บทที่ 19 เมื่อไหร่จะพร้อมสักที

บ๗ที่ 19 เมื่อไหร่จะพร้อมสักที กู้หมิงจวี้นจูบที่ลำคอระหงของเธอ คอเสื้อตกอยู่ที่บริเวณไหล่ จากมุมนั้นก็จะสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน มืออีกข้างของเขาอยู่ที่หน้าอกของเธอ เขากุมแน่นบีบเบาๆอย่างอ่อนโยนอย่างตั้งใจแล้วใช้ลื้นเลียไปที่ผิวของเธอ “ที่รัก คุณหวานจังเลย” ตอนนั้นเองที่เธอตัวสั่นไปทั้งตัว เชิ้นส่วนในหน่วยความจำถูกดึงออกมาอย่างโหดร้าย คืนนั้นชายคนนั้นก็พูดกับเธอแบบนี้ ความกลัวที่แฝงตัวอยู่ในใจของเธอก็ปรากฏขึ้นมาทันที เธอคว้ามือของกู้หมิงจวี้นแน่นและก็เกือบร้องไห้ออกมา “กู้หมิงจวี้นอย่าทำอย่างนี้” เขารู้สึกได้ว่าเธอแปลกไปอย่างชัดเจน เขามองเธออย่างไม่เข้าใจนัก ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกลัวอย่างรุนแรง เขาดึงมือกลับช่วยเธอรูดซิปหมุนตัวเธอมาเผชิญหน้ากับเขา เสี่ยวซีรู้สึกผิดต่อเขามาก ถ้าหากว่าเธอไม่สามารถนอนกับเขาได้ จะเรียกว่าภรรยาได้อย่างไร ความรู้สึกผิดก่อตัวอยู่เต็มหัวใจของเธอ เธอก้มหน้าไม่กล้าสบตาเขา แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยมีประสบการณ์ทางด้านนี้เท่าไหร่ แต่เธอก็ไม่ได้โง่ซะจนไม่เข้าใจ เธอรู้ดีว่าคนอายุเท่านี้มีความต้องการเรื่องนี้ขนาดไหน ถ้าเพราะไม่ใช่เรื่องนี้เขาก็คงไม่ไปหาเศษหาเลยข้างนอก ทุกครั้งที่เธอรู้ถึงความต้องการของเขาแต่เธอก็ยังทำมันไม่ได้ เธอทั้งกลัวและทุกข์ทรมานมาก เธอก้มหน้าน้ำตาคลอเต็มเบ้า “หมิงจวี้น ฉันขอโทษ ฉัน” เขาเอามือปิดปากเธอไม่ให้เธอพูดต่อ เขาประคองใบหน้าของเธอให้เธอมองหน้าเขา “เด็กโง่ ผู้หญิงทุกคนก็จะต้องผ่านเรื่องนี้ ครั้งแรกมันก็จะเจ็บหน่อย เธอตื่นเต้นเกินไปถึงได้เป็นแบบนี้” “ไม่ใช่ ไม่ใช่ครั้งแรก ในใจเธอรู้สึกผิดเหลือเกิน เขากอดเธอ คางของเขาเกยอยู่บนหัวของเธอ “เสี่ยวซี เมื่อไหร่จะพร้อมสักที” เสี่ยวซีที่อยู่ในอ้อมกอดเขา ในใจก็ทรมานเหลือเกิน ทำไม่พรเจ้าต้องเล่นตลกกับเธอแบบนี้ด้วย ถ้าหากว่าเธอบอกกับเขาไปว่าตัวเองโดนข่มขืน เขาจะเชื่อเธอไหม เดี๋ยวก็จะหาว่าเธอหาข้ออ้าง คืนนั้นกู้หมิงจวี้นพาเธอไปที่ร้านอาหารทะเลที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง เมื่อเสี่ยวซีเดินเข้าไปในร้านก็รู้สึกว่าน้ำย่อยในกระเพาะกำลังทำงาน รอบทิศรอบทางต่างอบอวลไปด้วยกลิ่นของอาหารทะเล เสิ่นเสี่ยวซีเหมือนจะหายใจไม่ออกหน้าซีด “เป็นอะไรไป” เขามองเธอแล้วขมวดคิ้วอย่างเป็นห่วง เธอส่ายหัว “น่าจะเป็นกระเพาะ” “ทรมานไหม ไปโรงพยาบาลเช็ดดูหน่อย” “ไม่เอาหรอก เดี๋ยวกินยาก็หาย” เสี่ยวซีไม่อยากยุ่งยาก