ตอนที่56การแสดงความรักที่ดี

ต๭นที่56การแสดงความรักที่ดี จตุภูมิไม่ได้สนใจเธอเธอค่อยๆปิดประตูเบาๆแต่ไม่ได้ปิดสนิทหลังจากนั้นก็นั่งพิงกำแพงอยู่ตรงหน้าประตูห้องเขา เกือบหนึ่งชั่วโมงผ่านไปเขายังคงนั่งอยู่ในห้องนอนไม่ขยับไปไหนนวตาแอบชะโงกหน้าไปมองเขาหลายครั้งไม่รู้ว่าหนังสือเล่มนั้นมีอะไรน่าอ่านกันเขานั่งอ่านไม่หยุดเลย กริ่งหน้าบ้านดังขึ้นนวตาตัวแข็งทื่อคู่หมั้นเขามาแล้ว กริ่งหน้าบ้านยังคงดังไม่หยุดเหมือนกับขาทั้งสองข้างของเธอถูกล็อคไว้กับพื้นขยับไม่ได้เลย จตุภูมิเดินออกมาจากในห้องอารมณ์ไม่ดี“หูหนวกรึไงไปเปิดประตูสิ” นวตาพยักหน้าช้าๆรู้สึกเหมือนโดนทารุณอย่างเหี้ยมโหดเมื่อกี้เธอไม่ยอมกลับเองก็เลยต้องยอมรับความเจ็บปวดที่ตัวเองเลือกเองไปก็แล้วกัน ยืนอยู่หน้าประตูพร้อมสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วเปิดประตูออกยังไม่ทันจะได้ยิ้มอย่างที่ใจคิดจะทำผู้หญิงคนนั้นก็รีบเดินเข้ามาทันที เนื้อตัวมีไอชื้นจากข้างนอกมาคงเป็นเพราะฝนด้านนอกเธอถอดเสื้อโค้ตออกพร้อมกับรีบเดินเข้าไปข้างใน ตอนที่เห็นจตุภูมิที่เดินออกมาจากห้องนอนเธอก็รีบเดินเข้าไปหามือนึงโอบไปที่ต้นคอของจตุภูมิส่วนอีกมือก็อังไปที่หน้าผากของเขา“ทำไมอยู่ดีๆไม่สบายได้ล่ะ?ก็ไม่มีไข้นิกินยารึยัง?” ในตอนนี้นวตาที่กำลังมองพวกเขาสองคนกำลังปวดใจอย่างมาก เมื่อกี้ตอนที่จตุภูมิพูดกับเธอว่าไม่ค่อยสบายเธอก็ไม่สบายใจเช่นกันรู้สึกร้อนรนมากแต่ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดี 。คู่หมั้นของเขา....เขาน่าจะอยากได้ความห่วงใยจากเธอมากกว่าล่ะมั้ง ทันใดนั้นนวตาที่ยืนอยู่ตรงประตูเป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนนอก จตุภูมิยิ้มอย่างอบอุ่น“ไม่เป็นอะไรแล้วก็แค่คิดถึงเธอแค่นั้นเอง” หลังจากคู่หมั้นของเขาได้ยินดังนั้นมือที่อังหน้าผากของเขาอยู่ก็กำกำปั้นเล็กน้อยแล้วตีไปที่ไหล่เขาเบาๆ“คนเลว” นวตาอยากจะหนีออกมาเธออยากจะเปิดประตูและแอบย่องออกไปกลัวว่าการที่เธออยู่จะรบกวนเวลาสวีทของทั้งสองคน” และคู่หมั้นของเขาก็พึ่งนึกถึงผู้หญิงที่ช่วยเปิดประตูให้เธอเมื่อกี้นี้หันหน้ามามองนวตาที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูแล้วก็ถามจตุภูมิ“คนนี้คือ...”เหมือนว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแต่ก็ไม่แน่ใจ นวตาพยายามยิ้มให้ดูไม่กระอักกระอ่วนที่สุดแต่มันก็ยังกระอักกระอ่วนอยู่ดีเธอกำลังจะแนะนำตัวแต่จตุภูมิก็พูดตัดหน้าเธอไปซะก่อน“แม่บ้าน” ใช่สิ่งที่เค้าจะแนะนำเธอก็มีแค่สองคำเท่านั้นแม่บ้าน แต่ต่อมาสิ่งที่เขาแนะนำคู่หมั้นของเขากลับต่างออกไป“นี่คือคู่หมั้นของฉันกนต์รพีเรารู้จักกันตอนเรียนอยู่ที่อังกฤษเธอเป็นหมอเหมือนแฟนเธอน่ะ” นวตาได้แต่พยักหน้าตอนนี้สมองมันตื๊อไปหมดคิดอะไรไม่ออกอีกแล้ว กนต์รพีชื่อเพราะมากเธอดูอ่อนโยนและสง่างาม “สวัสดีค่ะ”กนต์รพีทักทายเธอ นวตาได้แต่พยายามรักษารอยยิ้มของตัวเองไว้พลางตอบกลับ“สวัสดีค่ะ” หลังจากนั้นนวตาก็กลายเป็นส่วนเกินกนต์รพีคล้องแขนของจตุภูมิส่วนจตุภูมิก็ช่วยเธอจัดผมที่ถูกฝนสาดมาโดนอย่างอ่อนโยน แล้วก็ได้ยินที่จตุภูมิแซวเธอ“เธอนั่งจรวดมาเหรอเร็วจัง” กนต์รพีเงยหน้ามองหน้าเขา“นายรู้ไหมว่าเมื่อกี้พอนายโทรมาบอกว่าไม่สบายฉันตกใจแทบตายถ้าวันนี้โดนใบปรับจากการฝ่าไฟแดงล่ะก็นายจ่ายเลย” ......