ตอนที่ 54 คือฉันมาทำแท้งลูกของลูกคุณ 2

ต๭นที่ 54 คือฉันมาทำแท้งลูกของลูกคุณ 2 คนขับมองเธอผ่านกระจกหลัง มีความกังวลเล็กน้อย “คุณ คุณเป็นอะไรรึเปล่า？” “ท้องของฉันไม่ค่อยดี” นาราเอนพิงผนักหลังของที่นั่ง เธอกุมท้องอย่าทุกข์ทรมาน คนขับพูดอะไรต่อไป เธอไม่ได้ฟังเป็นที่เรียบร้อย จนถึงโรงพยาบาลคนขับหยุดรถลงอย่างนิ่มนวล เธอจ่ายเงินจากนั้น ย่างก้าวอย่างยากลำบากไปยังห้องฉุกเฉิน จากการนั่งลงเพื่อรอตรวจถึงรอผลตรวจ เธอยังคงกัดริมฝีปากของเธออย่างทรมาน คิ้วผูกเป็นปม เหงื่อที่หน้าผากของเธอไหลไม่หยุด เธออดทนทุกอย่างด้วยความเงียบ เพียงหวังว่าจะได้รับผลการวินิจฉัยในไม่ช้า ได้ทานยาอย่างเร็ว แพทย์เดินพร้อมกับถือใบผลตรวจเข้ามา สีหน้าดูไม่แน่ใจ “คุณนารา โรคกระเพาะของคุณหนักเอาการ เป็นอยู่สี่ห้าปีแล้วใช่ไหม？” “อืม” นาราส่งเสียงที่เต็มไปด้วยความลำบากสายหนึ่ง อยู่ที่อเมริกานั้นอดมื้อกินมื้อ มีบางครั้งหิวจนทนไม่ไหว สามารถกินเพียงขนมปังที่ข้ามวันแล้วเท่านั้น เวลานานเข้าเรื่อยๆ ไม่ทำให้กระเพาะมีปัญหาถึงจะแปลก “คือคุณกินอะไรมา ก่อนจะปวดท้อง？” รักษาขั้นตอนแรกสุดต้องรู้ปัญหา นาราหวนคิดอย่างละเอียด ตอนเที่ยงก็กินปกติ ก็เพิ่งจะ……“คือฉันเพิ่งออกมาจากร้านน้ำชา ก็เริ่มปวดท้อง” “ร้านน้ำชา” แพทย์คิดแล้วคิดอีก “คุณดื่มชาอะไร？” “ผู่เออร์ แต่มีรสชาติที่แปลกเล็กน้อย” “อะไรแปลกล่ะ？” แพทย์สืบสาวเรื่องราวอย่างละเอียด นาราคิดทบทวนรสชาตินั้น “รสชาติไม่เหมือนกับที่ฉันดื่มเมื่อก่อน”รสชาติในปากยังคงขมฝาดกลับหวาน สีชาก็เป็นสีแดงเกาลัด ในตอนนั้นเธอก็รู้สึกว่าชานี้แปลกๆ เพียงแต่ไม่คิดใส่ใจ แพทย์เข้าใจแล้ว “คุณนารา ที่คุณดื่มก็คือผู่เออร์สด ผู่เออร์สดเป็นธาตุเย็น ข้างในใบชามีฟีนอลมาก ยางไม้และสารอื่นๆ มีการระคายเคืองอย่างรุนแรงต่อเยื่อบุทางเดินอาหารของคุณ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับคนอย่างคุณที่มีระบบทางเดินอาหารไม่ดี ยิ่งระคายเคืองมากขึ้น” แพทย์ตรวจสอบรายงานการตรวจของเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก และแนะนำว่า“คุณนารา ในสถานการณ์ปัจจุบันของคุณตอนนี้ ให้ดีที่สุดคือนอนโรงพยาบาล” “ไม่ คุณเพียงจ่ายยาบางอย่างให้ฉัน ฉันกินแล้วก็จะไม่เป็นไร” “คุณแน่ใจไหม？ถึงแม้ว่าตอนนี้คุณยังสาว ดูเหมือนไม่เป็นอะไร ถ้าโรคกระเพาะคุณนี้ปล่อยไว้นานไป คิดจะรักษาอีกครั้งความเป็นไปได้ไม่สูงมาก” แพทย์ยังคงหวังเป็นอย่างมากว่าเธอจะให้ความร่วมมือในการรักษา นาราสามารถยืดเวลาได้ก็ยืดเวลา เธอตอนนี้ไม่ใช่ว่าไม่สามารถเดินไม่สามารถกระโดดสักหน่อย ไม่ได้เกินจริงขนาดนั้น เลือกที่จะปฏิเสธการเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล “สิทธิอยู่ในมือคุณ หากหลังจากคุณทานยา อาการยังไม่ดีขึ้น จำเป็นต้องนอนโรงพยาบาล” “ตกลง” แพทย์จนปัญญา ทำได้เพียงให้ใบจ่ายยาแกเธอ ให้เธอไปรับยาที่ห้องยา รอเธอรับยาเสร็จออกมา อาการปวดท้องรู้สึกลดลง แต่สีหน้ายังคงซีดขาว ทั่วร่างก็ยังอ่อนแรง ตอนที่เดินถึงห้องโถงโรงพยาบาล บังเอิญมองเห็นคุณหญิงเพ็ญรดีที่มาโรงพยาบาล ดวงตาของคุณหญิงเพ็ญรดีหรี่เล็กลง มองเห็นเธอแต่ไกล “นั้นไม่ใช่จิ้งจอกน้อยหรอ？” พี่ไฉไลที่อยู่ด้านข้างมองตามสายตาของเธอไป ถามอย่างสงสัย “คุณนารา ทำไมมาอยู่โรงพยาบาลได้ล่ะ?” เหมือนตื่นขึ้นมาจากฝัน คุณหญิงเพ็ญรดีกังวลขึ้นมา “ใช่แล้ว เธอไม่ใช่เป็นอะไรหรอกนะ พวกเราเดินไปดูกัน” รุ้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ดี รีบเดินเข้าไปทันที คุณหญิงเพ็ญรดีตะโกนจากด้านหลังของเธอ “จิ้งจอกน้อย” นาราได้ยินเสียงหยุดเดิน แผ่นหลังของเธอตั้งตรง สถานการณ์ของเธอไม่ดีนัก ที่จริงไม่อยากสนใจ แต่ไม่คิดว่า คุณหญิงเพ็ญรดีอ้อมมาถึงข้างกายเธอเป็นที่เรียบร้อย เห็นสีหน้าของเธอแล้ว ถึงกับตกใจ “ย่าห์ เธอเป็นอะไรหรือ ？ป่วยหรอ ？สีหน้าดูแย่มากเลย” นารายังไม่ได้พูดสักประโยค คุณหญิงเพ็ญรดีพินิจเธอขึ้นๆลงๆหนึ่งรอบจากนั้น ถามอีกครั้ง “ทำไมเธอถึงกุมท้องล่ะ？” เธอเริ่มคิดที่จะบอกความจริงเธอไป ตัวเองเพียงกลับมาเป็นโรคกระเพาะ แต่ดูลักษณะแล้วเธอร้อนใจมาก ตั้งใจล้อเล้นพูด“คือฉันมาทำแท้งนะ เมล็ดพันธุ์ของลูกคุณ”