ตอนที่ 22 ผู้หญิงคนนี้มีอนาคตที่สดใส

ต๭นที่ 22 ผู้หญิงคนนี้มีอนาคตที่สดใส โทรศัพท์มือถือดังขึ้น เซี่ยวลั่วหยาว เมื่อเห็นว่าเป็นหลานซีเวย เธอก็มีความสุขทันที “ฮัลโล่ ซีเวย” “ลั่วหยาว เธอกำลังทำอะไรอยู่” “ทำงานอยู่ ฉันอยู่ที่ทำงาน” แน่นอน ว่าบอกไม่ได้ว่าตอนนี้เธอว่างมาก “อ่อ เธอไปทำงานที่บริษัทเทียนอีจริงๆเหรอ คุณสมบัติอย่างเธอ ไปทำงานบริษัทคนอื่นจะทำอะไรได้ สายตาเฉียวอีฟานบอดแล้วเหรอ” เซี่ยวลั่วหยาว “หลานซีเวย วันหยุดสุดสัปดาห์ฉันจะไม่ไปถ่ายรูปกับเธอ กล้าดียังไงมาว่าฉัน” “ฮ่าๆๆ ล้อเล่น อ้อ ลั่วหยาว เมื่อวานตอนค่ำเธอไปทำอะไรที่คลับone more nightเหรอ” “ทำอะไร จะทำอะไรล่ะ พูดอะไรไม่น่าฟัง เหมือนกับเธอกำลังนั่งพูดนั้นแหละ” เซี่ยวลั่วหยาวคุยโทรศัพท์สบายขึ้นเพียงแค่พิงหลังเก้าอี้ขาข้างหนึ่งวางบนเก้าอี้เป็นเพียงท่าทางสบายๆของเธอเมื่อเธออยู่ที่บ้าน “อ่อ ไม่ต้องพูดแล้วคุณจะทำอะไร เธอไปคลับone more night รู้สึกเป็นไงบ้าง” “อะไรกัน ถ้าคุณบอกว่าคุณเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจ คุณอาจจะทำมัน บ้า” “เฮ้ยๆ พี่ใหญ่ของฉันหยุดทำตัวอึดอัดได้แล้ว สรุปแล้วเป็นไงบ้าง” “ก็พอได้อยู่ เมื่อวานไปเจอเข้ากับ...............” เซี่ยวลั่วหยาวมองซ้ายมองขวา เพราะกลัวว่าหมีบ้าเฉียวจะมาได้ยิน เอามือป้องโทรศัพท์มือถือ และแอบพูดว่า “ฮ่าๆ พันกว่าเลยนะ” “ว้าว เยอะขนาดนั้น นั่นก็ไม่เลวเลย เธออยากจะทำต่อไหม” “อือ ทำต่อ อย่างไรก็ตามก็ไม่ถือว่าเหนื่อย ก็แค่กลับบ้านดึกหน่อย ฉันกลัวว่าถ้าวันไหนพ่อฉันคิดถึงฉันขึ้นว่า แล้วถามขึ้นฉันก็ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง” “อือ ก็บอกพ่อว่ามาทบทวนบทเรียนที่บ้านฉันสิ” “บ้าเหรอ สอบเสร็จหมดแล้วจะมีอะไรต้องทบทวนอีก “ “ยัยโง่ ก็แค่ให้เธอโกหกพ่อเธอ ผู้ใหญ่เขาไม่ได้รู้ ต้องเชื่อแน่” “อิอิ ถ้าอย่างนั้นก็ได้” หลานซีเวยสูดลมหายใจลึกๆแล้วเงียบไปสักพักแล้วจู่ๆเธอก็เปลี่ยนน้ำ “มีอีกอย่างที่อยากจะพูดกับเธอ....” “อืม มีเรื่องอะไร” “ก็คือ.......ฉันเลิกกับปานโถวแล้ว” “ห่ะ เลิกแล้ว ทำไมล่ะ พวกเธอสองคน ..............พวกเธอสองคนไม่ใช่เพิ่งจะ.............” เคยนอนกันแล้วแต่ทำไมเลิกเร็วจังล่ะ “ฉันไปหาเขาที่บ้านเขาเช่าวันนี้และพบว่าเขาอยู่กับผู้หญิง” “ห่ะ จริงเหรอ เขาเหยียบเรือสองแคมเหรอไม่คิดว่าคนอย่างเขาจำทำ มันน่ารังเกียจจริงๆ” น้ำเสียงของหลานซีเวยเศร้ามาก “ฉันโมโหและตกใจมาก จริงๆนะ ถึงฉันจะคบกับเขาได้ไม่นาน แต่ก็มีความประทับใจไม่น้อย ตอนนั้นฉันตะโกนใส่หูเขาไป” “ทำดีมาก เขาสมควรได้รับมัน ผู้ชายแบบนั้นควรได้รับการแก้ไขอย่างหนักและรุนแรง คนอะไร เหมือนเป็นสัตว์” เซี่ยวลั่วหยาวเป็นคนใจร้อนที่จะต่อสู้กับความไม่พอใจและพบว่าอากาศรอบๆค่อนข้างแปลก เธอเปิดดวงตามองและพบว่าประตูห้องทำงานของประธานเปิดอยู่ ผู้บริหารเจ็ดถึงแปดนั่งอยู่ข้างในแม้แต่เฉียวอีฟานก็มองเธออยู่ด้วย หลิวโอเฉินพูดด้วยเสียงเบา “ผู้ช่วยเซี่ยว ช่วยลดเสียงหน่อย” เซี่ยวลั่วหยาวแน่ใจว่า เธอตายวินาทีนั้น ว้าย ทำไงดี ทำไงดี เธอลืมไปว่าเธออยู่ในบริษัท และเธอก็ด่าออกไปแล้ว และที่น่าเศร้ากว่านั้นคือกลุ่มบริหารก็ได้ยินมันทั้งหมดแล้ว “หลานซีเวย เลิกงานแล้วฉันจะคุยรายละเอียดกับเธออีกทีนะ ฉันจะโทรหาเธอทีหลัง” เซี่ยวลั่วหยาววางสายโทรศัพท์ และเริ่มที่จะร้องไห้ เมื่อกี้เธอทำให้เฉียวอีฟานเสียหน้ามากใช่ไหม ผู้ช่วยของประธานเฉียวเป็นคนหยาบคาย น่าอายจริงๆ ความอับอายเป็นเพียงเล็กน้อยและสิ่งที่เธอกลัวที่สุดคือการลงโทษหลังจากที่เธอถูกเฉียวอีฟานโกรธ “ผู้ช่วยเฉียว ส่งชาสักถ้วย” เวลานี้ น้ำเสียงของเฉียวอีฟานที่เยือกเย็นผ่านโทรศัพท์ จะดื่มชาอีกเหรอ ผู้ชายคนนี้ ดื่มกาแฟแล้วจะดื่มชาอีก เขาไม่กลัวท้องเสียเหรอ เซี่ยวลั่วหยาวไปชงชาอย่างตัวสั่น เธอเคาะประตู เปิดประตูเข้าไปในห้องของประธาน ผู้บริหารระดับสูงยังคงนั่งกลั้นหายใจอย่างจริงจัง ทุกคนก็ยับยั้งในห้องเหมือนมีความดันอากาศต่ำ “ชามาแล้วค่ะ” เซี่ยวลั่วหยาวค่อยๆวางชาลงบนโต๊ะของเฉียวอีฟาน มือของเฉียวอีฟาน แตะลงเบาๆบนหลังมือเล็กๆของเธอทำให้ทุกคนมอง เมื่อความร้อนมา ใบหน้าของเซี่ยวลั่วหยาวแดงขึ้น เมื่อฉันพยายามที่จะดึงมือของฉัน ฉันได้ยินเสียงบางอย่างในหูของฉัน เป็นเฉียวอีฟานที่พูดขึ้นดูเหมือนจะไม่มีเสียงกระซิบ “สาวน้อย ถ้าคุณเผยขาของคุณอีก ผมจะตีก้นคุณ” ฮือ เซี่ยวลั่วหยาวรู้สึกว่าก้นลูกแพร์ใหญ่ขึ้น ดูเย็นชา กัดริมฝีปาก และเดินหนีไป อะไรกัน เมื่อกี้ฉันเปิดเผยขาของตัวเองเหรอ ที่เฉียวอีฟานเรียกให้เธอเข้าไปเสริฟชาเพราะอยากจะบอกเธอเรื่องนี้เหรอ ผู้บริหารทุกคนก็เห็นกันหมดแล้วสิ ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะมีอนาคตที่ไม่มีที่สิ้นสุด