ตอนที่28 ความไว้ใจที่หมดไป

ต๭นที่28 ความไว้ใจที่หมดไป สายตายของหลินหยู่นจูทำแต่เปิดไฟล์งานออกมา สีหน้าของเจินมี่มี่ได้แต่ตรวจสอบและไล่ดูงาน “ทำไมมามองฉันอย่างงี้ล่ะ” เจินมี่มี่เบิกตากว้าง “หยู่นจู ลองเดาดูสิว่าเมื่อกี้ฉันได้ยินใครพูดว่าอะไร” “อะไร เกี่ยวกับฉันหรอ” หลินหยู่นจูมองตาของเธอ “เมื่อกี้ฉันพึ่งไปห้องน้ำมาได้ยินพวกเขาเล่าว่า ตอนเช้าคนที่ท่านประธานอุ้มเข้ามาคนนั้นน่ะ……เป็นคนในตึกของเราเอง” “อ้อ งั้นหรอ” หลินหยู่นจูทำเหมือนนิ่งๆแล้วก็ยิ้ม “ถ้างั้นได้ยินหรือยังว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน เจินมี่มี่ในตอนนั้นกระสับกระส่าย นั่งตัวตรง “ฉันฟังได้ที่ไหนกัน เรื่องตอนเช้าอ่ะมีแต่พวกหัวกะทิสองสามคนเท่านั้นแหละที่เห็น” หลินหยู่นจูสบายใจไปช่วงขณะ แล้วก็พูดปลอบใจ “นี่เธออย่าเสียใจไปเลย ตั้งใจทำงานไต่เต้าไปให้สูง มันต้องมีสักวันที่เธอจะได้อยู่ในทีมพวกหัวกระทิ” เจินมี่มี่ยิ้มอย่างมีความสุข และพูดว่า “ขอบใจนะ หยู่นจู” “ไม่เป็นไรหรอก” หลินหยู่นจูให้กำลังใจและตบไปที่ไหล่ของเธอหนึ่งรอบ “แต่ว่าฉันก็ยังคงที่จะอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่” เจินมี่มี่สีหน้าเปลี่ยนเปลี่ยนไปเป็นใบหน้าที่เคร่งขรึมขึ้นมา หลินหยู่นจูไม่รู้จะพูดอย่างไรต่อ ประชุมตอนบ่ายจะต้องเตรียมเอกสารสำคัญต่างๆ หลินหยู่นจูได้เตรียมเอกสารใกล้จะเสร็จเเล้ว เธอเก็บโต๊ะเตรียมพร้อมที่จะไปประชุม กลับเห็นลู่เหยียนและแซ่ร์เพ้ยถิงเดินมาทางนี้ ในขณะนั้นยังเอาเรื่องใหญ่มาอีกด้วย ประชุมตอนบ่ายถูกยกเลิกแล้ว สักครู่นึงในห้องทำงานต่างเดือดขึ้นมา “ยกเลิกแล้วหรอ จริงดิ ประชุมสำคัญขนาดนี้เนี่ยนะ บอกยกเลิกก็คือยกเลิก หรือว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า” “หรือว่าบริษัทย่อยต่างประเทศไม่ทำแล้วงั้นหรอ” “เป็นไปได้อย่างไร ไม่อยากจะเชื่อ บริษัทไหนที่ไม่อยากร่วมมือทำงานกับบริษัทตระกูลฉีบ้าง” แต่ละคนก็พูดความคิดเห็นของตัวเองออกมา หลินหยู่นจูเห็นว่าไม่เห็นจะแปลกเลย ดูเหมือนว่าการประชุมรอบนี้ก็แค่เลื่อนออกไปแต่ว่าความน่าเชื่อถือของบริษัทจะไม่หายหรอ ทำไมท่านประธานถึงทำแบบนี้ล่ะ “หยู่นจู” ตรงข้ามเจินมี่มี่เรียกเธออย่างลึกลับ หลินหยู่นจูแปลกใจ เลยเดินไปที่หน้าของเธอ พอให้ได้ยินเสียงเจินมี่มี่พูด “ฉันได้ยินมาล่ะ เจ้านายยกเลิกประชุมก็เพราะว่าเรื่องของผู้หญิงตอนเช้า” “หลินหยู่นจูอึ้งไปสักครู่ “เป็นไปได้อย่างไร เธอได้ยินมาผิดหรือเปล่า” “ เห้ย ไม่ผิดหรอก จะผิดได้ยังไง” เจินมี่มี่ไม่เห็นด้วย “ ฉันได้ยินว่าท่านประธานยกเลิกประชุมครั้งนี้ก็เพราะผู้หญิงตอนเช้าที่ล้มมีแผลที่ขาไม่สามารถยืนได้นานๆ” พอพูดออกมาดังนั้น สีหน้าของหยู่นจูก็เปลี่ยนไป รอจนลู่เหยียนออกไปเธอก็ไปที่ห้องน้ำ พระเจ้า ทำไมเป็นแบบนี้เนี่ย ท่านประธานจริงๆแล้วเขาต้องการอะไรกันแน่ นี่ดูเหมือนว่าเขานี่เป็นคนที่เห็นแต่ตัวเอง หรือว่าเขา หลินหยู่นจูมองกระจกแล้วก็สงสัยตัวเองแล้วรีบส่ายหัว ไม่นะ ไม่นะ ต้องไม่เป็นแบบนี้สิ ไม่เป็นแบบนี้แน่ๆ เธอและฉีเทียนโย่วต่างกันจะตาย เขาเป็นคนที่สูงส่งอย่างกับเจ้าชายแต่ว่าฉันล่ะ หยู่นจู ถ้าบังเอิญพูดไม่เข้าหูเขา เราอาจจะตายเหมือนกันหมดก็ได้นะ เห้อ……ปวดหัว เธอถอนหายใจอย่างไม่มีเสียงออกมา ประตูด้านนอกมีเสียงรองเท้าส้นสูงเดินเข้ามาแล้วหลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงน้ำออกมาจากก๊อกน้ำ “ได้ยินหรือยังว่าการประชุมครั้งนี้ยกเลิกก็เพราะผู้หญิงคนนั้น”เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งพูดออกมา “อ่อ เหอะ” เสียงที่ตอบกลับอันนั้นก็ไม่ดี “ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นใช้ฝีมืออะไรกัน หน้าไม่อาย” หลินหยู่นจูพูด อะไรที่เรียกว่าหน้าไม่อายกัน ให้ตายสิ ฉันไปทำอะไร “ได้ยินมาอีกว่าท่านประธานยอมไปกินข้าวที่โรงอาหารเพื่อรอเจอเธอด้วยนะ” “ก็เหมือนได้ยินมานะ” นี่เป็นเสียงของผู้หญิงอีกคน “……” รอจนผู้หญิงสองคนนี้ออกไป แน่นอนล่ะไม่ขาดที่จะทิ้งรอยแผลเอาไว้ หลินหยู่นจูผลักประตูออก อดไม่ได้ที่จะเดินออกมา เธอก็แค่อยากจะทำงานที่นี่อย่างบริสุทธิ์เท่านั้นเอง ทำไมกลับเป็นแบบนี้ไปได้ แต่ว่ายังมีความโชคดี ฉีเทียนโย่วยังมีศักดิ์ศรีเพียงพอ เรื่องนี้ถ้าจะบรรยายก็ต้องใส่ไข่ผู้หญิงถึงจะไม่เสียหาย ดูเหมือนว่าปากของพวกหัวกะทินี่แรงอยู่เหมือนกันนะเนี่ย หลินหยู่นจูล้างมือ เอามือสบัดน้ำแล้วเดินออกไป เจอจนได้ ผู้หญิงสองคนที่กำลังเดินเข้ามานั่นก็คือคุณเลขาแซ่ร์เพ้ยถิงและผู้หญิงอีกคนคือคนที่ฉันไม่อยากจะเจอมากที่สุดในชีวิตคือ ฉีเย่ว พยายามห้ามใจตัวเอง พยายามที่จะยิ้มทักทายกับแซ่ร์เพ้ยถิง “คุณเลขา” “ช้าก่อน” หลังจากนั้นกำลังที่จะเดินเฉียดกับฉีเย่วไป ก็ได้ยินเข้ากับคำเรียกของแซ่ร์เพ้ยถิง เธอเลยหยุดเดินแล้วก็หันกลับมา ”แซ่ร์เพ้ยถิงมองเธออย่างเย็นชา แล้วพูดว่า “คนนี้คือรองประธานแห่งบริษัทตระกูลฉี รองประธานงั้นหรอ จริงๆแล้วผู้หญิงคนนี้คือรองประธานหรอกหรอ หลินหยู่นจูตกใจมาก ตอนแรกก็คิดว่าเธอจะเป็นแค่พนักงานสักแผนกนึงในบริษัทแค่นั้นคิดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นรองประธาน “สวัสดีดีค่ะ รองประธาน” หลินหยู่นจูพยายามที่จะไม่แสดงออกอะไรใดๆนอกจากยิ้ม ฉีเย่วมองเธออย่างเย็นชา และเย่อหยิ่ง แม้ว่าเธอจะไม่พูดอะไรแต่ก็ทำให้คนอื่นรู้สึกได้ว่าไม่เป็นมิตรเท่าไหร่ เธอคงไม่เป็นมิตรกับหลินหยู่นจูหรอก หลินหยู่นจูคือศัตรูเบอร์หนึ่งของเธอต่างหาก แซ่ร์เพ้ยถิงพูดต่อ “รองประธานเป็นน้องสาวคนสนิทของท่านประธานของเรา แม้ว่าตอนนี้เป็นแค่ตำแหน่งรองประธาน แต่ถ้าเธอสั่งออกมาแล้วก็เหมือนกับท่านประธานพูดได้อีกว่าถ้าท่านประธานไม่อยู่รองประธานสามารถทำงานแทนเขาได้เลยไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดก็ตาม” หลินหยู่นจูไม่พูดอะไร ฉีเย่ว จริงๆแล้วก็คือน้องสาวของฉีเทียนโย่วอย่างงั้นหรอ อีกยังเป็นน้องสาวคนสนิทอีกด้วย พึ่งนึกได้ พวกเขาก็นามสกุลฉีหนิ ทำไมฉันถึงนึกไม่ออกนะ ทุกคนก็ต่างชอบคำยกย่องชื่นชม ฉีเย่วก็เช่นกัน