่ ท่านจะปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆอย่างนี้เหรอ? หลินหมื้นชิงนั่นรังแกลูกสาวขนาดนี้ ยังโดนตบหน้าตั้งสองที ความอัปยศนี้ พวกเราจะปล่อยมันไปง่ายๆอย่างนี้เหรอ?” ในห้องหลิวซูอวิ๋น หลินไอ้ชิวเดินมาข้างๆนาง สีหน้าไม่พอใจ “แม่ไม่ปล่อยไปแน่นอนอยู่แล้ว แต่ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะลงโทษนาง รอให้แม่คิดหาวิธีดีๆออกมาก่อน จะได้ลงโทษนางให้สาสมทีเดียว” รู้ว่าลูกสาวที่รักของตัวเองถูกรักแกขนาดนี้ หลิวซูอวิ๋นเองก็สงสาร แต่ว่าหลินหมื้นชิงยกเอาอ๋องหมิงมาเป็นไพ่กันตาย ตอนนี้นางก็ทำอะไรไม่ได้ “หึ่ม! นังผู้หญิงชั้นต่ำนี่ก็อาศัยแต่อ๋องหมิงนั่นแหล่ะ ถ้าหากนางไม่ใช่พระชายาอ๋องหมิงในอนาคต นางก็ไม่มีอะไรเลย ฮ่องเต้ในตอนนี้ตาบอดไปแล้วหรือยังไง ให้ผู้หญิงแบบนี้เป็นคู่กับอ๋องหมิง!” พอคิดถึงว่าอีก20วันหลังจากนี้หลินหมื้นชิงก็จะกลายเป็นพระชายาอ๋องหมิง ในใจหลินไอ้ชิวก็ยิ่งอิจฉา นางชอบอ๋องหมิงมานานหลายปีขนาดนี้ ขนาดฝันยังอยากจะเป็นพระชายาอ๋องหมิงเลย และนางก็รู้สึกว่าตัวเองมีความหวังมาตลอด แต่ไม่คิดว่าระหว่างทางจะมีหลินหมื้นชิงโผล่มา นางยังกลายเป็นพระชายาอ๋องหมิงที่ฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้ ถึงตอนนี้หลินไอ้ชิวก็ยังไม่ได้ออกว่าเพราะอะไร ทำไมผู้หญิงที่ไม่มีอะไรเลยอย่างหลินหมื้นชิงจะสามารถแต่งงานกับอ๋องหมิงได้ และนางเป็นถึงคุณหนูที่แท้จริงของจวนเสนาบดี แต่กลับไม่มีบุฯได้แต่งงานกับเซียวชี่จื่อ นางไม่พอใจ ไม่พอใจจริงๆ ทั้งที่ฐานะนางอยู่สูงกว่าหลินหมื้นชิงนัก แม้แม่หน้าตานางก็เทียบไม่ได้ ทำไมคนที่ได้แต่งเข้าจวนอ๋องถึงไม่ใช่นางเอง! “เห้อ นังคนชั้นต่ำนี่โชคดีเกิน ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วไปทำบุญอะไรมา ถึงได้กลายเป็นพระชายาอ๋องหมิง รอนางแต่งเข้าจวนอ๋องพวกเราค่อยหาทางกำจัดนางทิ้ง แต่นี่ไม่ใข่เรื่องง่ายเลย” หลิวซูอวิ๋นเองก็ถอนหายใจ สำหรับงานแต่งงานนี้นางก็ไม่รู้จะทำยังไงดี นางรู้ว่าจะดีแค่ไหนถ้าหากลูกสาวตัวเองได้แต่งเข้าจวนอ๋อง กลายเป็นแม่ยายของอ๋องหมิง จากนี้ไปอำนาจก็จะเข้าใกล้เซียวชี่จื่อที่มีอำนาจล้นเหลือแล้ว ในแคว้นชี้ไม่ว่าใครก็ต้องไว้หน้าเขา “ท่านแม่ ชิวเอ๋อไม่พอใจจริงๆเลย ตอนนี้ในใจชิวเอ๋อทุกข์ทรมานมาก ท่านก็รู้ว่าความฝันของชิวเอ๋อตั้งแต่เด็กก็คื้อได้แต่งงานกับอ๋องหมิง แต่ว่าตอนนี้คนที่ได้แต่งงานกับอ๋องหมิงกลับเป็นหลินหมื้นชิง ในใจชิวเอ๋อรู้สึกแย่มากจริงๆ” หลินไอ้ชิวอิงอยู่ข้างๆไหล่หลิวซูอวิ๋น ท่าทางการร้องไห้ดูแล้วทำให้อดสงสารไม่ได้ “แม่รู้ว่าเจ้ารู้สึกยังไง แม่เองก็หวังว่าเจ้าสามารถแต่งงานกับอ๋องหมิงได้ ถ้าหากได้อยู่กับอ๋องหมิง ก็เท่ากับว่าจวนเสนาบดีของเรามีเกราะป้องกันเพิ่มอีกชั้น แต่ว่า.....เห้อ.....” หลิวซูอวิ๋นถอนหายใจอีกครั้ง นางบนไหล่หลินไอ้ชิวเบาๆ ถอนหายใจอย่างหน่ายๆ “ท่านแม่ ท่านช่วยชิวเอ๋อคิดหาวิธีด้วย ชิวเอ๋ออยากแต่งงานกับอ๋องหมิงจริงๆ ถ้าหากชาตินี้ไม่ได้แต่งงานกับอ๋องหมิง ลูกขอไม่แต่งงานไปทั้งชาติ” อยู่ๆหลินไอ้ชิวก็คุกเข่าต่อหน้าหลิวซูอวิ๋น สีหน้าแน่วแน่