ตอนที่ 34 ทําเพื่อเธอ

ต๭นที่ 34 ทําเพื่อเธอ ดูเหมือนจะไม่ต้องซักถามแล้ว ทำให้ทุกคนรู้สึกโล่งอก. สีหน้าของภูรี ดูเหมือนจะดีขึ้น แต่คำพูดต่อไป ก็ทำให้เขาถูกโยนลงไปในนรกทันที! “แต่ร่างกายคุณภูรีเป็นของบริษัทโมทัดนา งานที่ได้รับมอบหมายด้วยตัวเอง นาเดียผู้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชาก็ทำสำเร็จ คุณภูรีจำเป็นต้องไปตรวจดูงาน!” ถิรเจตกำลังพูด และค่อยๆลุกขึ้นยืน มือทั้งสองข้างล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกง ความสูงร้อยแปดสิบเก้าเซ็นของเขา สู้ลมเหมือนต้นยูคาลิปตัส สูงตระหง่าน พูดออกมา ยิ่งไม่ง่ายที่จะพูด! ธีรวัฌน์รู้อยู่แก่ใจ กระจุกมุมปากเล็กน้อย พยักหน้าเห็นด้วย “ที่ถิรเจตพูดก็มีเหตุผล ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณภูรี เรื่องนี้ก็ให้คุณจัดการแล้วกัน ใช้แล้ว ถ้าหากว่ามีที่ไหนที่นาเดียเช็ดไม่สะอาด คุณภูรีตรวจเจอ เชิญจัดการได้เลย” ภูรีฉันไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน อาคารบริษัทโมทัดนาสูงสามร้อยกว่าเมตร เดินขึ้นเดินลงก็ทำให้กลัวได้แล้ว “ธีรวัฌน์ นี่…… ผม……” “โอเคแล้ว เรื่องนี้ก็จบลงแค่นี้ ใครก็ไม่ต้องพูดถึงแล้ว ” สีหน้าธีรวัฌน์ที่รู้สึกอ่อนแอ ลุกขึ้นและโบกมือ มองไปทางถิรเจต และถามว่า “ถิรเจต มีอะไรจะพูดอีกไหม?” ถิรเจตส่ายหัว “นั่นคือทั้งหมดสำหรับตอนนี้ บริษัทยังมีเรื่องอีกมากมาย ฉันต้องไปแล้ว” “โอเค ถิรเจตกลับดีดีหละ” ธีรวัฌน์พยักหน้า ยิ้มกว้าง เดินออกไปส่ง ในสายตาเล็กๆของนาเดีย ปรากฎเงาของถิรเจตเดินมาทางนี้ เธอขยับเท้าของเธอ หลีกทางให้ จริงๆแล้ว หัวใจเธอยังคงเต็มไปด้วยความสับสน สงสัยว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้ หรือว่าเธอกำลังโต้เถียงกับตัวเองอยู่หรือเปล่า? ความคิดที่เพิ่งเกิดขึ้น ก็ถูกปราบลงด้วยเหตุผลของเธอ เป็นไปได้ยังไง ผู้ชายคนนี้เขาเกลียดเธอมาก เธอรู้ดีกว่าใคร มันเป็นไปได้ยังไงที่เขาจะช่วยเธอ? สีหน้าของภูรีเปลี่ยนไป เธอไม่อยากจะเชื่อว่าจะเข้าถึงธีรวัฌน์ได้“ ธีรวัฌน์ ฉัน……” ธีรวัฌน์กำลังก้าวเดิน ก้มหัวลง แล้วพูดว่า “คุณภูรี ความสัมพันธ์ระหว่างคุณชายรองถิรเจตและบริษัทโมทัดนาคุณรู้ดี ถ้าคุณต้องการที่จะอยู่อย่างสงบ หากคุณไม่ต้องการให้มันมาถึงจุดที่คุณไม่สามารถควบคุมได้ ก็เงียบๆไว้ซะ!” “ผม……”ภูรีรู้เรื่องมาถึงจุดที่แก้ไขไม่ได้แล้ว แต่ว่าในใจของเขาเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ และตอนนี้ ธีรวัฌน์มองไปที่นาเดียและพูดว่า “เธอก็ออกไปเถอะ” “โอ้”นาเดียตอบกลับไป ก้มหัวลงพร้อมเดินออกไป ถึงแม้ว่าจะไม่ได้หันกลับมามองธีรวัฌน์ แต่เธอก็รู้สึกได้ ณ เวลานี้สีหน้าของธีรวัฌน์ดุร้าย ดุร้ายจนสามารถฆ่าตัวเองได้ ออกจากห้องทำงาน ธีรวัฌน์พูดขึ้น“ ฉันไปประชุมก่อนนะ” ถิรเจตยิ้มเล็กน้อย มองธีรวัฌน์เดินจากไป นาเดียกลืนน้ำลาย อ้าปาก อยากจะพูดอะไร แต่รู้สึกว่ามันเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ในที่สุด เธอพูดอ้ำๆอึ้งๆ พูดเบา“ ขอบคุณ” ถิรเจตเอียงสายตามอง ขนตาที่ละเอียดอ่อนด้านล่างของเปลือกตา ริมฝีปากบาง มีกลิ่นของการเยาะเย้ย “ผู้หญิงน่าโง่!” “……”นาเดียตะลึง รอจนกว่าเธอจะเงยหน้าขึ้น มองไปที่ถิรเจต จุดประสงค์เพื่อให้ความหล่อของเขาลอยออกไป อี้ เขาหมายความว่ายังไง? ทำไมเขาถึงเรียกเธอว่าโง่?เธอไปแหย่ส่วนไหนเขาหรอ? ช่างไม่มีเหตุผลเลย!นาเดียทำหน้าตาตลกลับหลังเขา