ปวรรุจเกลียดกลิ่นจันทร์ เพราะว่าเธอทรยศหักหลังเขา หลังจากนั้นเขาก็ได้ขอเธอแต่งงาน เพราะนี่เป็นหนึ่งในวิธีทรมานผู้หญิงอย่างกลิ่นจันทร์ แต่มีสิ่งหนึ่งที่เขาไม่เคยรู้ เธอมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีกไม่นาน เธอถามเขาด้วยนัยน์ตาที่แดงระเรื่อ “ฉันรอคอยการกลับมาของคุณมาโดยตลอด แต่ทำไมคุณถึงทำแบบนี้กับฉัน?” “ปั้นน้ำเป็นตัว แต่งเรื่องต่อไปให้ตัวเองดูน่าสงสารสิ” เขาแสยะยิ้มอันเลือดเย็น “ผมก็อยากจะคอยดูเหมือนกัน นอกจากคำโกหกที่บอกว่าคุณใกล้ตายแล้ว คุณยังจะโกหกอะไรได้อีกบ้าง!” ท้ายที่สุดเธอก็ตายต่อหน้าต่อตาปวรรุจ เขารู้สึกเจ็บปวดเหมือนชีวิตของเขามันพังทลายลงไปแล้ว......”