ตอนที่ 81 จูบให้รางวัล

ต๭นที่ 81 จูบให้รางวัล เมื่อถึงเจ้าชายพลาซ่า คุณหญิงเพ็ญรดีก็ใจป้ำมาก เพิ่งออกมาจากช็อปของจีวองชี่ก็ลากเธอเข้าช็อปของชาแนลต่อทันที “นาราเธอลองเลือกดูว่าชอบกระเป๋าสีไหน เราจะซื้อทั้งหมดเลย” “คุณป้าคะ เราซื้อของเยอะมากแล้วนะคะ” ทั้งเสื้อผ้า เครื่องประดับรวมถึงรองเท้า “แค่นี้จะพอได้ยังไง เธอเป็นถึงทนายใหญ่ไม่แต่งตัวให้ดูดีจะโดนดูถูกเอาได้!” คุณหญิงเพ็ญรดีพูดไปก็หยิบกระเป๋าหนังแกะสีดำใบหนึ่งขึ้นมาก่อนจะถามเธอ “ชอบไหม?” “ชอบค่ะ!” คุณหญิงเพ็ญรดีหันไปบอกพนักงานที่เดินตามอยู่ด้านหลัง “เอาใบนี้!” “ค่ะคุณหญิง!” บรรดาพนักงานต่างก็ดีใจยิ้มหน้าบานกันถ้วนหน้าเมื่อนึกถึงเปอร์เซ็นต์ที่จะได้จากการขายในครั้งนี้ เมื่อเดินออกมาจากช็อปของชาแนลคุณหญิงเพ็ญรดีก็ลากเธอไปซื้อเครื่องประทินผิวต่อ “คุณหญิงคะ นี่เป็นมาส์กหน้าบำรุงผิวคอลเลคชั่นใหม่ล่าสุดจากLAMERค่ะ ผลิตภัณฑ์ตัวนี้มีส่วนผสมจากสารสกัดของMiracleBroth มาส์กหน้าแผ่นนี้แผ่นเดียวเทียบเท่ากับเซรั่มหนึ่งขวดเลยนะคะ ” พนักงานขายโฆษณาสินค้าไม่หยุด คุณหญิงเพ็ญรดีได้ยินดังนั้นก็รู้สึกว่าไม่เลวเลยทีเดียวจึงบอกพนักงานด้วยความพึงพอใจ “ฉันเอาสิบกล่อง!” พนักงานขายได้ยินดังนั้นก็ตาลุกวาวก่อนจะตอบรับด้วยรอยยิ้ม “ค่ะคุณหญิง” เมื่อออกจากเจ้าชายพลาซ่า ด้านหลังของพวกเธอก็มีพนักงานเดินถือของตามมาด้วยเพราะปริมาณของที่ซื้อนั้นเยอะเกินไปจึงต้องให้พนักงานช่วยถือของมาให้ที่รถ ของที่ซื้อนั้นวางจนเต็มกระโปรงหลังรถ ช้อปปิ้งใช้เงินกันไปพอสมควรแล้วคุณหญิงเพ็ญรดีจึงพานารากลับบ้านเสียที พี่ไฉไลที่เห็นทั้งสองคนกลับมาพร้อมของมากมายก็ไม่ได้ตกใจเลยสักนิดเพราะเคยชินกับนิสัยช้อปปิ้งของคุณหญิงเพ็ญรดีแล้ว “วันนี้คุณหญิงอารมณ์ดีมากเลยสิคะเนี่ย!” คุณหญิงเพ็ญรดีกอดแขนของนาราไว้พลางเอ่ยขึ้น “ก็ใช่น่ะสิ เธอไม่ได้เห็นว่าวันนี้นารานั้นเล่นไพ่นกกระจอกได้เจ๋งขนาดไหน!” นาราตอบกลับอย่างเรียบนิ่ง “วันนี้มือขึ้นต่างหากล่ะคะ!” “นาราเราคนกันเองทั้งนั้น เธอไม่ต้องถ่อมตนหรอก” คุณหญิงเพ็ญรดีหันไปบอกพี่ไฉไล “เธอดูสิของด้านหลังทั้งหมดเนี่ยได้มาจากชัยชนะของนาราทั้งนั้น” “ว้าว!” พี่ไฉไลตกตะลึง “คุณหนูนาราสุดยอดไปเลยค่ะ!” “ชมกันเกินไปแล้วค่ะ!” นาราแค่รู้สึกขัดตากับการกระทำของคุณหญิงกลุ่มนั้น “อ้อใช่แล้ว” คุณหญิงเพ็ญรดีค้นกระเป๋าหยิบเครื่องประดับที่ได้มาจากการเล่นไพ่พลางมองด้วยสีหน้ารังเกียจ “ไฉไล ของพวกนี้ยกให้เธอ เครื่องประดับของยัยคุณหญิงพวกนั้นฉันไม่อยากได้ เธอชอบก็เอาไปใส่ถ้าไม่ชอบก็เอาไปขายซะ!” พี่ไฉไลมองเครื่องประดับหลากสีพวกนั้นก่อนจะเอ่ยถาม “ของพวกนี้คุณหญิงได้มาจากการชนะไพ่หรือคะ?” คุณหญิงเพ็ญรดียิ้มจนตาหยี “นาราต่างหากล่ะที่ชนะ” พี่ไฉไลชูเครื่องประดับพวกนั้นขึ้นมาดู “เอ่อ....” พลางหันไปมองนาราด้วยสายตานับถือ “เก่งใช่ไหมล่ะ นี่คือว่าที่ลูกสะใภ้ฉันเอง!” คุณหญิงเพ็ญรดีเอ่ยขึ้นด้วยความภูมิใจ ยัยเด็กคนนี้หน้าตาก็ดีแถมยังฉลาดด้วย ฝีปากกล้าเล่นไพ่ก็เก่ง จะเสียก็แต่ชอบยั่วมั่วโมโหเธอเท่านั้นแหละ “คุณป้าอย่าพูดแบบนั้นเลย ฉันไม่ใช่ว่าที่ลูกสะใภ้คุณป้าเสียหน่อย” นารารีบแก้คำพูดของคุณหญิง คุณหญิงเพ็ญรดียักคิ้วขึ้น “ยังไงลูกชายฉันก็ต้องเอาเธออยู่หมัดแน่นอน” “งั้นก็รอวันที่เขาเอาฉันให้อยู่หมัดก่อนเถอะค่ะ ฉันเหนื่อยแล้วขอตัวขึ้นไปพักก่อนนะคะ!” นาราหาวออกมาอย่างเกียจคร้านก่อนจะเดินขึ้นไปชั้นบน “เธอไปพักเถอะ เดี๋ยวฉันให้คนใช้หิ้วของเธอไปไว้ในห้องให้นะ” คุณหญิงเพ็ญรดีตะโกนไล่หลัง มองตามหลังนาราที่เดินจากไป พี่ไฉไลก็รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา “คุณหญิงคะ คุณหญิงว่านายน้อยจะเอาคุณหนูนาราอยู่หมัดไหมคะ?” คุณหญิงเพ็ญรดียืดตัวขึ้นก่อนจะย้อนถามอย่างมีอารมณ์นิดหน่อย “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?”