已经是第一章了
ตอนที่ 63 เธอกินเยอะๆหน่อยจะได้คลอดหลานสักคนให้ฉัน
ตนที่ 63 เธอกินเยอะๆหน่อยจะได้คลอดหลานสักคนให้ฉัน
คุณหญิงเพ็ญรดีเพื่อที่จะไม่กินเวลานาราทานข้าวจากนั้นไปทำงาน จึงเลือกภัตาคารอาหารจีนต้นตำรับที่ใกล้ ถึงเวลาอาหาร เวลานี้คนเยอะเป็นพิเศษ พวกเธอไม่ง่ายเลยที่จะได้ที่นั่ง
สั่งอาหารจากนั้น คุณหญิงเพ็ญรดีสนใจในการทำงานของเธอทุกวันขึ้นมา “ปกติปริมาณงานของเธอเยอะขนาดนี้ไหม？”
ดื่มน้ำมะนาวอยู่อย่างนารา คิดๆแล้วตอบรับ “ยังดี มีบางครั้งรับคดีเยอะ แน่นอนว่ายุ่งมาก”
“เชอะ” คุณหญิงเพ็ญรดีไม่พอใจ “ให้พูดยังไง เธอก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง สามารถที่จะแบกรับปริมาณงานของผู้ชายได้อย่างไร”
นาราอยากจะพูดสักประโยค ในความเป็นจริงต่อหน้างานราชการ พวกเขาไม่แบ่งแยกชายหญิง
แต่คิดๆลักษณะตื่นตระหนกเมื่อกี้ของคุณหญิงเพ็ญรดี เอาเป็นว่าลืมไปดีกว่า เพื่อหลีกเลี่ยงเธอไปหาไวทยุตคิดบัญชี เขาไร้ความผิดแต่ซวย
“เข้าใจแล้ว คุณก็ไม่ต้องเครียดขนาดนั้น ถึงแม้ว่าปริมาณงานจะมากอีก ก็ไม่เกี่ยวกับลูกของคุณ” นาราและเธอคืนสู่สภาพปกติอีกครั้ง
คุณหญิงเพ็ญรดี มองผ่านเธอหนึ่งครั้ง “แต่เกี่ยวกับเธออ่า ถ้าร่างกายเธอเหนื่อยเกินไป จะคลอดหลานให้ฉันได้อย่างไร”
“เออะ เออะ！” นาราไม่คิดว่าเธอจะพูดแบบนี้ มีความเคอะเขินเล็กน้อยจึงก้มหน้าก้มตา
คุณหญิงเพ็ญรดีหายากมากที่จะเห็นเธอเขินอาย หัวเราะแหะแหะ “เธอก็ไม่ต้องตื่นเต้น ลูกชายของฉันจะตามจีบเธอ จีบจนกว่าเธอจะตอบตกลง ดังนั้น ช้าเร็วเธอก็ต้องคลอดหลานให้ฉันอยู่ดี”
เห็นได้ชัดว่าคำพูดของเธอนั้นไร้ยางอาย แต่เมื่อออกมาจากปากของเธอ กลับไม่มีความรู้สึกแบบนั้น
“คุณหญิง คุณยังคงหน้าหนาจริงๆ” พูดไม่ขาดปากกับฝ่ายผู้หญิงว่าต้องการหลาน คลอดหลาน เกรงว่ามีคนไม่มากที่มีความกล้าแบบนี้
คุณหญิงเพ็ญรดียอมรับอย่างใจกว้าง “หน้าตาจะคุ้มสักกี่บาท มีไม่มีก็ไม่เป็นไร！”
พูดไป ทั้งหัวเราะอย่างมีความสุข
นาราระยะนี้กำลังสังเกตนิสัยของเธอ ทั้งมองโลกในแง่ดีทั้งไร้เดียงสา ไม่แปลกที่หญิงชราคนนี้จะยังดูเหมือนหนุ่มสาว
