ตอนที่ 84 พวกเขาเข้ากันได้ดี

ตอนที่ 84 พวกเขาเข้ากันได้ดี “โอเค จรีภรณ์ โอเค ฉันรับปากเธอ” ชนุตต์รีบโอบกอดเข้าที่จรีภรณ์ทันที เขาไม่อยากให้เธอตื่นเต้นจนเกินไปเพราะเรื่องนี้ เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอนั้นยังไม่ดี เมื่อส่งจรีภรณ์ที่โรงพยาบาลเสร็จ เขาก็ได้โทรหาคุณชนัสถาเพื่อที่จะติดต่อเรื่องที่ตะวันถูกลักพาตัวหายไปครั้งที่แล้ว ครั้งนี้เขาได้คุยกันและเขาได้บอกความอย่างคลุมเครือว่าเรื่องนี้อาจจะมีคุณนายศิริวัชรภัทรเข้ามีส่วนเกี่ยวข้อง คุณชนัสถาไม่ได้โง่ ปกติเขาจะรู้เรื่องการได้และการเสียผลประโยชน์ แต่ถ้าความจริงของเรื่องเป็นแบบนี้จริงๆ เขาก็จะไม่ลังเลที่จะดำเนินการเรื่องนี้ทางกฎหมายและไม่เคยให้สิทธิพิเศษใดๆเนื่องจากเป็นเรื่องของการระบุตัวบุคคล ประเด็นนี้ทำให้ชนุตต์ค่อนข้างไว้วางใจว่าคุณชนัสถายังเป็นคนที่ชัดเจนและโปร่งใสอีกด้วย หลายวันมานี้ที่โรงพยาบาล ชนุตต์ยุ่งมาก ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ไม่ว่าจะเรื่องใดก็ลงมือทำเองทั้งหมด สิ่งนี้ทำให้จรีภรณ์รู้สึกประทับใจเขามาก เธอไม่เคยคิดว่าเธอกับชนุตต์จะต้องมาหย่าร้างกัน จริง ๆ แล้วเขาใส่ใจกับเธอมาก แต่เมื่อเธอนึกถึงวิดีโอนั้น หัวใจของเธอก็ตึงเครียดอีกครั้ง สิ่งนี้ทำให้เทพวีสงสัยมาก ถามเธอว่าทำไมหลังจากที่หย่ากับจิรภาส แม้กระทั่งเจอเธอเองยังไม่อยากจะเจอหน้า แต่ทำไมพอเป็นชนุตต์ไม่เห็นเกลียดหรือทำอะไรแบบนั้นบ้างเลย จริงๆแล้วจรีภรณ์เองก็เคยคิดเหมือนกัน หรือเป็นเพราะยังรักไม่พอ เลยไม่ได้เกลียดขนาดนั้น แต่ตอนนี้เธอรู้สึกว่าเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ มีเพียงประโยคนี้ที่เธอไม่พูดออกมา เรื่องที่สำคัญตอนนี้คืออาการป่วยของตะวัน เธอยังไม่อยากคิดถึงเรื่องอื่นๆ แค่ทุกๆวันตอนที่ได้เห็นชนุตต์มองมาด้วยสายตาอันอบอุ่น จรีภรณ์ก้รู้สึกสับสนมาก เธอรู้ว่าชนุตต์ก็ยังตัดใจไม่ได้ แต่มันไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดถึงเรื่องนี้ ดังนั้นมันจะไม่ไปไหนสักที ในเมื่อเขาไม่ได้พูดถึง จรีภรณ์ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เมื่อบรรยากาศมันเริ่มอึมครึม เทพวีก็ ผ่านการดูแลมาหลายวัน อาการของตัวีนก็เริ่มดีขึ้น แต่ตอนที่ออกจากโรงพยาบาล จรีภรณ์ได้เจอนวิยาที่กำลังออกจากโรงพยาบาลเช่นเดียวกัน จิรภาสและชญาภาก็อยู่ เมื่อศัตรูมาเจอกันก็เป็นการปะทะกันตาต่อตา ฟันต่อฟัน นวิยามองเห็นตะวันอยู่ในอ้อมกอดของจรีภรณ์ ก็รู้สึกประหลาดใจและอดไม่ได้ที่จะชี้ไปที่ตะวันแล้วพูดว่า : “จิรภาส ลูกดูสิ เธอหาลูกเธอเจอละ เรื่องนี้ฉันไม่ได้เป็นคนทำ แม่ไม่ได้ไปลักพาตัวลูกเธอมาซะหน่อย เธอใส่ร้ายแม่ชัดๆและยังมาทุบตีแม่อีก แม่คงปล่อยไปไม่ได้ แม่จะฟ้องพวกมัน แม่จะเอามันเข้าคุกให้ได้ ” เมื่อนวิยาพูดจบ ก้ดูเหมือนว่าตัวเองจะถูกกล่าวหาไม่ได้รีบความเป็นธรรม “จรีภรณ์ เรื่องมันคืออะไรกันแน่” จิรภาสขมวดคิ้วและมองไปที่จรีภรณ์ ช่วงเวลาตอนที่แม่ของเขาอยู่โรงพยาบาล จิรภาสเองก็พยายาติดต่อกับจรีภรณ์เพื่อถามว่าเจอตะวันแล้วหรือยัง แต่ทุกครั้งที่โทรไปก็โดดตัดสายตลอด เขาเองก็อยากจะมาหาจรีภรณ์ด้วยตัวของเขาเอง แต่แม่ก็อยู่ตรงนี้จึงไปไม่ได้ ถึงแม้ว่าชญาภาจะมาเยี่ยมแม่ในหลายๆครั้ง แต่เขาเองก็ได้เลิกรากับชญาภาแล้วและเขาไม่ได้ต้องการที่จะตัดขาดกับคนที่มีน้ำใจ จะว่าไป แม่ของเขาก็มีชญาภาคอยเป็นคนดูแล แต่ก็กลัวว่าจิรภาสจะไปหาจรีภรณ์ เห็นว่าแม่ของเขาไม่สามารถที่จะจัดการอะไรได้แบบนี้ จิรภาสเองก็รู้สึกลำบากเวลาอยู่กับเธอ แต่มันไม่มีวิธีใดแล้ว แม่ของเขาตอนนี้ก็อยู่ที่โรงพยาบาล จะมาทิ้งให้เธออยู่ตามลำพังไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงมาหาแม่ทุกวันเพราะเขาไม่อยากให้แม่ไม่มีความสุข แต่ก็ไม่คิดว่าจะมาพบเจอพวกเธอที่นี่ สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจมาก หรือว่านี่เป็นข้อพิสูจน์จอมปลอมหรือเปล่า เรื่องนี้แม่ของเขาไม่ได้เป็นคนทำ แต่ก่อนที่เขาจะไม่แน่ใจ เขาจึงต้องถามให้ชัดเจนก่อน “เรื่องเป็นยังไงหรอ คุณจิรภาส หลังจากที่แม่ของคุณจ้างให้คนมาลักพาตัวลูกฉัน ลูกของฉันก็ไข้ขึ้นสูง จนถึงตอนนี้อาการก็เพิ่งดีขึ้น ฉันก็อยากจะถามแม่คุณเหมือนกันว่า ทำไมจิตใจเธอช่างโหดเหี้ยมได้ขนาดนี้ ความดีงามของแม่คุณถูกหมามันกินหมดแล้วหรือไง ” จรีภรณ์ยิ้มและตอบด้วยความเย็นชา พอคิดถึงเรื่องแย่ๆที่ตะวันได้รับ เธอก็อดไม่ได้ที่จะคุณนายใจโหดเหี้ยมคนนี้ “จรีภรณ์ ตอนนี้เธอก็หาลูกของเธอเจอแล้ว ทำไมเธอถึงกล้ามาบอกว่าฉันเป็นคนลักพาตัว เธอตาบอดหรอ จะพูดอะไรก็มีหลักฐานด้วยนะ” นวิยาด่ากลับด้วยความโกรธ ตอนนี้ผู้หญิงคนนี้กำลังใส่ร้ายเธอ “หลักฐาน หลักฐานก็คือคุณโทรมาหาจรีภรณ์ไงล่ะ ต้องการที่จะให้เธอออกจากเมืองซูและยังบอกอีกว่าถ้าเธอออกไปได้จะจ่ายเงินให้อย่างงาม ตอนนี้ยังต้องการหลักฐานอะไรอีก ” เทพวีก็ตอกกลับขึ้นมาทันที “เทพวี เธอพูดอะไรระวังด้วยนะ” สีหน้าของจิรภาสเริ่มไม่มีความสุข แม่ของเขาก็ยังไม่ได้พูดถึงเธอ เทพวีเห็นว่าจิรภาสกล้าพูดแบบนี้กับเธอ เธอคิดอยากจะพูดออกมาด้วยความโกรธ แต่ก็โดนจรีภรณ์แย่งพูดก่อนว่า “ที่เทพวีพูด เป็นเรื่องจริง ทำไมหรอ คุณจิรภาสมีข้อคิดเห็นอะไรไหมคะ” “จรีภรณ์ ก่อนหน้านี้คุณก็ไม่มีหลักฐาน ผมหวังให้คุณมาขอโทษแม่ของผม เพราะแม่ของผมก็อายุมากแล้ว คุณจะมาทำแบบนี้กับเธอมันก็ไม่ถูก คุณไม่รู้สึกว่ามันเกินไปบ้างหรอ ” จิรภาสพูดออกมาพร้อมกับนึกถึงตอนที่เธอตบหน้าแม่เธอตอนที่เกิดเรื่องครั้งที่แล้ว ตอนนี้ก็เหมือนกัน เธอก็ยังไม่มีหลักฐานใดๆเลย มีแต่การคาดเดาและสรุปเป็นนู้นนี่นั่นและก็โกรธขึ้นมาทันที “ขอโทษหรอ” จรีภรณ์ดูเหมือนจะได้ยินคำพูดที่ตลก “ทำไมฉันต้องขอโทษ เธอโทรมาหาฉันเพื่อนถามฉันนี่คือหลักฐานที่ดีที่สุดแล้ว ถ้าไม่ใช่เธอทำแล้วจะใครทำ คุณคิดว่าฉันโง่หรือไง จะให้ฉันมาขอโทษเธอเพื่อ?? ฝันไปเถอะ ” “โอเค โอเค โอเค ได้ เธอรอแป๊บนึงฉันจะพูดให้พวกคุณฟังนะ” นวิยาได้ยินคำพูดที่โกรธมากๆของจรีภรณ์ วันนี้เธอจะต้องให้ ตอนเรียนกับจรีภรณ์สักหน่อย เธอพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันทีเพื่อโทรหาทนาย และตอนนี้เองชญาภาก็ชิงพูดขึ้นมาว่า “คุณน้านวิยาคะ นี่ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่ๆ ใจเย็นๆนะคะ คุณพี่จรีภรณ์ก็น่าจะเข้าใจคุณน้าผิดไปนะคะ” “เธอเกี่ยวอะไรด้วย ที่นี่ตอนนี้คุณมีสิทธิ์พูดด้วยหรอ ” จรีภรณ์พูดกลับไปด้วยเสียงที่ดัง เธอเกลียดผู้หญิงแบบนี้มากที่สุด “จิรภาส ลูกดูสิ ลูกดูมันสิ บ้านเมืองไม่มีขือไม่มีแปกันแล้วหรือไง ฉันบอกตั้งแต่แล้วว่าผู้หญิงแบบนี้จะเป็นตัวซวย ไม่วันใดก็วันหนึ่งฉันจะเป็นบ้าเพราะมัน ตอนนี้มันกล้าที่จะตบตีฉัน วันนี้ฉันจะต้องสั่งสอนแกสักหน่อยละ ” นวิยาง้างมือออกมา เธอคนนี้ช่างโหดร้ายเหลือเกินจะเอาเธอให้ตายไปข้างหนึ่งเลยทีเดียว “คุณน้านวิยา ใจเย็นๆคะ ห่วงสุขภาพและร่างกายก่อนนะคะ” ชญาภาพูดขึ้นมาพร้อมกับช่วยนวิยาด้วยสายตาที่เป็นกังวลและหันกลับมามองจรีภรณ์และขอร้องว่า “สุขภาพคุณน้าไม่ค่อยดี คุณอย่าเพิ่งยั่วเธอเลยนะคะ ” “จิรภาสได้ยินคำพูดของนวิยา และเขาก็จ้องไปที่จรีภรณ์พร้อมพูดว่า “จรีภรณ์ ขอโทษ!” “ถ้าคุณนายศิริวัชรภัทรอยากจะดำเนินเรื่องตามกฎหมาย หลังจากนั้นถ้าเรื่องมันใหญ่ขึ้น มันก็อาจจะไปกระทบกับชื่อเสียงของคุณจิรภาสได้ ” หลังจากนั้นพวกเขาก็ทะเลาะกันเสียงดัง ชนุตต์มองไปที่นวิยาและยิ้มอย่างสุภาพให้แก่เธอ พร้อมกับกวาดตามองไปที่จิรภาสและญาภาด้วย ตั้งแรกจนถึงตอนนี้เขาก็ยืนมองพวกเขามาตลอด ในการวิเคราะห์และตัดสินใจของเรื่องนี้มีโอกาสสูงที่คุณนายศิริวัชรภัทรจะเป็นคนทำ แต่ท่าทีของคุณนายศิริวัชรภัทรดูเหมือนจะไม่ได้โกหก สิ่งนี้ทำให้ชนุตต์สงสัย เขามีความแม่นยำมากในการมองคน พร้อมกับการได้ยินยคำพูดของชญาภาเมื่อสักครู่นี้ เขาก็คิดขึ้นมาได้เลยทันที เธอเป็นคู่หมั้นคู่หมายของจิรภาส สำหรับเรื่องที่ตกหลุมรักจิรภาส เธอก็ต้องทำเป็นใจกว้างไว้ก่อนเพื่อไม่ให้เกิดความไม่พอใจต่อเธอ ยิ่งไปกว่านั้นผู้หญิงคนนี้ยังรักจิรภาสมากๆ จะปล่อยให้ไปได้ยังไง ไม่ว่าผู้หญิงคนนี้จะเสแสร้งทำเป็นใจกว้างหรือเข้าใจเรื่องราวมากแค่ไหน แต่ทุกๆประโยคที่พูดออกมานั้นมันเหมือนเป็นการยุให้คนทะเลาะกัน สิ่งนี้ทำให้ชนุตต์ค่อนข้างมั่นใจมากขึ้น เรื่องราวเหล่านี้ชญาภาต้องอยู่เบื้องหลังแน่ๆ มีเพียงแค่เธอคนเดียวทำไมถึงทำเรื่องนี้ได้เพียงคนเดียวโดยที่ไม่มีใครรู้เลย เธอช่ำชองขนาดนั้นเลยหรอ สิ่งนี้ทำให้ชนุตต์รีบไปค้นหาเรื่องราวประวัติของเธอว่ามีใครช่วยเธอไหม ไม่งั้นเธอไม่สามารถทำเรื่องนี้ทั้งหมดเพียงคนเดียวได้หมด ชนุตต์เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแต่เขาก็จะไม่บอกให้ใครรู้ เพื่อที่จะป้องกันหญ้าจากหนอน ก็ต้องปล่อยให้จิรภาสอยู่กับผู้หญิงแบบนี้ไปก่อน แล้วเขาจะทำยังไงให้พวกเขาเลิกกัน แต่นี้คือศัตรูที่เกลียดเขา เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ เขาจึงโทรหาคุณชนัสถาเลยทันทีพร้อมกับบอกให้จับตาดูผู้หญิงคนนี้ให้ดีๆ จิรภาสเงยหน้าขึ้นมองมุมปากที่ยิ้มอย่างเย้ยหยันของชนุตต์ และความโกรธก็พลุ่งพล่านออกจากหัวทันที เมื่อสักพักเขาไม่ได้สนใจอะไรแต่ตอนนี้เขาเริ่มมองที่ชนุตต์ที่ยืนอยู่ข้างๆจรีภรณ์อย่างนิ่งๆ สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกโมโหอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นคือเขาคิดที่จะขุดเรื่องราวของชนุตต์ออกมาพูดแล้วเขาก็พูดออกมาด้วยความเยือกเย็น: “ ดูเหมือนว่าคุณชนุตต์จะไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้นะครับ คือเรื่องนี้เป็นเรื่องภายในครอบครัว ผมอยากจะบอกว่าคนนอกอย่างคุณไม่ควรจะยื่นมือเข้ามาเกี่ยวข้องนะครับ “เรื่องในครอบครัว? คนนอก?” ชนุตต์ยิ้มออกมาและพูดว่า “ ตอนนี้ผมเป็นแฟนของจรีภรณ์ คุณคิดว่าการเป็นผู้ชายแล้วจะมาดูแลผู้หญิงของเขา จะไม่ให้ใส่ใจได้ยังไง “แฟน? พวกคุณเลิกกันแล้วไม่ใช่หรอ” จิรภาสมองจรีภรณ์ด้วยความประหลาดใจและสงสัยว่าพวกเขาเลิกรากันจริงๆไหม แต่ทำไมตอนนี้พวกเขาถึงได้มาอยู่ด้วยกัน พวกเขาเหมาะสมกันหรอ จะอัพเดทครั้งหน้า ณ เวลา 06/11/2562 จะมาในเร็วๆนี้ โปรดอดใจรอก่อน