ตอนที่ 62 หรือว่าทนายจรรย์จะท้องแล้ว 2

ต๭นที่ 62 หรือว่าทนายจรรย์จะท้องแล้ว 2 เขาคนเดียวจัดการไม่ไหวโดยสิ้นเชิง แบ่งคดีบางส่วนให้เธอ ยังสามารถฝึกฝนความสามารถของเธอ สมบูรณ์แบบทั้งสอง คุณหญิงเพ็ญรดีมาถึงห้องทำงานไวทยุต มีมารยาทและยังเกรงอกเกรงใจในการเคาะประตู ได้ยินเสียงตอบรับเธอถึงเดินเข้าไป ไวทยุตไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร ถามอย่างสงสัย “คุณผู้หญิงท่านนี้ คุณมีธุระไหม？” คุณหญิงเพ็ญรดีนั่งลง พูดอย่างไม่เกรงใจ “คือฉันมาพบคุณพูดคุยด้วยเหตุผล” พูดคุยด้วยเหตุผล ผมทำอะไรผิดหรอ？ มองดูไวทยุตใบหน้าสงสัย เธอไม่พูดอ้อมค้อม พูดอย่างตรงไปตรงมา “คุณเป็นหัวหน้าของนาราคนในครอบครัวของฉัน แบ่งงานให้เธอเป็นเรื่องปกติหรือ แต่เธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง คุณเป็นผู้ชาย ให้เธอทำงานมากมายขนาดนี้ คุณไม่ละอายใจหรอ？” “คุณผู้หญิงนี้คืองานของพวกผม คุณไม่สามารถ……” “งานแล้วจะทำไม พูดไปแล้วไม่ใช่ว่าคุณกลัวแพ้คดีหรอ ถึงจงใจยัดคดีให้เธอมากมายขนาดนี้ เธอช่วงนี้กลับมาเป็นโรคกระเพาะอีกแล้ว พักผ่อนเพียงครึ่งวันก็มาทำงาน ได้คิดถึงความรักในการทำงานเธอไหม แต่คุณล่ะ สักนิดก็ไม่รู้จักคำนึงถึงลูกน้อง ยังกลายเป็นสร้างความกดดัน แบบนี้คือคุณจะไม่ได้ใจคนหรอก……” คุณหญิงเพ็ญรดีแจกแจงเหตุผลเป็นข้อๆ พอดีกับที่ถูกนาราที่เดินเข้ามาได้ยินเข้า มองดูสีหน้าไร้ความผิดของไวทยุต เธอแอบหัวเราะ กลับไม่ช่วยแย้ง คุณหญิงเพ็ญรดีมองเห็นเธอเดินเข้ามา แล้วดึงเธอมาด้านข้างตัวเอง “เธอพูดสิว่าฉันพูดถูกหรือไม่ ？” นาราไม่กล้าที่จะตอบรับ ลูกกระตากลอกไปมา ไม่พูดจา คุณหญิงเพ็ญรดีคิดว่าเธอกลัวหัวหน้าจึงไม่กล้าพูด ทั้งยังให้ความกล้าแก่เธอ “เธอไม่ต้องกลัว พูดออกมาอย่างกล้าหาญ ฉันเป็นคนตัดสินแทนเธอเอง” ไวทยุตรู้ว่าคุณผู้หญิงท่านนี้คือทำเพื่อนารา และไม่อยากบังคับเธอ เรียกนิตาเข้ามาอีกครั้ง “ทนายยุต มีเรื่องอะไรหรอ？” “คุณไปเอาเอกสารฟ้องร้องที่อยู่บนโต๊ะห้องทำงานนาราพวกนั้นยกกลับมา” การกระทำครั้งนี้คือความจำใจในความจำใจ คุณผู้หญิงท่านนี้ก็พูดถูกอยู่ เธอควรจะพักผ่อนมากๆ “ค่ะ” นิตาไม่ได้ลังเลใจ เดินออกไป คุณหญิงเพ็ญรดีถึงจะพอใจเป็นที่เรียบร้อย มองแวบหนึ่งทั้งยังถึงเวลาอาหารเที่ยงแล้ว รีบพูดกับนาราทันที “ถึงเวลาอาหารแล้ว เธอก็ควรพักกลางวันแล้วใช่ไหม？” นาราอมยิ้ม มองไวมยุตเล็กน้อย ค่อนข้างรู้สึกจงใจอย่างไวทยุตโบกมือ “ไปเถอะ เวลานี้แน่นอนว่าเป็นพักกลางวันแล้ว” ได้รับการอนุญาตจากเขา คุณหญิงเพ็ญรดีเสร็จเรื่องแล้วพาเธอออกไป คุณหญิงเพ็ญรดีมาถึง ที่สำนักงานลมพัดขึ้นมาระลอกหนึ่ง ในขณะที่เธอออกไปจากสำนักงาน จากนั้นลมระลอกนั้นยิ่งพัดยิ่งดังชัดเจน “คุณผู้หญิงท่านนี้คือใครหรอ？ ดูเหมือนกับใส่ใจทนายจรรย์มาก” “หรือว่าเป็นแม่ของทนายจรรย์？” คนที่ไม่รู้สถานะคุณหญิงเพ็ญรดีกำลังคาดเดากันอย่างออกรสชาติ รู้สถานะคุณหญิงเพ็ญรดีอย่างคนกลุ่มนั้น ตอบทันที “คนนั้นคือแม่แท้ๆของคุณธีมนต์ คุณหญิงเพ็ญรดี พระพันปีของเอส.ที.กรุ๊ป！” สถานะที่ยอดเยี่ยมอึกทึกครึกโครม ทำให้ดวงตาทุกคนเป็นประกาย “ว้าว นั่นทำเธอถึงดีกับทนายจรรย์ขนาดนี้ล่ะ” “น่าอิจฉาจัง เดิมทีเป็นคุณหญิงที่ร่ำรวย ก็มีช่วงเวลาที่ลดตัวลงมา” “แม้กระทั่งคุณหญิงเพ็ญรดีทำดีต่อทนายจรรย์ขนาดนี้ ไม่แน่ว่าคุณธีมนต์กำลังตามจีบทนายจรรย์ของพวกเราอยู่ใช่ไหม？” “ไม่ถูกนะ เธอยังมาส่งซุป ไม่ใช่ว่าทนายจรรย์กำลังท้องแล้วหรอ？” “นั่นไม่ใช่เป็นการท้องก่อนแต่งใช่ไหม？” กลุ่มคนซุบซิบขนาดเล็ก มีการถกเถียงกันอย่างต่อเนื่องอยู่ที่นั่น แปลกที่มนุษย์เรามีจุดที่เหมือนกัน เกี่ยวกับเรื่องที่แปลกใจ มีการซุบซิบนินทาอยู่เสมอในจิตใจ เรื่องอื้อฉาวไม่ถึงครึ่งชั่วโมง แพร่กระจายไปทั่วสำนักงาน แต่พวกเราโดยปริยาย อยู่ต่อหน้าไวทยุต คือไม่พูดเรื่องไร้สาระเป็นเด็ดขาด