อาหารมาแล้ว คุณหญิงเพ็ญรดีตะโกนเรียกเธอทันที “เธอรีบๆทานข้าว ไม่งั้นจะเย็นเสียก่อน ไม่ดีต่อกระเพาะอาหาร”
คุณหญิงเพ็ญรดีให้ความใส่ใจกับเธอ พอที่จะพูดได้ว่าแม้กระทั่งเรื่องเล็กน้อย ถึงแม้สีหน้าเธอจะไม่แสดงออก แต่ในใจกลับถูกทำให้ซาบซึ้งใจอีกครั้ง หยิบตะเกียบขึ้นมาพยักหน้าตอบ “ได้！”
อาหารจีนต้นตำรับแบบนี้ ทุกอย่างคือผ่านการเลือกสรรอย่างพิถีพิถันของพ่อครัวใหญ่ วิจัยและทำออกมา แต่เข้าปากนารากลับรู้สึกว่าขาดรสชาติอะไรไปสักอย่าง
ไม่ต้องรอคุณหญิงเพ็ญรดีจู้จี้ เธอก็พูดเป็นที่เรียบร้อย “อาหารเหล่านี้ยังไม่อร่อยเท่าที่คุณทำ”
คำพูดนี้เป็นความจริง แม้กระทั่งคุณหญิงเพ็ญรดีก็เห็นด้วย เธอฟังแล้วดีใจ ในใจรู้สึกดี ตอบทันที “นั้นเธอก็กินเยอะๆ อย่าหิวจนแย่ไป คนที่เป็นโรคกระเพาะ ต้องระวังเรื่องอาหาร รอเธอมีเวลาเมื่อไรมาบ้านฉันบ่อยๆ อยากกินอะไรบอกได้เลยไม่ต้องเกรงใจ ฉันทำให้หมดทุกอย่าง”
เธอเอาใจใส่อย่างละเอียด นารามีความรู้สึกสงสัย แย้งภายในใจมาตลอด เมื่อถึงจุดนี้ เธออดไม่ได้ที่จะถามออกไป “คุณหญิงไม่ใช่ว่าคุณเกียจฉันหรอกหรอ？”
คุณหญิงเพ็ญรดีถูกคำพูดของเธอทำให้สำลักเล็กน้อย กระพริบๆตา ไม่ทันได้ตอบรับ
“ในเมื่อคุณเกียจฉันขนาดนี้ ทำไมต้องทำดีกับฉันขนาดนี้ด้วยล่ะ ？” ปากของเธอบอกให้เธอคลอดหลานให้ แต่ทั้งหมดนี้ไม่แน่นอน มีคนนั้นที่โง่จริงๆขนาดนี้ เพียงกำหนดชัดเจนว่าให้คนหนึ่งคลอดหลานให้เธอ ก็ทำนี้ทำนู้นดีต่อเธอ？
คุณหญิงเพ็ญรดีทัศนะเปลี่ยนไป รีบพูดทันที “เธออย่าให้ใจผิดเป็นอันขาด ฉันแค่เห็นถึงครั้งที่แล้วที่เธอได้ช่วยฉันไว้ ฉันถึงได้ตอบแทนเธอ”
ที่แท้……
“เรื่องนั้นคุณไม่ต้องเอาใส่ใจหรอก ฉันก็เพียงแค่ทำไปด้วยความบังเอิญ”
“บุณคุณเพียงหยดน้ำควรตอบแทนดังแม่น้ำ ประโยคโปราณนี้เธอไม่ใช่ไม่เคยได้ยิน ฉันไม่สนว่าเธอจะทำไปด้วยความบังเอิญหรือไม่ เพียงแค่เธอช่วยฉัน นั่นฉันควรที่จะตอบแทนเธอ” คุณหญิงเพ็ญรดีสร้างข้ออ้าง ในใจของเธอนั้นไม่ได้ตั้งใจคิดแบบนี้เลย
已经是最新一章了
加载中