ผู้หญิงที่สามารถอยู่ในบริษัทถูกประธานเฉียวแสดงความรู้สึกคลุมเครือ แต่ผู้บริหารทุกคนไม่สามารถหยุดให้ใบหน้ากระตุกได้ มองเด็กผู้หญิงคนนี้อย่างละเอียด พระเจ้า ดูเด็กมาก เหมือนเด็กมอต้น เด็กไม่ว่าถ้าเธอคนนี้มีความสัมพันธ์กับหมาป่าอย่าประธานเฉียว มันดูน่ารังเกียจ เซี่ยวลั่วหยาวหลับตาและเอาแต่สะกดจิตตัวเอง ฉันเป็นผู้หญิง ฉันเป็นผู้หญิง ผู้หญิง ผู้หญิง ผู้หญิง อีกหลายคนที่เข้าและออก มีท่าทางเหมือนมีเหตุการณ์ฉุกเฉินแห่งชาติ เซี่ยวลั่วหยาวแอบมองเงียบๆ โอ้ หมีบ้าเฉียวดูจะยุ่งมาก เธอหรี่ตามองอย่างละเอียด และเพิ่งพบว่า เฉียวอีฟานที่ทำงานอยู่ เฉียวอีฟานที่อยู่ต่อหน้าคนอื่น ล้วนเป็นคนที่เธอไม่คุ้นเลย เธอรู้สึกว่าเมื่อหมีบ้าเฉียวอยู่ต่อหน้าเธอ เข้มงวดมาก จะเห็นได้ว่าเขาดูแข็งแกร่งขึ้นและรุนแรงมากขึ้นเมื่อเผชิญหน้ากับคนอื่น ที่ดวงตาของเขาเป็นเหมือนแสงเย็นที่สามารถเห็นได้ผ่านความหนาวเย็นของหัวใจของมนุษย์ เหมือนกับว่า เหมือนจักรพรรดิโบราณ เซี่ยวลั่วหยาวหดคอของตัวเอง พระเจ้า ดูเหมือนว่าเขาจะดีสำหรับเธอ ปลอบใจตัวเองแล้วบอกว่าตัวเซี่ยวลั่วหยาวของฉันค่อนข้างน่ารัก ไม่ทำให้น่ารำคาญ ยังมีผู้จัดการแผนกอื่นๆที่เดินรอบๆเธอ ยิ้มให้เธออย่างไม่เป็นอันตราย มันไม่ได้เป็นอันตรายมันเป็นปม รอยยิ้มของพวกเขาเป็นเหมือนรอยยิ้มที่เมื่อหลานซีเวยต้องการให้เธอช่วย เซี่ยวลั่วหยาวยังยิ้มให้คนอื่นและรู้สึกว่ามันแปลกๆ ในที่สุดเมื่อเธอเข้าห้องน้ำ เธอนั่งอยู่ในห้องน้ำ ในที่สุดเธอก็ได้ยินเหตุผล “รู้รึเปล่า ผู้ช่วยมอต้นของประธานเฉียวคนนั้น มีเบื้องลึกเบื้องหลัง” “เธอรู้อะไรมาเหรอ” “ฉันได้ยินหัวหน้ากาว เขาเห็นกับตาว่าประธานเฉียวลูบมือผู้ช่วยคนนั้น” “ว้าย ประธานเฉียวลูบมือเธอเหรอ มันเหลือเชื่อจริงๆ เห็นประธานเฉียวดูเป็นคนนิ่งๆอย่างนั้น” เซี่ยวลั่วยักไหล่จมูกของเธอ เฮ้อ ลูบมือก็ตกใจขนาดนี้เลยเหรอ ประธานเฉียวของพวกเธอยังจูบฉันมาแล้ว นอนด้วยกันมาแล้ว ถ้าฉันบอกพวกเธอไป พวกเธอจะไม่ไปกระโดดตึกเหรอ เซี่ยวลั่วหยาวแนบหูกับประตูแล้วฟังต่อ “แต่ไหนแต่ไรมาประธานเฉียวไม่เคยมีเพื่อนร่วมงานช่างเม้าท์ในที่ทำงาน ตอนทำงานก็ขรึมเหมือนชิ้นส่วนของเหล็ก ไม่คาดคิดว่าเขาจะมองผู้ช่วยเล็กๆได้ เฮ้อ หัวใจของเธอตายไปแล้ว ฉันเปลี่ยนทรงผมทุกวัน