ตอนที่ 45 แผนแตก(5)

ต๭นที่ 45แผนแตก(5) ขวัญปวดจนเป็นแบบนี้ถึงแม้ว่าผริตาอยากจะรั้งเธอไว้แต่ก็ไม่มีวิธีที่จะยื้เธอให้อยู่ต่อทำได้แค่เปลี่ยนความคิดเบี่ยงเบนความสนใจ “พี่พรรณนาราไปคนเดียวจะดีหรอคะให้ฉันไปส่งพี่ข้างบนดีไหม” ผริตาและธีรวัฒน์ไม่ได้คุ้นเคยกันถึงแม้ว่าเป็นบทสนทนาของคนสองคนแต่ก็เป็นเพราะมันเกี่ยวข้องกับพรรณนารา ถ้าหากพรรณนาราไม่อยู่แล้ว ผริตาก็คงหาข้ออ้างที่จะพูดคุยกับธีรวัฒน์ไม่ได้ ขวัญทำไมถึงจะดูไม่ออกว่าผริตานั้นไม่ล้มเลิกความตั้งใจที่เดินขึ้นไปส่งเธอเผื่อว่าระหว่างทางจะได้เจอธีรัวฒน์ ถ้าเกิดว่าเธอตอบตกลง แผนที่เธอใช้ความคิดกลั่นกรองออกมาจะไม่เสียเปล่าหรือ “ไม่ต้องจ่ะ” ขวัญคิดได้แล้วว่าจะใช้วิธีใดปฏิเสธผริตา ก็เห็นป้าฝนกำลังถือถาดเดินผ่านไปด้านข้าง เธอยืนขวางป้าในแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยนไปทางผริตา “ผริตา มีป้าฝนดูแลฉันก็ได้แล้วจ่ะ ไม่รบกวนเธอแล้วละ” จากนั้นก็หมุนตัวอธิบายให้ป้าฝนฟัง “ป้าฝน ฉันรู้สึกไม่สบายนิดหน่อย ป้าช่วยพาฉันไปพักทีนะ” ขณะที่พูดหางตาก็เหลือบไปมองเห็นผริตาพอดิบพอดี เธอรู้สึกได้ถึงสายตาที่ไม่เป็นมิตรกำลังมองมาทางเธออยู่ คิ้วและสายดูท่าจะโกรธอย่างสุดขีด ขวัญไม่สนใจเดินกุมท้องให้ป้าฝนช่วงประคองแล้วหมุนตัวเดินขึ้นชั้นบนไป ---- ขวัญต้องแกล้งทำเป็นป่วยเพื่อขจัดแผนการของผริตาที่มาขัดขวางเธอ วันนี้วันเกิดของคุณปู่ทุกคนกำลังยุ่งอยู่กับหน้าที่ของตนเอง ขวัญขอโทษป้าฝนที่ใช้ป้านานเกินไปพอเข้ามาในห้องนอนของธีรวัฒน์และเธอก็ให้ป้าฝนออกไป ป้าฝนเป็นห่วงเธอเอาแต่ถามอาการซ้ำแล้วซ้ำเล่า ต้องยืนยันว่าเธอแค่ปวดท้องประจำเดือน ถึงจะช่วยเธอปิดประตูแล้วเดินลงไปข้างล่าง ในเมื่อก็ได้แกล้งทำเป็นปวดท้องแล้ว ขึ้นมาชั้นบนก็คงไม่ได้หายไปเร็วขนาดนี้หรอก เลยขวัญถอดรองเท้าแล้วปีนขึ้นเตียงไป นอนบนผ้าห่มนุ่มๆ นอนอยู่บนเตียงนี้สบายมาก สบายจนทำให้เธอเธอยืดบิดตัวที่ต้องยืนรอธีรวัฒน์อยู่ในซอยเล็กๆเป็นเวลานานบนเตียงอย่างสบายอารมณ์ ชั้นล่างด้านนอกนั้นวุ่นวายเสียงดังเข้ามาถึงห้องนอน ขวัญหลับตา นอนไปได้สักพักก็ถูกเสียงดังรบกวนจนต้องลุกนั่งขึ้น เธอพลิกหาหูฟังเมื่อสวมหูฟังแล้วก็หยิบมือถือขึ้นมาเปิดเพลงที่ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลาย ตัดจากโลกภายนอก โลกทั้งใบก็เงียบลงฉับพลัน นอกจากเสียงจากเพลงทที่มาจากหูฟังก็ไม่มีเสียงอื่นมารบกวน เธอในตอนนี้ไม่ต้องมาเจอกับปัญหาอยู่ด้านหลังแสดงละครเป็นพรรณนารา แล้วก็ไม่ต้องมาฟังคนอื่นโอ้อวดสามีว่ารักตัวเองมากแค่ไหน แล้วยิ่งไม่ต้องมาเจอกับปัญหาที่ทำให้หายไม่ทั้วท้องต้องมาคิดว่าต้องปกป้องตัวเองอย่างไรมันเป็นสิ่งที่ดีจริงๆ แม้ว่าเธอจะรู้ว่าช่วงเวลาที่น่ารื่นรมย์นี้เป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่ขวัญก็อดที่จะยกยิ้มริมฝีปากขึ้นมาไม่ได้ ป้าฝนยังคงไม่คลายกังวลถึงขวัญ หลังจากลงมาชั้นล่าง กำชับให้คนใช้ในบ้านนำชงขิงใส่น้ำตาลหนึ่งช้อนไปให้ขวัญ ป้าฝนเตรียมที่จะนำชาขึ้นชั้นบน ก็บังเอิญเจอกับคุณปฎิภาณ “ฝน ใครอยู่ข้างบนหรอ” “คุณพรรณนาราค่ะ เธอไม่ค่อยสบายเท่าไร” “หนูนาราหรอ” ปฎิภาณขมวดคิ้วเขามองไปรอบๆจากนั้นก็สังเกตเห็นธีรัวฒน์กำลังยืนพิงคุยอยู่กับใครสักคนไม่ไกล “เอาชาขิงไปให้ธีรัวฒน์แล้วให้เขาเดินเอาขึ้นไปให้หนูพรรณนารา”