ตอนที่ 51 ท่านประธานธี ท่านต้องเตรียมใจเอาไว้ให้ดี

ต๭นที่ 51 ท่านประธานธี ท่านต้องเตรียมใจเอาไว้ให้ดี “ตูม” เสียงน้ำกระจายดังขึ้นกะทันหัน ปณิดากระโดดลงน้ำอย่างกับนางเงือกตนหนึ่ง ในเวลารวดเร็ว เธอเปลี่ยนท่าทางการว่าย เริ่มว่ายอย่างสบายอกสบายใจมากขึ้น บุรันทร์ตามหลังเธอมาตลอดก็มาถึงสระว่ายน้ำ เห็นเธอลงน้ำไปแล้ว ไม่สามารถห้ามได้อีก เดินเข้าไปนั่งบนด้านข้างเก้าอี้พักผ่อน สายตาจ้องมองปณิดาในน้ำ ภายในห้องสระว่ายน้ำที่กว้างขวางตระการตา มีเพียงพวกเขาสองคน ปณิดาอยู่ในน้ำ ตั้งใจดำน้ำจากนั้น เสียง“ซ่า” อยู่ฝั่งทางด้านเขาทันใดนั้นดีดตัวขึ้นมา หยดน้ำเกาะอยู่ตามร่องอก จากในน้ำลอยขึ้นมา เธอสะบัดน้ำไปทางด้านหลัง ด้านตำแหน่งสองคนเข้าหากันพอดิบพอดี และเธอก็ตั้งใจส่งสายตาหยาดเยิ้มไปทางเขา บุรันทร์ที่นั่งอยู่ตรงนั้น ลืมที่จะปิดปากเป็นที่เรียบร้อย ผู้หญิงคนนี้ ดึงดูดความสนใจจากตนเองทุกด้าน ถ้าตนเองนั้นไม่เก็บอาการบ้าง ไม่ใช่ว่าถูกมองเป็นเรื่องตลกหรอกหรือ ในขณะที่เขาแสดงอาการโง่งมอยู่นั้น ในน้ำปณิดาเลือกว่ายท่ากรรเซียงอีกครั้ง ขาเรียวยาวสองข้างขาวๆขึ้นๆลงๆในน้ำนั้นให้ความรู้สึกดีต่อสายตาเป็นอย่างมาก ยังมีหน้าอกที่มากล้นของเธอขึ้นลงตามจังหวะ ทั้งหมดนี้สำหรับผู้ชายเลือดร้อนคนหนึ่ง คือไม่สามารถที่จะปฏิเสธได้เลย บุรันทร์อย่างไรก็ข่มอารมณ์ไม่ไหว กระโดดลงน้ำอย่างกับปลาดาบตัวหนึ่ง ดำว่ายไปถึงข้างๆเธอ ก่อนจะทักทาย “ไฮ่” ปณิดาไม่ได้ตอบก่อน เพียงมองดูเขาอย่างเงียบๆ รอการกระทำต่อไปของเขา บุรันทร์ไห่เห็นเธอไม่ปฏิเสธตนเอง ก็เข้าใกล้เธออีกนิด พูดว่า “ผมเห็นคุณว่ายน้ำนานมากแล้วยังไม่ไปไหน คือรอผมอยู่ใช่ไหม？” บุรันทร์นึกขึ้นได้จึงเปลี่ยนความคิด ตั้งใจทำน้ำให้สาดกระเซ็นใส่ร่างของเธอ ว่ายออกไปไม่กี่เมตรจากนั้น ก็ว่ายกลับมาอีกครั้ง “คุณจับตาดูฉันตลอดทำไม ” บุรันทร์ลองยกมือ จับเธอเอาไว้ ปณิดาโอนอ่อนผ่อนตามลักษณะท่าทางเข้าใกล้อ้อมกอดของเขา สายตาทั้งสองคนจ้องมองซึ่งกันและกัน ที่ขยับอยู่มีเพียงเปลวแสง ที่จริงแล้วน้ำเสียงของบุรันทร์นั้นน่าฟัง เพิ่มการที่เขากดโทนเสียงให้ต่ำลงอย่างสุดความสามารถ คล้ายกับฉาบไปด้วยไวน์แดงที่ทำให้คนเมามาย “ผมเชื่อแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนสามารถต้านทานผู้หญิงที่มีเสน่ห์อย่างคุณ” “แต่คุณเป็นที่ต้องการขนาดนี้ ผมสามารถรอไหวหรือไหม?” ถ้าเธอรู้ทั้งหมด เรื่องราวเมื่อสักครู่ ทั้งสองนั้นรับรู้ดี บุรันทร์คิดว่ามันไม่ถูกต้อง มือใหญ่รวบเอวบางของเธอเอาไว้ พูดอธิบาย “พวกเธอเป็นเพียงนักเรียนของผม นี้คืองานเท่านั้น งานกับชีวิตส่วนตัว ผมแยกแยะได้อย่างชัดเจน ยังมี ”เขายิ่งกล้าที่จะเข้าใกล้เธอมากขึ้น “กลุ่มคนอ้วนแก่พวกนั้น จะสามารถเอามาเทียบกับคุณได้อย่างไร” พูดจบ เขางับติ่งหูของปณิดา