ตอนที่ 69 ทะเลาะกับเทพธิดาของฉันใช่หรือไม่

ต๭นที่ 69 ทะเลาะกับเทพธิดาของฉันใช่หรือไม่ คืนนี้สว่างไสว แสงนีออนส่องสว่างกลบความเหงาของเมืองใหญ่ เปิดฉากชีวิตเมืองหลวงในยามค่ำคืน แมนชั่น แสงลอยตัวเหมือนกระแสน้ำ ที่นั่งในความมืดระลอกคลื่นสั่นไหวเป็นพักๆ “โหย่ว คุณชายโปววันนี้เกิดอะไรขึ้น ฉันยังไม่มีก็ดื่มไปซะเยอะขนาดนี้ ？”ผลักประตูเข้ามาอย่างทัศสัย กลิ่นเหล้าห่าใหญ่โชยเข้ามากระทบจมูก เขามองปราดเดียว ชิ้นส่วนกี่ชิ้นของขวดเหล้าที่ล้มลงบนโต๊ะน้ำชา พิงบนโซฟาอย่างธีมนต์ ในมือยังถือขวดเหล้าไปๆมาๆ เหล้าสีทองโดนแสงโคมไฟทำให้สะท้อนให้เห็นถึงสีที่แตกต่างออกไป วันนี้ทั้งวันเขาอารมณ์ไม่ดีเลย ความโกรธติดอยู่ในอก ไปก็ไม่ได้ ออกก็ไม่ได้ ถ้าไม่ระบายออกมา เขาคิดว่าตนเองอยู่ไม่ถึงพรุ่งนี้ ก็ต้องเก็บกดตาย ทัศสัยนั่งลงจากนั้น รินเหล้าให้ตัวเองอย่างว่องไว ชนๆแก้วของเขา “ลงโทษหนึ่งแก้ว” ธีมนต์ก็ดื่มหมดไม่เลยตามกัน และพูด “แกรู้เจ้านรัตว์เป็นอะไรใช่ไหม ？เรียกมันออกมาดื่มเหล้าก็ไม่มา” “ฉันจะรู้ได้อย่างไร นักเขียนใหญ่ ทำตัวลึกๆลับๆอยู่เสมอ แกก็ไม่ใช่ไม่รู้” ทัศสัยพูด พร้อมทั้งรินเหล้าให้เขา “พูดมา เกิดอะไรขึ้น ปกติแกไม่ดื่มเหล้าเยอะขนาดนี้ ？”ทั้งสองรู้จักกันตั้งแต่เด็ก รู้ถึงนิสัยของอีกฝ่ายอย่างชัดแจ้ง ธีมนต์สีหน้าเย็นเหยียบ ไม่พูดไปเป็นเวลานาน ดื่มต่อไปอย่างกลัดกลุ้มใจ ทัศสัยนิสัยเปิดเผยอย่างมาก อยู่นิ่งๆไม่ได้ ผ่านไปไม่นานเขาก็ทนไม่ไหว “คุณชายธี ฉันออกจากบ้านเพื่อให้เวลาโดยเฉพาะ ตั้งใจมาดื่มเหล้าเป็นเพื่อน แกคิดว่าจะทำกับฉันแบบนี้ตลอดทั้งคืนเลยหรอ？” ธีมนต์เปิดปากอย่างเรียบๆ “แกจะรู้อะไร？” “ปกติผู้ชายดื่มเหล้า มีเพียงสองเรื่อง หนึ่งคือความรู้สึก สองคืองาน งานแกออกจะไปได้ด้วยดี ก็แปลว่าเป็นข้อแรกที่เป็นไปได้！” ทัศสัยขมวดคิ้วใส่เขา ยิ้มอย่างชั่วร้าย “ทะเลาะกับเทพธิดาของฉันมาใช่ไม่ใช่？” “หรือว่า เทพธิดาของฉันไม่เอาแก？”ทัศสัยหัวเราะแหะแหะ ดวงตาดอกไม้เบ่งบาน “นั่นฉันก็มีโอกาสแล้วใช่ไม่ใช่？” เขาพูดไม่ผิด ตนเองนั้นเพราะว่าเรื่องนาราถึงทำให้โมโหแบบนี้ แต่นี่ไม่ได้หมายถึง เขาจะมีโอกาส ธีมนต์จ้องเขาอย่างดุร้าย “ทัศสัย แกหน้าหนาใช้ได้！” ทัศสัยดื่มต่อไปอย่างสบายอกสบายใจ กำหมัดชนไหล่เขาเล็กน้อย “อาศัยมิตรภาพของพวกเรา ยังมีคำพูดอะไรที่พูดไม่ได้？” ธีมนต์เหอะอย่างเย็นชา พูดอย่างมั่นใจ “เธอ ไม่มีทางมองแกหรอก” อยู่เพื่อผลประโยชน์อย่างเธอ เวลานี้เขายังมองไม่ออก ทัศสัยสำหรับเธอ มีผลประโยชน์อะไรที่ให้ใช้ ทัศสัยสีหน้าเปลี่ยน “แกนี่ไม่ใจกว้างซะเลย อาศัยเสน่ห์ของฉัน ฉันไม่เชื่อว่าจะจีบเทพธิดาไม่ติด” “เหอะ！”ธีมนต์เหยียดหยาม “เสน่ห์ของแก ปกคลุมไปด้วยน้ำหอมทั่วร่าง？” ธีร์มนต์เกลียดที่สุดคือน้ำหอมกลิ่นฉุนที่อยู่บนตัวเขา ทั้งไม่ใช่ผู้หญิง ฉีดน้ำหอมซะฉุนไม่เข้าใจว่าทำอะไร！ “ธีมนต์ นี่แกก็ไม่รู้แล้ว เหมือนกับแกที่ทั้งวันเคร่งกฎระเบียบสวมใส่ชุดสูท ฟังให้น่าเกลียดหน่อยก็คือเหมือนกับออกไปงานศพอย่างนั้น ทั้งหมดนี้คือความชอบในการเลือก” เขากลอกลูกกระตา และเปลี่ยนหัวข้อเข้าเรื่องตัวนาราอีกครั้ง “พูดมา ตกลงกับนางฟ้าฉันเกิดอะไรขึ้น？”จิตใจที่พูดมากของทัศสัยถูกเขายุขึ้นมา ยังไงก็เก็บไม่ไหว โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับนารา เขายิ่งมีความสนใจ “ผู้หญิงคนนั้น”ธีมนต์ดวงตามีประกายไฟเล็กๆ “หัวใจของเธอทำมาจากก้อนน้ำแข็ง ปกคลุมความร้อน” พูดว่าเขาใบหน้าร้อนปิดทับด้วยความเย็นอันนี้จะถูกต้องกว่า เขายอมที่จะจ่ายค่าเสียหายเพื่อต้องการช่วยเธอจัดการล้มตะกูลหันมณี เธอหรอ ทำคุณบูชาโทษ ไม่เข้าใจ เดาไม่ออก ใจของเธอนั้นเคียดแค้นเท่าไร！