ตอนที่46 ศัตรูทางแคบ 2

ต๭นที่46 ศัตรูทางแคบ 2 ทุกคนกระโดดขึ้นรถ เฉียวอีฟาน เสียงไซเรนดังขึ้นโดยตรงกำลังวิ่งไปมาเหมือนสายฟ้าผ่า หายใจเข้าหายใจออก.... เซี่ยวลั่วหยาวที่ถูกป๋านซาลี่พาวิ่งออกมาตั้งไกล ทั้งสองคนไปหลบอยู่ที่ปั๊มน้ำมัน สองคนพากันหอบเลิกลัก พอหอบดีขึ้นเล็กน้อย ป๋านซาลี่ก็พูดขึ้น “ไอคนที่มีเงินนั้นมันทำอะไรไม่ดีกับเธอหรือเปล่า” เซี่ยวลั่วหยาวพยักหน้าเล็กน้อย “อืม เขาเป็นคนบ้า ฉันเคยพูดกับเธอว่าเป็นบ้า” “อ่า นั้นไม่ใช่คุณชายจินหรือ” ป๋านซาลี่ตอนที่ผลักประตูเข้าไปใช้แรงเยอะไปหน่อย แล้วก็มีความตื่นตระหนก ไม่ได้ดูให้ฉันเจนว่าผู้ชายที่กำลังทับเซี่ยวลั่วหยาวอยู่คือ “จริงซิ เป็นคุณชายจินนั้นแหละ โอ๊ย เขาคนนี้เป็นบ้าไปแล้ เขาโปรยเงิน แค่นี้ก็พอแล้ว ยังจะมาพูดให้ฉันต้องรับผิดชอบ เขาเป็นคนของฉันแล้ว เมื่อกี้ เพิ่งจะเมื่อกี้...ที่เขาบังคับฉันจูบ.....” เซี่ยวลั่วหยาวพูดถึงตอนหลัง ก็หมุนตัว เปิดหัวก๊อกน้ำ แล้วก็รีบล้างปาก แสดงออกถึงอารมณ์รังเกียจ ดวงตาของป๋านซาลี่เบิ่งกว้าง ถอนหายใจ “อั๊ย พวกคุณชายพวกนี้ คิดว่าตัวเองมีเงินแล้วจะทำอะไรไร้สาระแค่ไหนก็ได้ มีเงินแล้วสามารถจะซื้อได้ทุกอย่างหรือ ลั่วหยาวอ่า วันหลังเธอจะทำยังไง ถ้าหากว่าคุณชายจินเขาชอบเธอ ยังไงเขาก็ต้องการเธอ จะทำยังไงดี ในสถานที่แบบนี้ พี่ห้าก็ยังมองไปที่พวกที่มีเงิน ฉันเห็นเองกับตาว่าพี่ห้าก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิด ทำให้น้องสาวตัวเองต้องตกที่นั่งลำบาก ส่งไปให้กับพวกที่มีเงินถึงบนเตียง ไม่ก็เธอก็ไม่ต้องทำอยู่ที่นี่แล้ว อันตรายเกินไป” “อ่า!” เซี่ยวลั่วหยาวตกใจใหญ่ “ฉันไม่ทำงานที่นี่ แล้วฉันจะชำระหนี้ได้ยังไง” ก็เป็นเพราะว่าที่นี่ชำระหนี้ง่ายหน่อย ฉันรู้สึกว่าถึงแม้คนบ้าคนนั้นจะบ้าจะแย่ยังไง ก็คงไม่ได้แย่ไปจนถึงขนาดนั้นหรอกปะ” สองคนที่กำลังพูดกันอยู่ในห้องน้ำ ก็ได้ยินเสียงมาจากข้างนอก พระเจ้าช่วยเกิดเรื่องอะไรขึ้น พวกเธอทั้งสองยื่นหัวออกไปข้างนอก แล้วก็เห็นพี่ห้ากับพวกอันธพาลกลุ่มหนึ่ง เหมือนกับว่าแผ่นดินไหวอย่างนั้น รีบวิ่งกรูกันไปที่นั่น บรรยากาศแปลก ๆ และน่ากลัว “เป็นอะไรไปหรือ คล้ายกับวิ่งไปทางที่พวกเราเพิ่งจะมาเมื่อกี้” เซี่ยวลั่วหยาวกระพริบตาปริบ ๆ ป๋านซาลี่ขมวดคิ้ว คิดไม่ถึงเหตุการณ์แล้วก็ส่ายหัว “​ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน” “ลั่วหยาว ไปเถอะ ไปห้องพักพวกเรากัน ดื่มน้ำสักหน่อย” ป๋านซาลี่ลากเซี่ยวลั่วหยาวออกไปข้างนอก เซี่ยวลั่วหยาวเดินไปถอนหายใจไป: “อั๋ย เย็นวันนี้ฉันยังไม่สามารถหาเงินได้สักกะแดงเดียว แสงสว่างไม่สาดถึงคนดีเลย” กำลังพูด คนที่เดินอยู่ข้างหน้าอย่างป๋านซาลี่ก็หยุดเดินกระทันหัน ปัง ! เซี่ยวลั่วหยาวหัวชนเข้ากับด้านหลังของป๋านซาลี่ “เอ้า พี่ซาลี่ เป็นอะไรไป” เซี่ยวลั่วหยาวส่ายปากของเขาแล้วลูบหัวเพื่อมองไปข้างหน้า แต่แค่มองไปที่มันเท่านั้น เซี่ยวลั่วหยาวก็ตกใจเหมือนผีหลอก! “โอ้!” เธอมองเห็นใครแล้ว พระเจ้า! โลกใบนี้มันแคบจริง ๆ! คนที่กำลังเดินเข้ามาหาพวกเธอ ไม่ใช่ว่า.....