ตอนที่ 84 ลูกชายคุณโดนฉันไล่ออกไปแล้ว 2

ต๭นที่ 84 ลูกชายคุณโดนฉันไล่ออกไปแล้ว 2 คุณหญิงเพ็ญรดีสังหรณ์ใจไม่ดี นารามองเธอด้วยสายตาแฝงความนัยแล้วเดินล่วงหน้าไปที่ห้องอาหารก่อน คุณหญิงเริ่มจินตนาการไปต่างๆนาๆ เอ่อ....ลูกชายเธอเสื่อมสมรรถภาพจริงๆหรือนี่? ถึงว่าล่ะผ่านมานานขนาดนี้ก็ยังไม่สามารถรวบรัดยัยปีศาจได้สักที นารามองหน้าตาอันเศร้าสลดของคุณหญิงเพ็ญรดีก็แอบขำในใจ คุณหญิงนี่เชื่อคนง่ายจริงๆ เธอนั่งกินอาหารเช้าอย่างสบายใจและเธอเริ่มจะชอบชีวิตแบบนี้เสียแล้ว เธอเอ่ยชมอาหารฝีมือคุณหญิงอย่างเป็นกันเอง “ขนมปังที่คุณหญิงทำอร่อยมากเลยค่ะ” คุณหญิงเพ็ญรดีใจลอยลากเก้าอี้ข้างเธอออกก่อนจะนั่งลงพลางเอ่ยถามอย่างจริงจัง “นารา ธีมนต์หลั่งเร็วเกินไปหรือว่านกเขาไม่ขันล่ะ?” ถึงแม้หัวข้อการสนทนานี้จะน่าอายไปหน่อย แต่ด้วยความเป็นพ่อเป็นแม่ก็ต้องห่วงสุขภาพลูกตัวเองเป็นธรรมดา นาราตอบกลับอย่างไม่จริงจังนัก “ทั้งสองอย่างเลยค่ะ” “พระเจ้า!” คุณหญิงเพ็ญรดีทำหน้าเศร้า “ตายแล้ว แล้วหลานของฉันล่ะ?” เธอยังคิดว่าจะได้อุ้มหลานจากช่วงที่นาราอาศัยอยู่ที่นี่ ถ้าเป็นแบบนี้... นาราไม่ได้สนใจว่าคุณหญิงจะจินตนาการไปถึงไหนต่อไหนพลางหยิบขนมปังขึ้นมากัดอีกชิ้น ฉับพลันมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะก็ดังขึ้น สายตาอันแหลมคมของคุณหญิงเพ็ญรดีก็เหลือบไปเห็นพอดีว่าเป็นสายจากธีมนต์ คุณหญิงจึงเอื้อมมือไปแย่งมือถือมารับสายเอง “เจ้าลูกชายทักษะทางด้านนั้นของแกห่วยเหรอ?” “หึหึ...” นาราไม่คิดว่าคุณหญิงจะเอ่ยถามตรงขนาดนี้ เธอจึงขอโทรศัพท์ตัวเองคืน “คุณป้ารอเขากลับมาค่อยถามก็ได้ค่ะ!” “คุณพูดอะไรกับแม่ผมอีกล่ะ?” ธีมนต์ได้ยินเสียงเธอก็รีบเอ่ยถามทันที “เดี๋ยวคุณกลับมาก็รู้เองแหละ โทรหาฉันมีธุระอะไรหรือเปล่า?” คุณหญิงเพ็ญรดีที่อยู่ข้างๆก็ร้อนใจเหลือเกิน นาราคิดว่าธีมนต์โทรหาเธอต้องมีเรื่องสำคัญอะไรแน่ๆจึงได้แต่เก็บความสงสัยไว้ก่อน “เช้าวันนี้บริษัทนาโนเบย์จะเข้าร่วมการประมูล” เขาโทรหาเธอเพราะตั้งใจจะบอกเธอเรื่องนี้ นารายกแก้วนมขึ้นดื่มด้วยสีหน้าเรียบเฉย “สิ่งที่ฉันควรทำก็ทำไปแล้วผลจะออกมาเป็นยังไงไม่ใช่สิ่งที่ฉันจะควบคุมได้” แม้จะไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์แต่จากเล่ห์เหลี่ยมทางธุรกิจแล้วเมื่อมีแผนโครงการอยู่ในมือ ฝ่ายศัตรูไม่เล่นงานบริษัทนาโนเบย์สิจะเป็นเรื่องแปลก “เรามาทำข้อแลกเปลี่ยนกันไหม?” นี่คือจุดประสงค์ข้อที่สองที่ธีมนต์โทรหาเธอ “ผมรับประกันว่าบริษัทนาโนเบย์จะแพ้การประมูลในครั้งนี้” นารายิ้มเย็น ผู้ชายคนนี้เล่นงานเธอเข้าให้แล้ว สายตาเธอจับจ้องนมในแก้วก่อนจะตอบกลับเสียงเย็น “ข้อแลกเปลี่ยนอะไรที่ทำให้คุณถึงกับเอ่ยปากรับประกันแบบนี้” “บริษัทเนวิลล์กรุ๊ปของทัศสัยเกิดปัญหานิดหน่อย” นาราวางแก้วนมลงก่อนจะเดินไปยืนกอดอกอยู่ข้างหน้าต่าง “หากเป็นเรื่องของบริษัทเขาทำไมไม่ให้เขาติดต่อฉันเองล่ะ?” ได้ยินเสียงหัวเราะลอยมาตามสายอย่างชัดเจน ธีมนต์พูดกลั้วหัวเราะ “คุณบล็อกเบอร์เขาไม่ใช่หรือไง?” ช่วงนี้ราวกับว่านาราหายสาบสูญไปเลย ทัศสัยไม่รู้ว่าเธอมาอยู่บ้านธีมนต์จึงตามหาตัวเธอยากมาก พอเขาเอ่ยทักขึ้นเธอก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอบล็อคเบอร์เขาจริงๆ “จะรับข้อเสนอไหม?” ธีมนต์คิดถึงผลประโยชน์ของข้อแลกเปลี่ยนนี้ไว้หมดแล้ว “คุณก็ไม่เสียประโยชน์อะไรนี่” เธอจึงวิเคราะห์ผลได้ผลเสียที่จะเกิดขึ้นก่อนจะตอบกลับ “มีงานลอยมาอยู่ตรงหน้าก็ต้องรับแน่นอน แต่ว่า...” น้ำเสียงเธอเข้มขึ้นทันที “ถึงแม้คุณจะรับประกันว่าบริษัทนาโนเบย์จะไม่ชนะการประมูลครั้งนี้แต่ค่าทนายฉันก็เรียกเก็บเหมือนเดิมนะ!” “เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา อีกสักพักทัศสัยจะไปรับคุณที่บ้านเพื่อไปดูสถานการณ์ที่เนวิลล์กรุ๊ป” ธีมนต์เอ่ยย้ำเธออีกครั้ง นารารู้สึกว่าความสัมพันธ์ของพวกเขานั้นดีมากจริงๆ “ไม่รู้มาก่อนนะเนี่ยว่าคุณเป็นห่วงทัศสัยขนาดนี้” “มิตรภาพของผู้ชายนั้นแน่นแฟ้นกว่าของผู้หญิงมากนัก”