ตอนที่ 21 ใครคือผู้หญิงแพศยาคนนั้น   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 21 ใครคือผู้หญิงแพศยาคนนั้น
ต๭นที่ 21 ใครคือผู้หญิงแพศยาคนนั้น เอส.ที.กรุ๊ป ล๊อบบี้ชั้น1อันกว้างขวาง แสงแดดสีทองแวบวับส่องผ่านมา ทั้งที่จริงควรจะเงียบสงบเพราะเป็นช่วงเวลาทำงาน แต่กลับต้องมีปัญหาเกิดขึ้นจากการมาเยือนของจรรย์ธร เธอโกรธมาก และชี้นิ้วไปทางพนักงานต้อนรับสาว "แกไม่รู้หรือไงว่าฉันเป็นใคร ฉันคือคู่หมั้นของประธานธีมนต์ของพวกแกนะ แกมีสิทธิ์อะไรมากันไม่ให้ฉันเข้าไปข้างใน" "ต้องขออภัยจริงๆค่ะคุณจรรย์ธร ฉันเป็นแค่พนักงานธรรมดา ไม่สามารถขัดคำสั่งจากเบื้องบนได้ค่ะ ถ้าคุณต้องการจะเข้าไป กรุณาโทรหาประธานธีมนต์ เพียงแค่ท่านประธานพยักหน้า ฉันสามารถให้คุณเข้าไปได้เลยค่ะ" พนักงานที่เดินไปมารอบๆต่างอดไม่ไหวที่จะมองหน้ากัน นี่ใช่คนที่เคยมีข่าวซุบซิบว่าเป็นแฟนกับท่านประธารธีมนต์หรือเปล่า แต่ทั้งบริษัทรู้ว่าท่านประธานธีมนต์สั่งห้าม ไม่ให้จรรย์ธรเข้าไปในบริษัท หลายๆคนก็รู้สึกสงสารพนักงานต้อนรับหญิงคนนั้น ที่ต้องรับมือกับผู้หญิงไร้เหตุผลแบบนี้ ช่างเคราะห์ร้ายจริงๆ จรรย์ธรจ้องหน้าเธอ หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดโทรหาธีมนต์ พอต่อสายได้ วินาทีต่อมาก็ถูกตัดสายแทบจะทันที เธอกดโทรซ้ำหลายรอบ ก็ยังคงถูกตัดสายแบบเดิม เธอรู้แล้วว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้น ธีมนต์ลากเธอเข้าบัญชีดำแล้วอย่างแน่นอน พนักงานต้อนรับหญิงเห็นว่าเธอวางโทรศัพท์ลง และหัวเราะเบาๆ เมื่อเห็นแบบนี้ก็ทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก จรรย์ธรไม่ยอมแพ้ เธอโทรไปหาผู้ช่วยของธีมนต์ "นัยวิท ฉันจะคุยกับธีมนต์" เธอรู้สึกว่ามันต้องมีอะไรเข้าใจผิดกันแน่ๆ ปกติแล้วถึงธีมนต์จะไม่ได้ใส่ใจเธอมากนัก แต่ก็ไม่ถึงกับขั้นนี้ แค่จะเข้าบริษัทยังไม่อนุญาตให้เธอเข้าเลยหรือ "คุณจรรย์ธร ต้องขอโทษด้วยนะครับ ตอนนี้ท่านประธานธีมนต์กำลังประชุมอยู่ครับ" คำพูดของนัยวิทชัดเจนมากพอที่จรรย์ธรควรจะคิดได้ และกลับไปเอง แต่จรรย์ธรกลับไม่สนใจ "ถ้างั้นฉันรอจนเขาเลิกประชุมได้" เธอหน้าหนาแบบนี้จนชินแล้ว ไม่อย่างนั้นจะกล้าประกาศว่าเธอเป็นคู่หมั้นประธานธีมนต์ต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ได้ยังไง "คุณจรรย์ธร กรุณากลับไปเถอะครับ" นัยวิทพูดจบประโยค ก็ตัดสายทิ้งทันที จรรย์ธรหน้าถอดสีอย่างมาก แต่เธอยังคงไม่ยอม ยังคงอยู่หน้าล๊อบบี้ไม่ยอมกลับไป "ธีมนต์ต้องมีอะไรเข้าใจผิดฉันแน่ ถึงได้ออกคำสั่งน่าขำขนาดนี้ แกให้ฉันขึ้นไปเดี๋ยวนี้ ฉันจะไปอธิบายให้เขาเข้าใจ" พนักงานต้อนรับหญิงรีบเดินตามเธอไป แล้วหยุดเธอไว้ ด้วยท่าทางแข็งกร้าว "คุณจรรย์ธร ได้โปรดอย่าทำให้ฉันต้องลำบากใจเลยนะคะ" "แก....