ตอนที่45 ศัตรูทางแคบ

ต๭นที่45 ศัตรูทางแคบ จินซวุนจูบอย่างทุลักทุเล ไปอยู่ที่ใบหน้าของเธอ จมูก แล้วก็ติ่งหู...... “ก็แค่จูบหน่อย......ได้โปรดเถอะที่รัก แค่นิดเดียว....” “ช่วย ช่วยด้วย.... ไม่ ไม่เอา....” เซี่ยวลั่วหยาวดิ้นเหงื่อออกทั้งตัว สีหน้าแดงก่ำ ทั้งร้อนรนทั้งอาย ในที่สุด จินซวุนยังคงเงยหน้าเธอขึ้นมา ไม่ให้เธอดิ้นไปมา เธอโฉบเฉี่ยวปิดริมฝีปากของเธอทันที “อืม อืม อืม....” สมองของเซี่ยวลั่วหยาวขาวโพนไปหมด ดวงตาตกตะลึงเบิกตากว้าง วินาทีต่อมา ลิ้นที่ร้อนแรงและรุนแรงเข้ามาในปากของเธอ เธอ ... ถูกจูบโดยคนบ้า ... อ่าอ่าอ่าอ่าอ่าอ่าอ่า.....คนข้างทางผ่านไปผ่านมามาจูบเธอยังดีกว่า อีตาบ้านนี้หรือเปล่า เสียงถอนหายใจ ตอนที่จินซวุนจูบเซี่ยวลั่วหยาวอยู่ในตอนนี้ อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงร้องครางที่พึงพอใจออกมา ร่างทั้งร่างที่ได้รับสัมผัสจากการจูบนั้น ทำให้ทั้งร่างระทวยไป รสชาติของเด็กคนนี้...ดีจนไม่รู้จะอธิบายยังไง! หอมหวาน ดื่มด่ำ นุ่มลื่น ล้ำลึก... ไม่มีอะไรที่จะมาทำให้ใจของจินซวุนพอใจได้ขนาดนี้! เขาปรารถนาที่จะเข้าสู่กระบวนการต่อไป..... จากนั้นเขาก็ม้วนตัวขึ้นมากระทบหน้าเธอเล็กน้อย กำปั้นตัวเล็กของเซี่ยวลั่วหยาวตบไหล่ของจินซวุนเขาไม่สนใจ เพียงแต่ยังคงหลับตา เมื่อขนตายาวสั่นเล็กน้อยเธอก็ซึมซับจูบอันแสนหวานนี้โดยสิ้นเชิง ปัง! ทันใดนั้น ประตูก็ถูกเปิดเข้ามาอย่างดุเดือด กระหน่ำ เข้าที่ด้านหลังของจินซวุน “เอ๊ะ....” จินซวุนเจ็บจนปล่อยมือออกจากเซี่ยวลั่วหยาว ด้วยความเจ็บปวดบนหัวของเขา การตีครั้งนี้นั้นรุนแรงมาก มันทำให้เขากังวลเล็กน้อย เซี่ยวลั่วหยาวยังคงงงเป็นตุ๊กแกอย่างนั้น ดวงตาเบิกกว้าง ยืนมึน ๆอยู่ติดกับกำแพง หน้าแดงไปหมด “ลั่วหยาว! ยังจะยืนโง่อะไรอยู่! ไปกับฉันซิ ! รีบไป! ป๋านซาลี่มองไปที่จินซวุนที่ซึ่งคลุมศีรษะและเอนหลังเข้าประตูไม่สามารถช่วยได้แต่คว้ามือเซี่ยวลั่วหยาวแล้วก็วิ่ง “ช้าก่อน....กลับมา……ของฉัน......ที่รักของฉัน......” จินซวุนคร่ำครวญยื่นมือออกไปเพื่อยื้อเซี่ยวลั่วหยาวไว้ แต่ว่าเขาหน้ามืดตาลายมากตอนนี้ เขาแทบจะยืนไม่อยู่ ก็พิงกำแพง แล้วก็ลื่นไถลลงไป มือที่จับอยู่ที่หัวด้านหลังมาดู ในมือเต็มไปด้วยเลือดสด! หัวของเขา โดนอะไรตีเข้าจากข้างหลังแตกแล้ว! จินซวุนทรุดตัวลงหลังประตูนั่งอยู่บนพื้นและหายใจ มีรอยยิ้มแปลก ๆ บนปากของเขา หวานมาก นิ่มนวล ปลาบปลื้ม ....