ตอนที่ 24 นังแพศยาฉันจะตีแกให้ตาย

ต๭นที่ 24 นังแพศยาฉันจะตีแกให้ตาย บนรถ เธอขยำถุงกระดาษนั่นจนยับยู่ยี่ไปหมด ปณิดา! ปณิดา! ผู้หญิงวัยกลางคนยังกล้าแย่งผู้ชายกับเธอ คืออะไรกัน มีอะไรดี ยังเคยแต่งงานกับผู้ชายมาแล้วถึง4คน "คุณครับ ถึงแล้วครับ" จรรย์ธรเรียกสติตัวเองกลับมา มองออกไปนอกกระจกรถ ลงจากรถและเดินไปที่บังกะโลเล็กๆสองชั้นนั้น ถึงบังกะโลจะตกแต่งให้ได้ความรู้สึกแข็งแรงยังไง ภายนอกสวยขนาดไหน เธอก็ไม่มีกะจิตกะใจจะชื่นชม เธอกดกริ่งประตูอย่างบ้าคลั่ง กดแล้วกดอีก คิดไปว่ากริ่งประตูนั่นคือปณิดา เสียงกดกริ่งที่น่ารำคาญนั้นดังไม่หยุด ปณิดาที่ไม่ค่อยชินกับการตื่นเช้า ถูกรบกวนจนเริ่มหงุดหงิด "ใครมาแต่เช้านะ" เธอจำใจลุกจากเตียง สวมเสื้อคลุมบางๆเดินลงไปชั้นล่าง ไปทางหน้าประตู กริ่งยังคงไม่หยุดดัง ปณิดาขมวดคิ้ว แล้วเปิดประตูออกไป มองไปที่หญิงสาวแปลกหน้า เธอตะลึงเล็กน้อย "คุณเป็นใคร" "เธอคงจะเป็นปณิดาสินะ" จรรย์ธรไม่ตอบและถามกลับ "ตกลงคุณเป็นใคร" ปณิดาเริ่มระวังตัว สายตาของผู้หญิงคนนี้ดูไม่ปกติ ความโกรธที่นำพามาด้วยความหึง? จรรย์ธรเอารูปที่สนามกอล์ฟและนิตยสารโยนไปให้เธอ และถามว่า “ผู้หญิงในรูปคือเธอใช่ไหม” จรรย์ธรด่าอย่างเสียงดัง เธออดกลั้นไว้นานแล้ว ปณิดาดูรูปภาพเหล่านั้น และเกิดความสงสัย รูปสนามกอล์ฟนั่นคือเธอจริง มิน่าหล่ะวันนั้นธีมนต์ถึงกลับกะทันหัน เขารู้ว่ามีคนตามเขามาและแอบถ่ายหรอ แต่รูปบนนิตยสาร ถึงลักษณะภายนอกจะดูเหมือนกัน แต่ลองคิดย้อนอีกที ผู้หญิงคนนี้หึงหวงธีมนต์ ถึงมาหาเธอที่นี่สินะ ความง่วงของปณิดาหายไปหมดแล้ว ฟาดนิตยสารและรูปภาพพวกนั้นลงไปบนหน้าของจรรย์ธรอย่างไร้ความเกรงใจ “ฉันเอง แล้วจะทำไม” จรรย์ธรไม่คิดว่าเธอจะทำขนาดนี้ ป้องหน้าตัวเองเอาไว้ "แก แกกล้าดียังไง" เธอกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ หายใจเข้าออกอย่างแรงๆ คล้ายกับสิงโตที่กำลังโมโห ไม่สิ ผู้หญิงอ่อนแอแบบเธอ อย่างมากก็แค่ลูกแมวตัวนึง ปณิดาไม่ได้แคร์อะไรเธออยู่แล้ว เชิดหน้าผายอก และตอบกลับไปอย่างหาเรื่อง "ฉันกล้าดีกับเธอแล้วจะทำไม เธอเป็นใคร ทำไมฉันต้องเกรงใจเธอ" การยั่วยุแบบตรงๆของเธอ ทำให้จรรย์ธรตะโกนใส่หน้าเธอด้วยความโมโห "ก็สิทธิที่ฉันเป็นคู่หมั้นของเขายังไงหล่ะ เธอนังผู้หญิงไร้ยางอาย เคยแต่งงานมาแล้วยังกล้ามาอ่อยธีมนต์ เธอมีคุณสมบัติอะไร" ปณิดาไม่โกรธและกังวลใดๆ ตอบกลับอย่างสบายๆ "ฉันขาดคุณสมบัติอะไรหรอ" ปณิดาโพสท่าทางยั่วยวน " ฉันมีของดี และยังแข็งแรงใช้งานได้ดี พูดถึงแค่ภายนอกนะ " เธอมองไปที่จรรย์ธร "เธอดูเหมือนจะคนละชั้นกับฉัน" ปณิดาพูดตามความจริง ผู้หญิงที่คุ้นชินกับเรื่องนี้อย่างเธอ บำรุงดูแลรักษาอย่างดี แถมยังดูแลรูปร่างตัวเองอย่างเคร่งครัด หุ่นดี ฟิต เฟิร์ม ถ้าพูดถึงเรื่องเสน่ห์ของผู้หญิงแล้วละก็ จรรย์ธรเทียบเธอไม่ได้เลยสักนิด "แก.....