ช่วงนี้เธอก็เข้าออกโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น เธอรู้สึกขยะแขยงกลิ่นน้ำยาฆ่าเชื้อในโรงพยาบาล เธอฝืนยิ้มออกมา “ฉันไปเข้าห้องน้ำแป๊บ” น่าจะเป็นเพราะท้องใส้ของเธอปั่นป่วนอย่างรุนแรงทำให้เสี่ยวซีรีบเดินอย่างเร็วจนไม่ทันสังเกตเห็นว่าที่มุมนั้นมีใครบางคนกำลังเดินเข้ามา เสี่ยวซีหยุดแต่ก็ไม่ทันชนเข้าจนได้ “ขอโทษที ฉัน...” เสี่ยวซีมองตอบสายตาคู่นั้นด้วยรอยยิ้ม คำขอโทษของเธอกลับมาหยุดที่ลำคอเมื่อเห็นว่า คือเขา “ไม่เป็นไร” หยิ่นหานยิ้มอย่างเป็นสุภาพบุรุษ สายตาของเขาเหมือนนักล่าที่กำลังจ้องที่จะตะครุบเหยื่อ เสี่ยวซีไม่ชอบท่าทางแบบนั้นของเขา เธอเบือนสายตาหนีเตรียมที่จะเดินหลบออกไป แต่เขากลับยื่นมือออกมาคว้ามือเธอไว้ จงใจกระซิปที่หูของเธอ “เลขาเสิ่น ถ้าผมจำไม่ผิด วันนี้คุณควรไปที่บริษัทเพื่อเอาแผนการดำเนินงานมาให้ผม ทำไมผมถึงยังไม่ได้รับมันอีก” เสี่ยวซีนิ่ง “ฉันให้คนอื่นเอาไปให้แล้ว” “แต่ว่าผมไม่ได้รับ เสี่ยวซียกมือทาบอกเพื่อเก็บอารมณ์โกรธของเธอ “เดี๋ยวฉันกลับไปถามให้” “เธอต้องการจะดึงมือกลับ แต่เขากลับยิ่งออกแรงรั้งไว้ สายตาอันร้อนแรงก็มองไปที่เธออย่างที่ไม่ได้รู้สึกว่าจาบจ้วงแต่กลับเป็นความชื่นชม เขายิ้มแล้วพูดชมเธอว่า “เสิ่นเสี่ยวซี วันนี้ชุดสีนี้ทำให้คุณสวยมาก” เขาพูดจบก็มองหน้าที่แดงของเธออย่างพึงพอใจ แล้วก็ปล่อยมือ “ฉันรอที่จะเจอคุณนะ เธอกัดฟันอยากจะตอบเขาไปเหลือเกินว่า “ต่อให้เป็นอีกกี่ชาติก็อย่ามาเจอกันเลย” แต่ด้วยท้องไส้ของเธอที่กำลังปั่นป่วนทำให้เธอต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป เธออ้วกลงที่อ่างล้างหน้าแต่ก็ไม่มีอะไรออกมา ความรู้สึกนั้นเหมือนไส้กี่ขดของเธอจะออกมาด้วย เธอทรมานซะจนหน้าตาที่ซีดเซียวสะท้อนออกมาในกระจก เธอรู้สึกหวาดระแวง อาหารค่ำวันนี้เป็นไปอย่างทรมาน เสี่ยวซีรู้สึกเหม็นอาหารทะเลไปหมด กู้หมิงจวี้นก็เลยต้องพาเธอกลับบ้าน ระหว่างทางก็พบกับร้านขายอาหารมื้อดึก เสี่ยวซีมองดูคนอื่นกินกันอย่างตาเป็นประกาย ท้องร้องโกรกกราก “อยากกินเหรอ” เธออยากพยักหน้า แต่เธอรู้ดีว่าเขาเป็นคนรักความสะอาด ร้านแบบนี้เขาคงกินไม่ได้ เธอก็ทำได้แค่สายหัวอย่างเสียดาย เห็นสีหน้าของเธอแล้วเขาก็หัวเราะออกมา แล้วก็เลี้ยวรถกลับเพื่อจอดที่ร้านข้างทาง เขาลูบหน้าเธออย่างอดไม่ได้”ก็เห็นอยู่ว่าอยากกิน เจ้าหมูเอ้ย” รอยยิ้มของเขายิงเข้าใส่ใจเธอ เธอไม่รู้เลยว่าสามีของเธอ คนที่คนอื่นคิดว่าเป็นคนเย็นชา หยาบกระด้างจะมีท่าทีที่อ่อนโยนขนาดนี้ เธออดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา ใจเธอก็บินล่องลอยออกไป