ริมฝีปากของเธอ ดีจริง ๆ จินซวุนหัวเราะเบา ๆ แล้วหยิบมือถือออกมา เขาไม่ดู เพียงแต่โทรหาเบอร์โทรที่อยู่อันดับแรก เสียงดังไม่กี่ครั้ง ก็ได้ยินเสียงของหลิวโอเฉิน “จินซวุนหรือ คุณอยู่ที่ไหน ไม่ใช่ว่าอยู่กับผู้หญิงอยู่หรือทำไมมีเวลาโทรหาฉัน หรือว่าจะมาอวดชัยชนะของคุณ” “เอ่อ .......ฉันอยู่คลับ one more night เลือดออกหัว พวกแกอยู่ไหน” จินซวุนพูดจบ มือถือทิ้งไป แล้วก็เป็นลมไปเลย เลือดสด ๆ กำลังไหลอยู่ที่หัวของเขา หยดลงพื้นเป็นทาง มีคราบเลือดไหลตามรอบคอ หลิวโอเฉินเห็นเข้าก็เบิ่งตากว้าง ทันใดนั้นโทรศัพท์ก็สั่นเทาและเขาก็กรีดร้องต่อหน้าโทรศัพท์โดยไม่พูดว่า "เฮ้ จินซวุน! " !จินซวุน ! แกพูดซิว่ะ! แกอยู่ที่นั้นเป็นอะไรกันแน่. จินซวุน!” เพล้ง! เฉียวอีฟานกับเล๋ยเซียวเค่อพวกเข้าหันมาสนใจหลิวโอเฉิน เล๋ยเซียวเค่ออดไม่ได้ที่จะร้อนรนถามขึ้น “จินซวุนเป็นอะไร เกิดอะไรขึ้นหรือ” เฉียวอีฟานยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย มองไปที่หลิวอีฟาน หลิวอีฟานพูดจาไม่ได้ชัดเจน “ไป! มือถือของจินซวุนวางไปแล้ว พูดว่าหัวมีเลือดออก ให้พวกเรารีบไปด่วน!” “อะไรนะ!” เล๋ยเซียวเค่อไม่อยากจะเชื่อแต่ว่าก็ลุกขึ้นมายืน เฉียวอีฟานเดินไปด้วยเสื้อผ้าที่อยู่ในมือ เดินไป ก็หยิบโทรศัพท์โทรหาพี่ห้า: “พี่ห้าใช่ไหม อืม คือว่าฉัน ...... จินซวุนอยู่กับพี่ที่นั้นใช่ไหม....อืม เมื่อกี้ได้รับสายเขา เขาวางไปแล้ว บอกว่าหัวได้รับบาดเจ็บ พี่รีบไปดูมันที แล้ว...มีปัญหาอะไรโทรหาผม....ผมกำลังจะรีบไป” หลิวโอเฉินตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเดินตามหลังเฉียวอีฟานไปอย่างติด. ในสมองสับสนไปหด ในโลกนี้ มีใครกล้าลงมือกับจินซวุน เกือบจะไม่มี ใครตีจินซวุนกัน หรือว่าจะเป็นนักฆ่ามือมืด ในเวลานั้น หลิวโอเฉินและเล๋ยเซียวเค่ออดไม่ได้ที่จะนับถือเฉียวอีฟาน ตามจริงแล้วตั้งแต่ไหนมา พวกเขาทั้งหมดกับนับถือเขา เพียงแต่ว่า วันนี้ความนับถือของพวกเขายิ่งลึกขึ้นไปอีกชั้น เวลาสำคัญ ๆ เฉียวอีฟานเป็นคนที่ใจเย็น เขาสามารถใช้เวลาเพียงน้อยนิดแบ่งแยกเรื่องราวได้เป็นฉาก ๆ หลังจากนั้นก็จัดการไปตามลำดับ