คือเฉียวอีฟานหรือ “โอ๊ย ตายแล้วตายแล้วตายแล้ว ฉันต้องตายแน่ ๆ ! พี่ซาลี่ บังให้ฉันหน่อย ศัตรูของพวกเรา” เซี่ยวลั่วหยาวหดตัวลง พยายามเอาหนังทั้งหมดซ่อนไว้ที่หลังป๋านซาลี่ โอ้โอ้โอ้โอ้.....เฉียวอีฟานก้าวผ่านเธอไปอย่างราบรื่น ผ่านจากป๋านซาลี่ไป ที่อยู่ข้างหลังเขา ตามมาด้วยหลิวโอเฉินกับเล๋อเซียวเค่อ ป๋านซาลี่มองเฉียวอีฟานอย่างมึน ๆ คนทั้งคนก็แข็งทื่อไปเลย เป็นผู้ชายที่มีความสง่างามและสไตล์มาก！ อนิจจา......ผู้หญิงสองคนที่ยืนมองอยู่ตรงนั้น หัวใจก็เต้นเร็วขึ้นมา เซี่ยวลั่วหยาวตกใจจนหัวใจเต้นเร็ว แต่ส่วนป๋านซาลี่นั้นหลงไปกับความงาม เซี่ยวลั่วหยาวให้มือในการบังหน้า ด้านหนึ่งหลบอีกด้านหนึ่งก็หมุนหัวกลับไปที่ด้านหลังของเฉียวอีฟาน มองจากด้านหลังใกล้ ๆ เธอสามารถมองได้แค่ในพริบตาเดียวก็รู้ว่าคนไหนดีไม่ดี อั๊ย เขาก็มาที่one more nightเหมือนกัน โลกใบนี้มันไม่ต้องเบียดเสียดกันขนาดนี้ได้หรือเปล่า เซี่ยวลั่วหยาวก้มหน้า ปกปิดใบหน้าของเธอ แล้วก็รีบไปที่ห้องพักอย่างสุดชีวิต เพราะว่าตื่นตระหนกเกินไป เนื่องจากฉันมีความผิดมากฉันจึงชนเพื่อนร่วมงานหลายคน มีเสียงการดุด่า หึหึหึหึ...... ”ถือได้ว่าฉันรอดมาแล้ว ！ พระเจ้า โอ้พระเจ้า ฉันยังคงมีชีวิตอยู่!” เซี่ยวลั่วหยาวซ่อนตัวอยู่ในห้องพัก แล้วก็หอบพักใหญ่ ถ้าหากว่าถูกพวกคนชั่วพวกนั้นพบเข้าว่าเธอทำงานอยู่ที่นี่ หึหึ ถ้าอย่างนั้นเขาต้องโกรธแค้นมาก ท้ายที่สุด เธอก็ยังคงเป็นพนักงานในขาวสะอาดในบริษัท ค่อย ๆ คิด บริษัทที่ขาวสะอาด และยังเป็นผู้ช่วยมือหนึ่ง แน่นอนว่ามันชั่วคราว แต่ว่าถ้าแพร่ออกไปมันก็จะทำให้คณะดูแย่มาก “เอ้า ดื่มน้ำสิ มองสีหน้าเธอแล้ว เหมือนกับว่าจะเปลี่ยนสีแล้ว” ป๋านซาลี่ก็เต็มไปด้วยเหงื่อ ส่งแก้วให้กับเซี่ยวลั่วหยาว “เหอะ เหอะๆ ขอบคุณนะพี่ซาลี่ มีเธออยู่ด้วย ดีจริง ๆ” เซี่ยวลั่วหยาวยิ้มหวาน ๆ และดูน่ารักมาก ๆ ป๋านซาลี่ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มขึ้นมา ดีดเข้าไปที่หน้าผากเธอ “เด็กน้อย เจ้าปัญหา” สองคนกำลังพักผ่อนอยู่ ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงข้างนอกหลายสิบคนกำลังพูดคุยอย่างดุเดือด “นิ เธอเห็นพี่ชายใหญ่หรือยัง” “คนไหนกัน” “ที่เพิ่งมาคนเมื่อกี้นี่อ่ะ!” “ได้เห็นแล้วได้เห็นแล้ว ! ใช่เลย รู้หรือยัง พี่ห้าโกรธมากเลย! มาอย่างกับฟ้าผ่าแหนะ!” “ทำไมหรือ เกิดอะไรขึ้นแล้วหรือ เมื่อกี้นี้ฉันเห็นคนกลุ่มหนึ่งวิ่งมาทางนี้ มันเกิดอะไรขึ้นหรือ”