แกก็เป็นแค่พนักงานต้อนรับ มีสิทธิ์อะไรมาห้ามไม่ให้ฉันขึ้นไป" จรรย์ธรเริ่มทนไม่ไหว ในขณะเดียวกัน โทรศัพท์หน้าล๊อบบี้ดังขึ้น พนักงานต้อนรับสาวสีหน้าเปลี่ยนทันที เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของห้องท่านประธานก็รีบกดรับทันที "สวัสดีค่ะ" "จรรย์ธรยังอยู่?" "ใช่ค่ะ" พนักงานต้อนรับสาวมองไปยังจรรย์ธร ที่ยังคงยืนอยู่อย่างกับทองไม่รู้ร้อน ช่างน่าปวดหัวจริงๆ "พฤติกรรมของเธอรุนแรงถึงขั้นส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของบริษัทแล้ว ถ้าเธอไม่จัดการงั้นเธอก็ต้องเป็นฝ่ายโดนลงโทษเองแล้วกัน" "ขอโทษค่ะ ฉันรู้แล้วว่าควรจะต้องทำยังไง" พนักงานต้อนรับสาวรีบเรียกรปภมาสองนายในทันที "เชิญผู้หญิงคนนี้ออกไป" รปภ รู้ชัดว่านี้คือคำสั่งจากเบื้องบน มองหน้ากันแล้วพูดกับจรรย์ธรอย่างเกรงใจว่า "คุณจรรย์ธร ขอโทษนะครับ" จากนั้น รปภสองนายก็ใช้แขนของเขาล็อกแขนของเธอเอาไว้ทั้งสองข้าง แล้วหนีบไว้ "อ๊ายย" จรรย์ธรตกใจ และพยายามดิ้นรน "พวกแกปล่อยฉันนะ" รปภลากเธอออกไป คนข้างทางที่เห็นฉากตลกนี้ก็ต่างรู้สึกขำขัน ผู้หญิงหน้าไม่อายพรรค์นี้ ก็ควรกลายเป็นตัวตลกให้คนอื่นมองแบบนี้แหละ ลากเธอออกมาจนถึงหน้าประตู รปภเอื้อมมือไปปิดประตูแล้วพูดด้วยท่าทางจริงจัง "คุณจรรย์ธร กรุณากลับไปเถอะครับ" จรรย์ธรมองพวกเขาอย่างหมดปัญญาทำอะไรไม่ถูก ในใจก็รู้เลยว่าวันนี้เธอคงไม่ได้เจอธีมนต์แล้วแน่ๆ เพื่อที่จะรักษาหน้าตัวเอง เธอชี้ไปที่พวกเขาด้วยความโกรธ "พวกแก...พวกแกรอได้เลย ฉันจะฟ้องธีมนต์ ถึงเวลานั้นพวกแกได้โดนไล่ออกเรียงตัวแน่" รปภไม่สนใจคำพูดของเธอ ยืนกั้นอยู่ตรงหน้าประตู เพื่อกันไม่ให้เธอเข้าไปได้อีก "ฮึ" จรรย์ธรเห็นว่าพวกเขาไม่สะทกสะท้าน เธอจึงเดินออกไปจากอาคาร เอส.ที. เธอเดินไปตามถนนอย่างไม่พอใจ แล้วกดโทรออกด้วยอารมณ์โกรธ "พวกเธอทางนั้นค้นเจอหรือยังว่านังผู้หญิงแพศยาคนนั้นเป็นใคร" ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ ธีมนต์ต้องหลงผู้หญิงคนนั้นอย่างโงหัวไม่ขึ้นแล้วแน่ๆ ไม่อย่างนั้นทำไมแค่เธอเข้าบริษัทเขายังไม่ได้เลย "เจอแล้วครับ แต่ว่าเรายังต้องตรวจสอบข้อมูลอีกเล็กน้อย" น้ำเสียงจากปลายสายค่อนข้างนิ่งสงบ "ส่งให้ฉันเดี๋ยวนี้ ฉันรอไม่ไหวแล้ว" เธอต้องรู้ให้ได้ว่ายัยผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่ กล้ามากที่มาแย่งผู้ชายของเธอ รนหาที่ตายจริงๆ "พรุ่งนี้บ่ายสองโมง ที่ไรน์คาเฟ่ ผมจะให้ข้อมูลคุณทั้งหมด" "เอาข้อมูลมาให้ฉันทั้งหมด" เมื่อวางสาย ใบหน้าที่โกรธจนบิดเบี้ยวค่อยๆคลายลง รอให้เธอได้ข้อมูลยัยนั่นเมื่อไหร่ ดูสิว่าเธอจะจัดการกับมันยังไง 
已经是最新一章了
加载中