นังแพศยา ฉันจะตีแกให้ตาย" ไม่เพียงแค่พูดเท่านั้น มือเธอก็ทำอย่างที่ปากพูด ดึงทึ้งเสื้อผ้าของปณิดา สองมือข่วนไปบนหน้าของเธอ แต่ปณิดาก็ไม่ใช่คนยอมคน ใช้แรงที่มีจับมือเธอไว้ และตบไปบนหน้าเธอ "ตบครั้งนี้นับว่าฉันให้รางวัลเธอแล้วกัน ให้เธอรู้เอาไว้ว่า เธอกำลังเล่นอยู่กับใคร ฉัน..ปณิดาเธอยังกล้าลองดี ไม่ดูสภาพตัวเองก่อนเลย" "อ๊ายย" จรรย์ธรร้องอย่างบ้าคลั่ง แรงเยอะไม่เท่าปณิดา เธอก้มหัวลง และกัดไปที่มือของปณิดา ผู้หญิงขี้หึงหวงแบบจรรย์ธร ไม่ควรมาเป็นคู่ต่อสู้ของเธอเลยด้วยซ้ำ ปณิดาใช้ท่ากังฟูสองสามท่า ก็เอาชนะเธอได้แล้ว ใช้แรงกำผมของเธอแน่น หมัดชกเข้าไปตรงจมูก "ฉันจะให้เธอดูเอาไว้ ใครกันแน่ที่หน้าไม่อาย" เธอแน่ใจมากว่าผู้หญิงในนิตยสารไม่ใช่เธอ แต่เธอตั้งใจที่จะไม่ปฏิเสธ เพราะว่าโมโหยัยผู้หญิงตรงหน้าอย่างมาก สิ้นเสียงนั้น เธอก็ชกเข้าไปอีกหนึ่งหมัด เลือดไหลออกมาจากจมูกของจรรย์ธร เหมือนมีอะไรถูกตีจนแตกไปแล้ว จรรย์ธรตกใจอย่างมาก "จมูกฉัน จมูก....พอแล้วหยุดตีฉัน ขอร้องหล่ะ...." จมูกของจรรย์ธรผ่านการศัลยกรรมมา ยังไงก็ไม่สามารถทนต่อแรงชกของปณิดาได้แน่นอน จึงเกิดการยุบไป ก่อนที่ปณิดาจะปล่อยเธอ ยังเตะเธอไปอีกหนึ่งทีอย่างไม่เกรงใจ จรรย์ธรปิดจมูกไว้สุดชีวิต เอาหน้าหมอบลงไปกับพื้น ปณิดาปัดฝุ่นบนมือ หัวเราะอย่างเย็นชา "นังเด็กน้อย ผู้หญิงอย่างฉัน เธอยังกล้าหาเรื่อง ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วหรือไง" จรรย์ธรเจ็บปวดไปทั่วร่าง มองจมูกที่เลือดไหลไม่หยุด ขดตัวลงบนพื้นด้วยความเจ็บปวด นัยตาปณิดามีความคิดนึงโลดแล่นขึ้นมา เดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์ "มีผู้หญิงคนนึงมาหาเรื่องฉัน ฉันลงมือหนักไปหน่อย เธอดูเหมือนว่าจะไม่ไหวแล้ว" ไม่ทันไร ชายหนุ่มหนึ่งนายพร้อมกับผู้ช่วยสองนาย แบกจรรย์ธรขึ้นไปบนรถ จรรย์ธรถูกปณิดาทำร้ายจนเจ็บปวดไปทั้งตัว หอบหายใจแรง สติเริ่มเบลอ ดูเหมือนเธอกำลังจะตาย จึงรีบพาเธอไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด เมืองกีธูร์ในแต่ละวันยิ่งมีเรื่องไฮไลท์ที่น่าติดตามอยู่เรื่อยๆ เรียกได้ว่าพลาดไม่ได้เลยสักวัน