ตอนที่ 20 คุณต้องระวังผู้ชายคนนี้

ต๭นที่ 20 คุณต้องระวังผู้ชายคนนี้ แดดยามเช้าทะลุผ่านกระจกตกลงที่ข้างตัวของนารา มีคำกล่าวว่าผู้ชายที่ทำงานหนักเป็นสิ่งที่ดึงดูดใจที่สุด นาราที่กลับมาทำงาน ก็มีเสน่ห์เท่าเทียมกัน ชุดทำงานมืออาชีพเข้ารูปทำให้เธอดูเหมือนมืออาชีพ ผมยาวหยักโศกถูกมัดขึ้นไปเป็นหางม้า อวัยวะทั้งห้าบนหน้ารูปทรงสามมิติได้รูป งดงาม ให้ความรู้สึกเป็นคนสวยมากความสามารถ “ก๊อกๆๆๆ”เสียงเคาะประตูเสียงดังรบกวนบรรยากาศที่เงียบสงบ “เชิญ” คนที่เดินเข้ามาคือไวทยุต ตามด้วยผู้หญิงคนหนึ่ง เธอสะอาดและธรรมดา ไม่ใช่คนสวยแต่ดูแล้วสงบและมั่นใจ “นารา นี่ผู้ช่วยที่เธอให้ฉันช่วยหาให้ นิตา จากนี้เขาจะติดตามเธอ” ไวทยุตแนะนำ “สวัสดีค่ะ ทนายนารา” “อื้ม” นาราตอบเบาๆ “คุณทนายยุตได้อธิบายงานกับความต้องการของฉันให้เธอฟังรึยัง” “ค่ะ ฉันเข้าใจหมดแล้ว” สีหน้าของนิตาสงบนิ่งแต่สายตาเธอสดใส ทำให้คนไม่รู้สึกขี้เกียจเลย “OK งั้นเธอก็ออกไปทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม ถ้ามีอะไรฉันจะเรียก” “ได้ค่ะ!” พอเธอออกไปไวทยุตก็นั่งลง “เป็นไง ผู้ช่วยคนนี้โอเคไหม?” “ความประทับใจครั้งแรกก็โอเคดี” ในห้องเหลือแค่สองคน นาราจึงผ่อนงานลงแล้วเอนหลังพิงพนัก “นายมีอะไรจะถามฉันเหรอ?” ไวทยุตกระโจนเข้ามาพร้อมรอยยิ้มในตา “เธอคิดยังไงกับคดีมรดก?” “แล้วนายว่ายังไงล่ะ?” ทั้งคู่เข้ามาในคดีอย่างรวดเร็ว นารารู้ว่าเขามีความคิดของตัวเองในการวิเคราะห์และจัดการกับแต่ละคดี ไวทยุตวางมือบนโต๊ะ แล้วคิดอยู่พักหนึ่ง “ถ้าเป็นคดีมรดกสามารถจัดการในสษจได้ดีที่สุด” นาราพยักหน้าเห็นด้วยนี่เป็นทางลัดที่สะดวกที่สุด แต่ ... เธอขมวดคิ้ว "ฉันได้อ่านเนื้อหาของอีกฝ่ายถ้ามีการปรองดองจะมีข้อพิพาทมากมายเวลานั้นฉันคงต้องแยกแยะความคิดของฉันและอย่าให้ทนายของนีติมัตจงใจทำเรื่องยาก" ตาของไวทยุตแสดงความชื่นชม นาราทำงานอย่างระวังทุกครั้งเหมือนกับตาข่ายจับปลาที่ช่องจะแคบลงๆเมื่อ”ปลา”ติดแหก้ไม่สามารถหนีไปได้ “ก๊อกๆๆ” ตอนนี้เสียงเคาะประตูขัดจังหวะการสนทนาของทั้งคู่ “เชิญ!” นารามองไปที่ประตู นิตาเดินเข้ามาพร้อมช่อดอกกุหลาบกับกล่องของขวัญสวยงาม นิตาสังเกตเห็นของเหล่านี้และพูดติดตลก “ทนายนาราของเรามีเสน่ห์มาก หลังกลับประเทศมาก็มีคนติดตามซะแล้ว” นาราเมินคำพูดติดตลกนั่น มองไปที่นิตา “เดี๋ยวฉันเก็บพวกนี้เอง เธอออกไปเถอะ” “ค่ะ” พอดูของพวกนี้มุมปากของนาราก็คิดหนัก เธอเปิดกล่องต่อหน้าไวทยุต ข้างในมีชุดออกกำลังกายที่ใส่เมื่อคืน เธอเลยรู้ว่าใครเป็นคนส่งมา “นี่ชุดเธอไม่ใช่เหรอ” ไวทยุตเดา “อื้ม” เธอเคาะกล่องของขวัญ “ทายซิว่าใครเป็นคนส่งมา?” “ธีมนต์?” ตาไวทยุตเปิดแสงสว่างจ้า นาราพยักหน้าเล็กน้อยเล่นกับช่อกุหลาบแชมเปญ แต่ใบหน้าของธีมนต์หมองลง “ตอนนี้ไปถึงไหนแล้ว?” “ ทุกอย่างอยู่ในแผนของฉัน ธีมนต์หนีฝ่ามือของฉันไม่ได้” ดวงตาของนาราเปิดเผยความเจ้าเล่ห์ “ฉันจะดำเนินการขั้นต่อไป” "นารา เธอต้องระวัง ผู้ชายคนนี้เขาไม่ใช่คนที่คุณสามารถใช้ได้ง่ายๆ" ไวทยุตเป็นคนใจไม่แข็งพอ นัยน์ตามีอารมณ์หลากหลายตีกันอยู่ “ขอเพียงให้ฉันบรรลุจุดประสงค์ได้ จะเลอะเทอะก็ช่าง” “ที่จริงฉันก็ช่วยเธอได้ แต่เธอไม่เอา...” “ไม่เอา” เธอขัดอย่างหนักแน่น “ฉันจะทำด้วยมือตัวเอง!” “ฉันกลัวว่าเธอจะถลำลึกลงไปแล้วในที่สุด....” ไวทยุตขมวดคิ้วเล็กน้อย “ตั้งแต่วินาทีที่ฉันเลือกจะกลับมา ฉันก็พร้อมที่จะลงนรกได้ตลอดเวลา” รอยยิ้มที่มุมปากของเธอนั้นขมขื่น แต่ดวงตาของเธอหนักแน่นมาก ไวทยุตไม่มีอะไรจะพูด แต่ใจเธอเจ็บ นาราถ้าเวลาที่เธออ่อนแอให้ฉันได้ช่วยเธอ จะดีแค่ไหนกัน!