ตอนที่ 22 คุณต้องการแฉเรื่องของใคร

ต๭นที่ 22 คุณต้องการแฉเรื่องของใคร ท้องฟ้ายามค่ำคืน ลมเย็นเริ่มพัดมาแบบทุกวัน นาราเดินตรงไปยังระเบียง หยิบซิมการ์ดใส่เข้าไปในโทรศัพท์ แล้วหยิบนามบัตรออกมาหนึ่งใบ กดหมายเลขตามที่ปรากฏในนามบัตรใบนั้น “ใช่กอสซิปบุ๊คของคุณโสนนท์รึป่าวคะ” นาราวางมือไว้บนรั้วระเบียงอย่างผ่อนคลาย มองไปยังแสงนีออนอันไกลลิบด้วยดวงตาเปล่งประกาย “คุณคือใคร” “คุณไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าฉันเป็นใคร ฉันแค่อยากจะให้ข้อมูลโดยไม่ประสงค์ออกนามค่ะ” เธอใช้หมายเลขโทรศัพท์ที่ไม่ปกตินัก สำหรับผู้สื่อข่าวบันเทิงนั้น ถือว่าเป็นอะไรที่เรียกได้ว่าอันตรายเงียบอย่างมาก “คุณต้องการแฉเรื่องของใคร” “ธีมนต์เลี้ยงดูผู้หญิงคนอื่นลับหลังคู่หมั้นของเขา สถานที่คือ เวียงจันทร์Amagi xxxx คืนนี้คุณสามารถไปดักรอได้ รับรองได้ว่าคุณจะได้ผลประโยชน์เป็นจำนวนมาก” น้ำเสียงของนารานิ่งสงบ แต่ทว่ากลับมีเสน่ห์และฟังดูน่าเชื่อถือ “ข้อมูลของคุณเชื่อถือได้จริงใช่ไหม” ปลายเสียงฟังดูมีความตื่นเต้นเล็กน้อย “เชื่อไม่เชื่อก็เเล้วแต่คุณ” ไม่ทันรอให้ปลายสายตอบกลับมา นาราก็กดวางสายทันที เท่าที่เธอรู้เกี่ยวกับนักข่าวสายบันเทิงแล้ว ยังไงพวกเขาก็ไม่ยอมที่จะปล่อยข่าวนี้เป็นเงื่อนงำต่อไปอย่างแน่นอน เมื่อมองดูเวลา ถึงเวลาที่เธอจะต้อง “แสดง”แล้วสินะ เธอหยิบอุปกรณ์ทั้งหมดที่สั่งซื้อจากทางอินเตอร์เน็ตออกมาจากตู้เสื้อผ้า วิกผมทรงตรงยาวสีดำสนิท กระเป๋าถือหนัง ก๊อปแบรนด์Queen Margaret เกรดเอ กระโปรงรัดรูปสีดำ .....ทั้งหมดนี้สั่งซื้อตามการแต่งตัวของปณิดา สิบห้านาทีผ่านไป เธอสวมใส่อุปกรณ์ทั้งหมดบนร่างกายของเธอ ถ้าไม่มองหน้าแล้วละก็ มองจากด้านหลังยังไงก็จำไม่ได้แน่ว่าเป็นเธอ ดวงตาที่ถูกเธอแต่งแต้มทั้งดูสง่างามและแฝงไปด้วยความขี้เล่นนิดๆ เธอส่องกระจกมองดูตนเองด้วยความพอใจอย่างมาก หยิบเอากระเป๋าหนังก๊อปเกรดเอและเสื้อของธีมนต์ เลียนแบบท่าทางการเดินของปณิดา แล้วออกจากที่พักของตนเองเดินทางไปยัง เวียงจันทร์ Amagi นารารู้ว่ารอบๆบ้านของธีมนต์ต้องมีนักข่าวบันเทิงแอบอยู่แน่นอน เธอเลยจงใจที่จะเดินก้มหน้า ใช้ผมปิดบังหน้าเธอเอาไว้ ยังเลือกเดินไปในทางที่เเสงไฟค่อนค้างมืดอีกด้วย เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกถ่ายภาพติดหน้าของเธอไป ธีมนต์ที่ได้รับโทรศัพท์จากนาราเมื่อสักครู่ก็เดินออกมารับ เห็นเธอแต่งตัวแปลกๆ ก็ขมวดคิ้วอย่างสงสัย “ทำไมแต่งตัวเเบบนี้” นาราตอบเขาอย่างอบอุ่น “กลัวคุณเบื่อ เลยลองเปลี่ยนสไตล์ดูบ้าง ให้คุณได้เปลี่ยนรสชาติใหม่ๆ” พูดพร้อมกับทำตาวิ้งๆใส่เขา “ฮ่าฮ่า” ธีมนต์หัวเราะออกมา ดวงตาคมทั้งสองข้าง ดูลึกล้ำขึ้นมา เธอกำลังเล่นอะไรอยู่กันแน่? “ทำไมคะ ไม่ชอบหรอ” นาราโอบรอบเอวธีมนต์ น้ำเสียงออดอ้อน “คนเขาอุตส่าห์ตั้งใจเเต่งตัวมาเพื่อคุณเลยนะ” “ฉันชอบเธอแบบเดิมมากกว่า” เขาไม่ต่อต้านต่อการเข้าใกล้ของเธอ สองคนดูเหมือนว่าจะมีความใกล้ชิดกันมากขึ้นไปอีกขั้นแล้ว “นี่เสื้อของคุณ ฉันเอามาคืน” นาราส่งกล่องเสื้อผ้าให้เขา ธีมนต์รับไว้ “แค่เสื้อตัวเดียว ไม่ต้องเอามาคืนก็ได้” “ใครให้ของมาก็ต้องให้กลับคืน คุณเป็นคนสอนฉันไง” นาราพูดหยอกล้อ พูดไปก็คงจะมีแค่พวกเขาสองคนที่เข้าใจ “คนสวยของผม” ธีมนต์โอบรอบเอวเธอ แล้วมองหน้าเธอ นารารวบรวมความกล้า ริมฝีปากแดงทาบทับลงไปบนริมฝีปากบางของเขา “ฉันนั่งรถรับส่งมา คุณไปส่งฉันหน่อยได้ไหมคะ” ธีมนต์ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เมื่อถูกเธอยั่วยวน “ได้อยู่แล้ว แต่คนขับรถฟรีคนนี้ ก็ต้องได้รับอะไรตอบแทนบ้างจริงไหมครับ” นารายิ้มอย่างรู้ทัน จู่โจมจูบไปบนริมฝีปากของเขา ถึงเธอจะไม่ชำนาญในเรื่องนี้เท่าไหร่นัก แต่ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ใจเขากระชุ่มกระชวยขึ้นมา ธีมนต์มือนึงเอื้อมไปยึดศีรษะเธอเอาไว้ อีกมือโอบกอดไปที่เอวของเธอ เปลี่ยนจากถูกรุกเป็นรุกเอง ยิ่งจูบเธออย่างลึกซึ้งมากขึ้น ห้วงระยะเวลาหนึ่ง ขนาดอากาศรอบตัวก็ยังกลับกลายเป็นร้อนขึ้นมาซะอย่างนั้น นาราออกจากภวังค์จึงผลักเขาออก "เท่านี้ก็คงพอแล้วมั้งคะ" ธีมนต์ผู้ได้ลิ้มรสความหวาน พอใจเเละติดใจในตัวเธออย่างมาก "ไปเอารถที่โรงจอดรถเป็นเพื่อนฉันหน่อย" "ได้ค่ะ" หลังจากนั้นไม่กี่นาที รถไมบัคค่อยๆขับออกมาจากประตูแกะสลัก ตัวรถสีดำสนิทวาววับเปล่งประกาย ระหว่างที่ขับผ่านพุ่มไม้ ถูกคนถ่ายภาพไว้รัวๆหลายภาพ ตามองตามรถที่ยิ่งไกลออกไปเรื่อยๆ จนเห็นเป็นจุดเล็กๆ นักข่าวบันเทิงถึงกล้าที่จะปรากฏตัวออกมา ดวงตาทั้งคู่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ชื่นชมรูปภาพที่ทั้งเร่าร้อนและโจ่งแจ้งเหล่านั้น ถึงแม้ว่าจะถ่ายไม่เห็นใบหน้าของผู้หญิง แต่รูปที่เห็นใบหน้าของธีมนต์ก็มีไม่น้อย ทุกรูปล้วนชัดเจนและเร่าร้อน โดยเฉพาะใบสุดท้ายที่จูบอย่างดูดดื่มนั่น หัวข่าวหน้าหนึ่งในวันพรุ่งนี้ก็ต้องเป็นรูปนั้นนั่นแหละ