กระแสขุมหนึ่งจากร่างกายเธอได้ปะทุ ยิ่งกระตุ้นความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ในตัวเธอ เธอรีบหมุนตัว หันหน้าเข้าหากันกับเขา ทั้งสองใช้ประโยชน์จากแรงลอยตัว สัมผัสลึกซึ้งภายในน้ำอย่างต่อเนื่อง มือใหญ่ตะกายขึ้นไปที่หน้าอกอวบอิ่มของเธอ ความยืดหยุ่นแบบนี้ ความรู้สึกแบบนี้ ทำให้คนทนไม่ไหวที่จะลุ่มหลง จูบของเขาจากมุมปากของเธอนั้นค่อยๆเลียบลงไปเรื่อยๆ ในขณะที่ชิดติดต้นคออยู่นั้น ตั้งใจลดความเร็วลง ดูดดึงผิวของเธออย่างหยอกล้อ ปณิดาหลับตาอย่างมีอารมณ์ กอดเขาไว้แน่น ลูบไล้กล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งของเขาด้วยมือเปล่า ทุกจุดที่นิ้วมือของเธอลากผ่าน ช่องทางลายเส้นชัดเจน เหมือนกับร่องรอยที่สลักลึกลงไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสิ่งนั้นของเขาตั้งตระหง่านขึ้น ติดช่วงล่างท้องของเธอ ทำให้หัวใจเธอคันยิบๆ ในใจเธอนั้นชื่นชม ไม่เสียแรงที่เป็นครูฝึกสอนออกกำลังกาย มีรูปร่างที่น่าหลงใหลไม่เหมือนใคร ความปรารถนาของก้นบึ้งหัวใจปณิดาแทบจะถูกกระตุ้นออกมาโดยเขา เธอทนไม่ไหวที่จะเข้าใกล้ใบหูเขา กระเซ่าแผ่วเบา “ต้องการเปลี่ยนสถานที่กันไหม？” บุรันทร์ก้มหน้ามองเธอ การเคลื่อนไหวของมือกลับไม่หยุดลงเลย “คุณคิดจะไปที่ไหน？” “ฉันไปที่ไหนก็ได้ใช่ไหม？” บุรันทร์สัมผัสร่างกายของเธอ “ผมจำเป็นต้องไปเป็นเพื่อน” “ก็ดี” ปณิดาจงใจผลักเขาออก เคลื่อนย้ายไปยังขอบสระ ในตาบุรันทร์แวววาว กำลังวูบไหว ‘เหยื่อ’ ติดกับสำเร็จ ไล่ตามหลังเธอไป เอส.ที.กรุ๊ป แสงสีทองสาดส่องลำแสง ตัดผ่านตึกสูงตระหง่านของสิ่งก่อสร้างหลังนี้ แสงครึ่งหนึ่งถูกกรองเข้าไปด้านใน อีกครึ่งหนึ่งกลับดูเหมือนเทพผู้พิทักษ์ ส่องสว่างให้กำแพงแห่งนี้ ระยะนี้ได้รับประโยชน์จารการช่วยเหลือของหม้า เขากับนารามีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งมากขึ้น คนพูดน้อยเข้มงวดอย่างเขา คาดไม่ถึงว่ามุมปากจะฉีกยิ้มบางๆขึ้น หางคิ้วกระดกเล็กน้อย เห็นครั้งแรกก็รู้ว่าอารมณ์ดีใช้ได้ นัยวิทเห็นเขากลับมาจากนั้น เอาเอกสารฉบับหนึ่งมาส่งให้ทันที “ท่านประธานธี นี้คือเอกสารที่เกี่ยวกับคุณนาราในต่างประเทศไม่กี่ปีมานี้ ผมสามารถหามาได้นั้นอยู่ที่นี่หมดแล้ว” สายตานัยวิทมีความเคร่งขรึม พูดเสริมประโยค “ท่านประธานธี ท่านต้องเตรียมใจเอาไว้ให้ดี เอกสารพวกนี้……” คำพูดที่ยังเหลืออยู่เขาไม่ได้พูดออกไป รีบนำเอกสารส่งให้เขา ธีมนต์หัวคิ้วชนกัน รับเอกสารมาจากนั้น เปิดดูทันที แต่ละหน้า แต่ละบรรทัดของตัวอักษรทั้งหมดดูอย่างละเอียด ไม่พลาดอะไรก็ตามสักตัวอักษรเป็นอันขาด แต่สีหน้าของเขายิ่งเริ่มไม่แน่ใจขึ้นทุกที เหมือนกับที่นัยวิทพูดไว้ ไม่ได้เตรียมใจเอาไว้ ทางที่ดีไม่ควรจะดูเอกสารฉบับนี้ ข้างในบันทึกเรื่องราว เป็นความดำมืดที่แท้จริง