แต่ประธานเฉียวก็ไม่มอง” “นั่นแน่นอนอยู่แล้ว เธออยากจะมีตำแหน่งสูงขึ้นหรือคุณจะออกไปจากที่นี่ เด็กผู้หญิงคนนั้น ไม่รักตัวเองจริงๆ ยังไม่ได้เป็นผู้ใหญ่ก็เริ่มจะทำทุกอย่างเพื่อเงินแล้ว” “ใช่ ยังเด็กกว่าพวกเราเยอะแต่ผู้หญิงพวกนี้ เมื่อเทียบกับพวกเราที่ดูจะกึ่งแก่กึ่งอ่อนอย่างพวกเราเหมือนต้องการจะไปตาย” ผู้หญิงสองคนพึมพำและล้างมือของพวกเขาและจากไป เซี่ยวลั่วเหยาเบิกตากว้าง กัดริมฝีปาก นั่งโกรธอยู่ในห้องน้ำ หมีบ้าเฉียว ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นสิ่งที่คุณทำ คุณต้องทำให้กลุ่มผู้บริหารมาแตะต้องฉันทำไม เกิดเรื่องแล้วไหมล่ะ ตอนนี้ทั้งบริษัท มีข่าวลือว่าฉันเป็นคนรักของคุณ กลับมาคิดอีกครั้ง สองป้าบอกว่าหมีบ้าเฉียวเยือกเย็นเหมือนเหล็กในที่ทำงานเหรอ ไม่ใช่แล้ว เขาเหมือนเหล็กที่ไหน เขาทั้งเร่าร้อนและรวกเร็ว ขยับหรือไม่ขยับก็กอดเธอมากัด กัดอยู่นานมาก และยังมีสีหน้ามากกว่าพอใจ คนเหล่านี้อาจจะไม่รู้ว่าหมีบ้าเฉียวที่ไม่ดีและอันตราย เป็นหมาป่าตัวใหญ่ เซี่ยวลั่วหยาวออกไป ล้างมือหน้ากระจก พูดกับตัวเอง “ฉันดูใสมากเหรอ ฉันดูต๋อยต่ำมากเหรอ ฉันรู้สึกว่าตัวเองก็ไม่แย่นะ ดวงตาคู่นี้ จมูกนี้ ฉันก็ไม่ได้มีอะไรขาดอะไรเกินนะ” เธอจัดทรงหน้าม้าแล้ว เซี่ยวลั่วหยาวยืดอกและกลับไปในห้องอย่างกล้าหาญ ตอนนี้เธอมีงานต้องทำ เฉียวอีฟานให้ข้อมูลบางอย่างที่ไม่นับว่าสำคัญกับเธอ ทำให้เธอตัดสินใจ ว่าพนักงานที่ได้รับการเลือกตั้งเป็นผู้ผลิตชุดทำงานในไตรมาสหน้า เลือกผ้าเลือกสไตล์ ได้ยินว่าเธอรับทำโครงการนี้ และเธอก็ยุ่งขึ้นทันที พี่ซู่เจินโอบข้อมูลมากมายมา ไม่กล้าเชื่อว่าจะมองเธอสักพักก่อน เธอจะวางมันลง “ใช้ได้เลยนะเซี่ยวลั่วหยาว เธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งแล้ว” “เลื่อนตำแหน่งเหรอ ใครบอกว่าฉันได้เลื่อนตำแหน่ง ตอนนี้ฉันไม่ใช่ผู้ช่วยประธานเฉียวแล้วเหรอ” เซี่ยวลั่วหยาวดูแปลกใจ เธอไม่รู้ว่าเธอได้เลื่อนตำแหน่ง “ไม่ใช่เลื่อนตำแหน่งแบบนั้น หมายถึงมีอำนาจแล้ว ไม่คิดว่าประธานเฉียวจะให้เธอทำโครงการที่สร้างกำไรสูง เดิมที โครงการพวกนี้ประธานเฉียวจะทำเอง “น้ำมันเหรอ ที่ไหนมีน้ำมัน” เซี่ยวลั่วหยาวตาลุกวาวทันที น้ำมัน.......นับวันยิ่งดี เธอไม่ปฏิเสธแน่ พี่ซู่เจินขึ้นมา “เธอไม่รู้เหรอสำหรับงานที่เธอได้รับทำอยู่ตอนนี้”